Tot 19 mei 1972 was dit het National Institute of Arthritis and Metabolic Diseases; tot 23 juni 1981, het National Institute of Arthritis, Metabolism, and Digestive Diseases; tot 8 april 1986, het National Institute of Arthritis, Diabetes, and Digestive and Kidney Diseases.

• Missie
• Belangrijke gebeurtenissen
• Wetgevingschronologie
• Directeur
• Programma’s

Missie

Het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) werd in 1986 opgericht. De missie van het NIAMS is het ondersteunen van onderzoek naar de oorzaken, behandeling en preventie van artritis en spier- en huidziekten; de opleiding van basis- en klinische wetenschappers om dit onderzoek uit te voeren; en de verspreiding van informatie over de vooruitgang in het onderzoek naar deze ziekten.

Het instituut verricht en ondersteunt ook fundamenteel onderzoek naar de normale structuur en functie van botten, gewrichten, spieren, en huid. Het fundamenteel onderzoek omvat een grote verscheidenheid van wetenschappelijke disciplines, waaronder immunologie, genetica, moleculaire biologie, structurele biologie, biochemie, fysiologie, virologie en farmacologie. Het klinisch onderzoek omvat reumatologie, orthopedie, dermatologie, metabole botziekten, erfelijke aandoeningen van bot en kraakbeen, erfelijke en inflammatoire spierziekten, en sport- en revalidatiegeneeskunde.

Belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van het NIAMS

November 20, 1985-De Health Research Extension Act van 1985 (P.L. 99-158) machtigde de oprichting van het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS).

April 8, 1986-De oprichting van het NIAMS.

Februari 18, 1987-De eerste vergadering van de National Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases Advisory Council werd gehouden.

April 15, 1996-De NIAMS hield een 10-jarig jubileumsymposium: “Progress and Promise in Chronic Disease.”

April 2006-The NIAMS vierde zijn 20-jarig bestaan.

Juni 13, 2011-The NIAMS hosted a scientific symposium: Improving Lives Through Discovery, een van de vele activiteiten die het hele jaar door werden gehouden ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het instituut. Ga voor meer informatie naar http://www.niams.nih.gov/25th_Anniversary/default.asp

NIAMS Legislative Chronology

Augustus 1950-Anthritis program was established within the National Institute of Arthritis and Metabolic Diseases under Public Law 81-692.

Mei 1972-P.L. 92-305 veranderde de naam van het instituut in National Institute of Arthritis, Metabolism, and Digestive Diseases.

1973-Senator Alan Cranston introduceerde wetgeving die uiteindelijk zou leiden tot de National Arthritis Act. In het Huis werd begeleidende wetgeving geïntroduceerd door Congreslid Paul Rogers.

Januari 1975-De National Arthritis Act (P.L. 93-640) richtte de National Commission on Arthritis and Related Musculoskeletal Diseases op om het probleem van artritis grondig te bestuderen en een artritisplan op te stellen. De wet voorzag ook in de aanstelling van de functie van assistent-directeur voor artritis en verwante spier- en skeletaandoeningen en machtigde een interagentschappelijk artritis-coördinatiecomité; gemeenschapsdemonstratieprojectsubsidies; een artritis-databank; een informatie-uitwisselingscentrum; en uitgebreide centra voor onderzoek, diagnose, behandeling, revalidatie en onderwijs.

april 1976- Na een jaar van studie en openbare hoorzittingen bracht de commissie een uitgebreid plan uit gericht op het verminderen van de fysieke, economische en psychosociale gevolgen van artritis en spier- en skeletaandoeningen. Het legde de basis voor een nationaal programma dat onderzoek, onderzoekstraining, onderwijs en patiëntenzorg omvatte.

Oktober 1976-De Arthritis, Diabetes, and Digestive Diseases Amendments of 1976 (P.L. 94-562) richtte de National Arthritis Advisory Board op om de uitvoering van het Arthritis Plan, opgesteld naar aanleiding van de National Arthritis Act (P.L. 93-640), te beoordelen en evalueren.

December 1980-P.L. 96-538 veranderde de naam van het instituut in het National Institute of Arthritis, Diabetes, and Digestive and Kidney Diseases (Nationaal instituut voor artritis, diabetes en spijsverterings- en nierziekten).

1982-Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services (HHS) verleende het instituut de status van bureau, wat leidde tot de oprichting van de Division of Arthritis, Musculoskeletal, and Skin Diseases en de benoeming van een divisiedirecteur.

November 1985-The Health Research Extension Act of 1985, P.L. 99-158, richtte het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases op om meer nadruk te leggen op onderzoek naar deze aandoeningen. De wetgeving voorzag in de ontwikkeling van een plan voor een nationaal programma voor artritis en spier- en skeletaandoeningen, en de oprichting van twee coördinerende comités tussen instanties, één voor artritis en spier- en skeletaandoeningen en één voor huidaandoeningen. Ook werden de activiteiten van de National Arthritis Advisory Board uitgebreid met aandoeningen van het bewegingsapparaat en de huid.

september 1993-De NIH Revitalization Act of 1993 (P.L. 103-43) riep het NIAMS op tot het oprichten van “een informatie-uitwisselingscentrum voor osteoporose en aanverwante botaandoeningen om de kennis en het begrip bij gezondheidswerkers, patiënten en het publiek te vergemakkelijken en te vergroten door middel van de effectieve verspreiding van informatie.”

oktober 2000-The Children’s Health Act of 2000 (P.L. 106-310) riep het NIAMS op tot het uitbreiden en intensiveren van onderzoeksprogramma’s op het gebied van jeugdartritis en aanverwante aandoeningen, in coördinatie met andere NIH-instituten en het Arthritis and Musculoskeletal Diseases Interagency Coordinating Committee. Verder werd bepaald dat het huidige informatiecentrum van het instituut ook informatiebronnen over juveniele artritis en aanverwante aandoeningen moet omvatten.

November 2000-The Lupus Research and Care Amendments of 2000, dat werd aangenomen als onderdeel van de Public Health Improvement Act (P.L. 106-505), vereiste van het NIAMS dat het onderzoek en aanverwante activiteiten met betrekking tot lupus zouden worden uitgebreid en geïntensiveerd, en dat het deze inspanningen zou coördineren met andere NIH-instituten, waar nodig. Naast andere bepalingen riep het wetsvoorstel op tot voorlichtings- en onderwijsprogramma’s voor gezondheidswerkers en het publiek.

December 2001-The Muscular Dystrophy Community Assistance, Research, and Education Amendments of 2001, of the MD-CARE Act (P.L. 107-84), riep verschillende onderdelen van het NIH, waaronder het NIAMS, op om het onderzoek naar spierdystrofie te verbeteren, waaronder het opzetten van Centers of Excellence.

februari 2003-Het bureau van de secretaris, HHS, werd verzocht een federale werkgroep inzake lupus op te richten met het oog op de uitwisseling van informatie en de coördinatie van de federale inspanningen inzake initiatieven op het gebied van lupusonderzoek en -onderwijs (P.L. 108-7, Omnibus Appropriations Act for FY 2003). Het NIAMS, als leidend instituut voor lupusonderzoek bij het NIH, werd verzocht deze federale werkgroep te leiden. De groep bestaat uit vertegenwoordigers van alle relevante HHS-agentschappen en andere federale departementen die belang hebben bij lupus.

oktober 2008-De Paul D. Wellstone Muscular Dystrophy Community Assistance, Research, and Education (MD-CARE) Amendments van 2008 (P.L. 110-361) hebben de Muscular Dystrophy Centers of Excellence officieel benoemd tot de Paul D. Wellstone Muscular Dystrophy Cooperative Research Centers. Bovendien werd de Muscular Dystrophy Coordinating Committee gemachtigd om speciale aandacht te besteden aan het verbeteren van de klinische onderzoeksinfrastructuur om opkomende therapieën voor de verschillende vormen van spierdystrofie te testen.

September 2014-De Paul D. Wellstone Muscular Dystrophy Community Assistance, Research and Education (MD-CARE) Amendments van 2014 (P.L. 113-166) bracht verschillende wijzigingen aan in de machtiging van het programma, waaronder het uitbreiden van de soorten spierdystrofie waarvoor NIH onderzoek moet doen, het uitbreiden van het lidmaatschap van het MDCC en het verplichten van het MDCC om twee keer per jaar bijeen te komen, en het uitbreiden van de punten die moeten worden behandeld in het actieplan voor de spierdystrofieën.

Biografische schets van NIAMS-directeur Lindsey A. Criswell, M.D., M.P.H., D.Sc.

Lindsey A. Criswell, M.D., M.P.H., D.Sc., is in februari 2021 directeur geworden van het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS).

Voordat Dr. Criswell bij het NIAMS in dienst trad, was zij vice-kanselier voor onderzoek aan de University of California, San Francisco (UCSF) en hoogleraar reumatologie en hoogleraar orofaciale wetenschappen.

Tussen 1994 en het moment dat ze directeur van het NIAMS werd, was Dr. Criswell hoofdonderzoeker van meerdere NIH-subsidies en publiceerde ze meer dan 250 peer-reviewed artikelen in tijdschriften. Haar onderzoek richtte zich op de genetica en epidemiologie van menselijke auto-immuunziekten, met name reumatoïde artritis en systemische lupus erythematosus. Met behulp van genoomwijde associatie en andere genetische studies heeft haar onderzoeksteam bijgedragen aan de identificatie van meer dan 30 genen die verband houden met deze aandoeningen.

Dr. Criswell heeft een bachelorgraad in genetica en een mastergraad in volksgezondheid van de University of California, Berkeley, en een M.D. van UCSF. Zij behaalde een D.Sc. in genetische epidemiologie aan het Nederlands Instituut voor Gezondheidswetenschappen in Rotterdam. Ze voltooide een interne geneeskunde opleiding en een fellowship in reumatologie.

Dr. Criswell’s vele onderscheidingen omvatten de Kenneth H. Fye, M.D., bijzondere leerstoel in reumatologie en het Jean S. Engleman voorname hoogleraarschap in reumatologie aan de UCSF, en de Henry Kunkel Young Investigator Award van het American College of Rheumatology. Ze werd ook uitgeroepen tot UCSF’s 2014 Resident Clinical and Translational Research Mentor of the Year. Tijdens haar loopbaan heeft ze zo’n vier dozijn studenten (middelbare school tot en met geneeskunde/graduate school), arts-assistenten, postdoctorale onderzoekers en junior faculteit begeleid.

NIAMS-directeuren

Naam	In functie van	Tot
Lawrence E. Shulman, M.D., Ph.D.	april 1986	oktober 1994
Michael D. Lockshin, M.D. (waarnemend)	november 1994	juli 1995
Stephen I. Katz, M.D., Ph.D.	Augustus 1995	December 2018
Robert H. Carter, M.D. (waarnemend)	Januari 2019	Februari 2021
Lindsey A. Criswell, M.D., M.P.H., D.Sc.	februari 2021	present

Onderzoeksprogramma’s

Het NIAMS ondersteunt een multidisciplinair programma van fundamenteel, klinisch en translationeel onderzoek; epidemiologisch onderzoek; onderzoekscentra; en onderzoekstraining voor wetenschappers binnen de eigen faciliteiten en voor bursalen aan universiteiten en medische scholen in het hele land. Het ondersteunt ook de verspreiding van onderzoeksresultaten en informatie via het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases Information Clearinghouse en via het NIH Osteoporosis and Related Bone Diseases~National Resource Center.

Het NIAMS Extramural Program ondersteunt onderzoek via subsidies en contracten in de Division of Extramural Research. Via deze programma’s wordt een breed scala aan fundamenteel, translationeel en klinisch onderzoek en onderzoeksopleiding op het gebied van reumatologie, spierbiologie, orthopedie, bot- en mineraalmetabolisme en dermatologie nagestreefd.

Het Intramural Research Program van het NIAMS voert innovatief fundamenteel, translationeel en klinisch onderzoek uit dat relevant is voor de gezondheidsproblemen van het instituut en biedt opleiding voor onderzoekers die geïnteresseerd zijn in een loopbaan op deze gebieden. De uiteindelijke doelstellingen zijn: 1) nieuwe inzichten te verschaffen in de normale functie van immuuncellen, botten, spieren en huid, en ziekten die hen aantasten, met name immuun- en ontstekingsziekten; en 2) een kader van goed opgeleide onderzoekers te genereren om door te gaan naar een volledig begrip van deze structuren en de ziektecondities die hen nadelig beïnvloeden.

Extramural Research Program

Division of Extramural Research

De NIAMS Division of Extramural Research (DER) ondersteunt wetenschappelijk onderzoek via subsidies en contracten op de NIAMS-missiegebieden. De meeste financiering van het NIAMS steunt onderzoekers die betrokken zijn bij een verscheidenheid van fundamentele, klinische, epidemiologische, opleiding, en andere programma’s in universiteiten, medische scholen, academische gezondheidscentra, en kleine bedrijven, die allemaal de extramurale onderzoeksgemeenschap vormen.

Spannend de gebieden van reumatologie, spierbiologie, orthopedie, bot en mineraalmetabolisme, en dermatologie, is het DER verdeeld in vijf verschillende onderzoeksgebieden, die elk verscheidene individuele wetenschappelijke programma’s omvatten. Het DER omvat ook een Office of Extramural Operations (OEO), dat verantwoordelijk is voor de naleving van het NIH- en NIAMS-beleid en -procedures met betrekking tot wetenschappelijke beoordeling, subsidiebeheer en administratie van klinisch onderzoek.

Systemische reumatische en auto-immuunziekten. De algemene doelstellingen van de programma’s die de systemische reumatische en auto-immuunziekten omvatten, zijn het bevorderen van fundamenteel, translationeel en klinisch onderzoek van hoge kwaliteit op het gebied van auto-immuun- en artritis-gerelateerde chronische aandoeningen. Deze aandoeningen omvatten de volwassen ziekten reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus (lupus), sclerodermie, vasculitis, de spondyloartropathieën (bijv. ankylosing spondylitis, psoriatische artritis), jicht, fibromyalgie, en het syndroom van Sjögren. Pediatrische ziekten zoals juveniele idiopathische artritis, periodieke koortssyndromen en juveniele lupus vallen eveneens onder het programma. Bovendien ondersteunen de programma’s studies die zich richten op de natuurlijke geschiedenis van deze aandoeningen, alsmede op moleculaire mechanismen van auto-immuniteit en ontsteking, met het doel manieren te vinden om deze te verstoren en de resultaten voor de patiënt te verbeteren. Het NIAMS streeft naar nieuwe mogelijkheden op het gebied van genetisch en genomica-onderzoek, klinische proefopzet, pijn en biopsychosociale aspecten van ziekten in deze portefeuille. Het NIAMS zet zich ook in voor het identificeren van risicofactoren voor deze aandoeningen, het verbeteren van ziektevoorspelling en het bevorderen van preventiestrategieën.

Het NIAMS Systemic Rheumatic and Autoimmune Diseases onderzoeksgebied omvat de volgende afzonderlijke wetenschappelijke programma’s:

• Arthritis Biologie Programma
• Rheumatische Ziekten Integratieve Biologie Onderzoek Programma
• Sclerodermie, Fibrose, en Autoinflammatoire Ziekten Programma
• Systemische Autoimmuun Ziekten Biologie Programma

Bot Biologie en Ziekten. De programma’s die deel uitmaken van Botbiologie en Botziekten bestrijken het ontstaan van veel voorkomende en zeldzame botziekten; de preventie, diagnose en behandeling daarvan; en benaderingen om de genetische, moleculaire en cellulaire mechanismen te begrijpen die betrokken zijn bij botbiologie. Tot de onderzoeksgebieden behoren de mechanismen van botvorming, botresorptie en botmineralisatie; de effecten van hormonen, groeifactoren en andere signaalmoleculen op deze processen; genetica, genomica en epigenetica van bot; herstel van botbreuken; beeldvorming van botten en determinanten van botkwaliteit; en de interactie en communicatie van bot met andere weefsels en organen. De programma’s leggen de nadruk op de toepassing van fundamentele kennis van botbiologie op de ontwikkeling van strategieën ter voorkoming van botziekten en botbreuken, alsmede therapieën voor de behandeling daarvan, terwijl ook steun wordt verleend aan de karakterisering van het natuurlijke beloop van osteoporose en zeldzame botziekten en -aandoeningen, met als uiteindelijk doel de ontwikkeling van betere preventiestrategieën, diagnostische hulpmiddelen en behandelingsmogelijkheden voor botziekten.

Het onderzoeksgebied Botbiologie en -ziekten omvat de volgende afzonderlijke wetenschappelijke programma’s:

• Botbiologie, metabole botaandoeningen, en osteoporose programma
• Clinische, integratieve fysiologie, en zeldzame ziekten van het bot programma

Spierbiologie en -ziekten. De programma’s die deel uitmaken van Spierbiologie en -ziekten ondersteunen een breed scala aan fundamentele, translationele en klinische onderzoeksprojecten op het gebied van skeletspierbiologie en -ziekten, met de nadruk op de fundamentele biologie van spierontwikkeling, -fysiologie en spierbeeldvorming. Bijzondere aandacht gaat uit naar de fundamentele biologie van satelliet- en spierstamcellen, excitatie-contractie koppeling, spiermetabolisme, en aanpassing van spieren aan inspanning. De programma’s voorzien in een behoefte aan translationeel onderzoek om ontdekkingen te ontwikkelen die de behandeling en het beheer van spier- en musculoskeletale ziekten en aandoeningen verbeteren, met de nadruk op de interactie van spieren met andere organen en weefsels. De overkoepelende doelstelling is het inzicht in en uiteindelijk de preventie en behandeling van spierdystrofieën, inflammatoire myopathieën, spierionkanaalziekten en spieraandoeningen zoals disuse atrofie en leeftijdsgebonden verlies van spiermassa te verbeteren.

Het onderzoeksgebied Spierbiologie en -ziekten omvat de volgende afzonderlijke wetenschappelijke programma’s:

• Programma Spierontwikkeling en -fysiologie
• Programma Spieraandoeningen en -therapieën

Gewrichtsbiologie, -ziekten, en Orthopedie. De programma’s die de gewrichtsbiologie, -ziekten en -orthopedie omvatten, zijn gericht op het begrijpen van de fundamentele biologie van gewrichten en de samenstellende weefsels, en op het vertalen van deze kennis naar een verscheidenheid van ziekten en aandoeningen. Het onderzoek omvat de studie van de oorzaken en de behandeling van acute en chronische letsels – met inbegrip van breuken, pees- en ligamentletsels en -herstel, en lage rugpijn – alsook klinische en epidemiologische studies van osteoartritis. Het programma ondersteunt ontwikkelings- en functioneel onderzoek van gewrichtskraakbeen, groeischijf, pezen, ligamenten, menisci, infrapatellair vetkussen, en tussenwervelschijven, met nadruk op het contrasteren van normale en pathogene fenotypes. De component technologische ontwikkeling omvat methoden voor beeldvorming van bot en kraakbeen ter verbetering van de diagnose en behandeling van skeletaandoeningen, of ter vergemakkelijking van het herstel van schade veroorzaakt door trauma aan verder gezonde musculoskeletale weefsels, met inbegrip van bot, kraakbeen, pezen, ligamenten, tussenwervelschijven en meniscus. Therapeutische benaderingen omvatten geneesmiddelen, voedingsinterventies, gewrichtsvervanging, bot- en kraakbeentransplantatie, en gentherapie. Weefselengineering, regeneratieve geneeskunde, sportgeneeskunde, en musculoskeletale fitness zijn gebieden van speciale nadruk.

Het onderzoeksgebied Gewrichtsbiologie, -ziekten en -orthopedie omvat de volgende afzonderlijke wetenschappelijke programma’s:

• Cartilage and Connective Tissue Program
• Clinical Osteoarthritis and Diagnostic Imaging Program
• Musculoskeletal Tissue Engineering and Regenerative Medicine Program
• Orthopaedic Implant Science Program
• Orthopaedic Research Program

Skin Biology and Diseases. De programma’s die deel uitmaken van Huidbiologie en -ziekten ondersteunen een brede portefeuille van fundamenteel, translationeel en klinisch onderzoek op het gebied van de huid. Deze inspanningen omvatten werkzaamheden op het gebied van de ontwikkelings- en moleculaire biologie van de huid en huidaanhangsels (zoals de haarfollikel), de studie van de huid als een immuunorgaan, en de genetica van huidziekten. Bijzondere aandacht wordt besteed aan het onderzoek van stamcellen in de huid, wondgenezing en fibrose, erfelijke aandoeningen van het bindweefsel (zoals het syndroom van Marfan), jeukgerelateerde aandoeningen, stofwisselingsonderzoek van de huid, zoals de effecten van hormonen en de rol van enzymen bij de vorming van de huidbarrière, en immunologisch gemedieerde huidaandoeningen, zoals atopische dermatitis, contactdermatitis en vasculitis. Er wordt onderzoek verricht om keratiniserende en inflammatoire aandoeningen zoals psoriasis en ichthyosis beter te begrijpen; pigmentatiestoornissen zoals vitiligo; en bulleuze aandoeningen zoals pemphigus, pemphigoid en epidermolysis bullosa. Andere studies omvatten acne en de fysiologische activiteit van de talgklieren, alsmede aandoeningen van het haar, zoals alopecia areata. Het NIAMS zet zich ook in voor werkzaamheden die zijn gericht op een dieper inzicht in de basisbiologie van huidfuncties, nieuwe benaderingen voor de ontwikkeling van kunstmatige huid, en vooruitgang op het gebied van beeldvormingstechnologieën voor de diagnose en het volgen van de progressie van huidziekten.

Het onderzoeksgebied Huidbiologie en -ziekten omvat de volgende afzonderlijke wetenschappelijke programma’s:

• Epidermis, Dermis and Skin Senses Program
• Skin Immunology and Diseases, Skin Microbiome Program
• Skin Repair, Pigmentation and Appendages, Vasculature/Lymphatic Systems Program

Office of Extramural Operations

Dit bureau binnen het DER beheert het NIAMS-subsidiebeleid en de subsidieprocedures, waaronder het toezicht op de subsidieadministratie, de wetenschappelijke beoordeling en de functies voor klinisch beheer. Het fungeert als de primaire contactpersoon voor het NIAMS met het NIH Office of Extramural Research en met andere instituten die onderzoeksbelangen delen. Het Bureau behandelt wetenschappelijke integriteit en ethische vraagstukken bij onderzoek en beheert de NIAMS-adviesraad, een door het congres gemandateerd tweede niveau van het NIH-systeem van collegiale toetsing.

De Scientific Review Branch (SRB) voert de eerste collegiale toetsing uit van specifieke onderzoeksaanvragen die aan het NIAMS zijn toegewezen. Deze omvatten aanvragen voor centra, programmaprojecten, klinische proeven met één of meerdere locaties, wetenschappelijke conferenties, opleidings- en loopbaanontwikkelingstoekenningen, alsmede aanvragen die reageren op door het NIAMS gepubliceerde initiatieven, waaronder contractaanvragen. Leden van de wetenschappelijke gemeenschap worden geselecteerd om te fungeren als peer reviewers.

De Grants Management Branch (GMB) werkt samen met wetenschappers en institutionele onderzoeksadministrateurs om toekenningen te verstrekken, te beheren en af te sluiten. De afdeling is juridisch verantwoordelijk voor het fiscaal beheer van de extramurale subsidies van het Instituut.

Het Clinical Management Team (CMT) biedt logistieke en operationele ondersteuning voor de klinische proefactiviteiten van het Instituut. Het CMT beoordeelt studierisico’s, voert toezicht uit op gegevens- en veiligheidsbewaking, houdt de voortgang van de inschrijvingen bij en beperkt studiegerelateerde kwesties voor de volledige portefeuille van door het NIAMS gefinancierde klinische proeven en geselecteerde observationele studies met menselijke proefpersonen met een zeker risiconiveau. Het CMT voert ook het NIH-beleid uit met betrekking tot klinische proeven, en is daarnaast deskundige op het gebied van federaal beleid voor de bescherming van menselijke proefpersonen en FDA-voorschriften.

Intramuraal onderzoeksprogramma

Het Intramuraal onderzoeksprogramma (IRP) van het NIAMS bestaat uit: Office of the Scientific Director, Office of the Clinical Director, Autoimmunity Branch, Clinical Trials and Outcomes Branch, Community Research and Care Branch, Dermatology Branch, Laboratory of Molecular Immunogenetics, Laboratory of Muscle Stem Cells and Gene Regulation, Laboratory of Oral Connective Tissue Biology, Laboratory of Skin Biology, Laboratory of Structural Biology Research, Molecular Immunology and Inflammation Branch, Office of Science and Technology, Pediatric Translational Research Branch, Protein Expression Laboratory, Systemic Autoimmunity Branch, Rheumatology Fellowship and Training Branch, and the Career Development and Outreach Branch.

Office of the Scientific Director

The Office of the Scientific Director is responsible for the development of broad decisions concerning program planning, budget and policy formulation, and resource allocation of the intramural program. De wetenschappelijk directeur vertegenwoordigt het NIAMS in discussies over het NIH-brede intramurale beleid en programma’s, en is een vitaal lid van de staf van het instituut. De wetenschappelijk directeur fungeert als de belangrijkste adviseur van de directeur van het NIAMS met betrekking tot alle lopende en geplande intramurale onderzoeksprogramma’s.

Office of the Clinical Director

Het Office of the Clinical Director voert innovatieve klinische onderzoeksprogramma’s uit die betrekking hebben op de brede gebieden van reumatologische, musculoskeletale, en huidaandoeningen. Door specifieke programma’s in klinisch onderzoek, reumatologie fellowships en geavanceerde training in translationele geneeskunde, en gezondheidspartnerschappen, speelt het Kantoor van de Klinisch Directeur een belangrijke rol in het vaststellen van cutting-edge therapeutische paradigma’s, in het verzorgen van medisch onderwijs op het gebied van reumatologie, en in het uitreiken naar de gemeenschap om ongelijkheden in de gezondheidszorg te verminderen en het begrip van reumatische en gerelateerde ziekten te verbeteren. De Translational Genetics and Genomics Unit in het Office of the Clinical Director richt zich op het begrijpen van de mechanismen die ten grondslag liggen aan menselijke ontstekingsziekten. Gebruikmakend van een benadering waarin genomica, bio-informatica en mechanistisch onderzoek worden geïntegreerd, beoogt het programma de oorzaken te identificeren van genetisch complexe auto-inflammatoire ziekten, waaronder systemische juveniele idiopathische artritis en de ziekte van Behçet.

The Clinical Trials and Outcomes Branch voert onderzoek uit naar de gezondheidsuitkomsten van patiënten met reumatische ziekten en orthopedische aandoeningen. Studies richten zich op de ontwikkeling en het testen van metingen van gezondheid en ziekte, identificatie van voorspellers van goede en slechte gezondheidsresultaten, onderzoek naar de effectiviteit van behandeling, en onderzoek naar sociaal-economische en etnische ongelijkheden in gezondheidsresultaten. De Clinical Trials and Outcomes Branch voert ook studies uit naar de uitkomsten van veel belangrijke orthopedische aandoeningen. De studies maken gebruik van grote klinische databases om zeldzame dijbeenbreuken, ongewone heupinfecties en nieuwe behandelingen voor breuken te onderzoeken, alsmede om zeldzame, genetische botziekten te bestuderen. Het doel is klinische inzichten te verschaffen in aandoeningen die niet in traditionele klinische studies kunnen worden onderzocht.

De Community Research and Care Branch coördineert activiteiten binnen de NIAMS Community Health Clinic, een gezondheidsinformatiebron die gezondheidszorgdiensten verleent aan onderbedeelde bevolkingsgroepen die lijden aan artritis, lupus en andere reumatische aandoeningen. De kliniek biedt patiëntenzorg met toegang tot specialisten, onderwijsprogramma’s en doorverwijzing naar klinische onderzoeken voor de preventie en behandeling van reumatische aandoeningen.

De Autoimmunity Branch voert fundamenteel en klinisch onderzoek uit naar de pathofysiologie en behandeling van auto-immuunziekten. Signaaltransductiepaden die normale en pathologische immuunreacties differentiëren worden bestudeerd in muismodellen en menselijke weefselmonsters om inzicht te krijgen in hoe deze processen auto-immuunziekten aansturen, en hoe therapieën die algemene immuunsuppressie minimaliseren het best kunnen worden ontwikkeld voor deze ziekten.

De Branch richt zich op de TNF-familie van cytokinen en hun receptoren, van fundamenteel onderzoek naar de handel en signalering door deze moleculen tot de studie van menselijke ziekten waarbij TNF-familie cytokinen en hun receptoren betrokken zijn. De tak bestudeert ook intracellulaire signalering en hoe dit leidt tot immuungemedieerde ziekten. Individuen met bekende of nog niet gediagnosticeerde zeldzame genetische syndromen worden geëvalueerd door genetisch en biochemisch onderzoek.

De Dermatology Branch onderzoekt fundamentele en klinische aspecten van neoplastische en inflammatoire huidziekten, evenals de normale huidfunctie, terwijl ook alle dermatologische patiëntenzorg in het NIH Clinical Center wordt verleend. De Branch omvat onderzoek dat gericht is op klinisch en translationeel onderzoek in zeldzame ziektepopulaties, waaronder nieuwe klinische syndromen en proeven met nieuwe therapieën, en huisvest drie secties die gewijd zijn aan huidonderzoeksgebieden. De Branch bestudeert signaalwegen die de ontwikkeling en het onderhoud van de normale huid reguleren, en de veranderingen in deze signalen die optreden bij het ontstaan van huidkanker. Eén aandachtsgebied is dat van de neuro-endocriene cellen van de huidzintuigen, Merkelcellen, en de pathogenese en behandeling van Merkelcelcarcinoom (MCC). Een belangrijk onderzoeksgebied voor de afdeling is het onderzoek naar het microbioom van de huid bij gezondheid en ziekte. De afdeling streeft ook naar uitbreiding van de kennis over interacties van immuuncellen in huid- en huidaanhangselnissen, waarbij muizengenetica, bio-informatica, immunologie en celbiologie worden gecombineerd. Nauw verwant is het Laboratory of Skin Biology, dat onderzoek doet naar de regulatie van epidermale differentiatie, de vorming van de huidbarrière, en ontstekingsreacties die geassocieerd worden met barrière disfunctie. Een belangrijk aandachtspunt is het fundamentele onderzoek naar de ontwikkeling van ectodermale aanhangsels en de studie van menselijke ectodermale dysplasieën.

Het Laboratorium voor Moleculaire Immunogenetica verricht onderzoek naar B-lymfocyten, waarbij de nadruk ligt op de regulatie van genexpressie en chromatineorganisatie in normale cellen en in de setting van kanker.

Het Laboratorium voor Spierstamcellen en Genregulatie onderzoekt de cellulaire en moleculaire mechanismen die de differentiatie en regeneratie van skeletspieren in fysiologische en pathologische omstandigheden reguleren. Het uiteindelijke doel van deze studies is een conceptueel en praktisch kader te verschaffen voor de diagnose en behandeling van menselijke ziekten die de skeletspieren aantasten. Het laboratorium richt zich ook op het ontleden van de samenstelling van ribonucleoproteïnen die betrokken zijn bij cellulair RNA-transport en controle van RNA-stabiliteit, en inflammatoire en auto-immuun menselijke spierziekten, alsmede de fundamentele biologie van skeletspierregeneratie.

Het Laboratorium voor Orale Bindweefsel Biologie bestudeert de moleculaire biologie van de tand-orale-craniofaciale ontwikkeling, met de nadruk op de tanden, het tandvlees, en de bijbehorende kaakstructuur. Het doel van deze studies is de cellen en signalen te begrijpen die de ontwikkeling van tanden, bot en parodontale ligamenten beïnvloeden, om zo verbeterde regeneratieve strategieën te identificeren.

Het Laboratorium voor Structureel Biologisch Onderzoek doet onderzoek naar de structurele basis van de assemblage en werking van macromoleculen en hun complexen (zoals virussen en cytoskeletale eiwitten), en de mechanismen en eiwitten die hun assemblage controleren. Bij deze studies wordt uitgebreid gebruik gemaakt van cryo-elektronenmicroscopie en driedimensionale beeldverwerking bij onderzoek naar virusinfectie en -replicatie; vernieuwing van de opperhuid, met behoud van de barrièrefunctie; prionogenese (structurele overgangen van infectieuze eiwitten, prionen genaamd); en intracellulaire kwaliteitscontrole van eiwitten door energie-afhankelijke proteasen.

De Molecular Immunology and Inflammation Branch voert fundamenteel en klinisch onderzoek uit naar de moleculaire mechanismen die ten grondslag liggen aan immuun- en ontstekingsreacties bij reumatische en auto-immuunziekten. Een belangrijk aandachtspunt is de studie van receptorgemedieerde signaaltransductie en hoe deze processen verband houden met de regulering van genen die betrokken zijn bij ontstekingsreacties.

Het Office of Science and Technology omvat een infrastructuur van onderzoeks- en ondersteuningsfaciliteiten die zijn ontworpen om de onderzoekscapaciteiten van alle IRP-wetenschappers te vergroten. Bovendien adviseren de medewerkers de wetenschappelijk directeur, de hoofden van de laboratoria en de afdelingen en andere sleutelfunctionarissen over samenwerkings- en samenwerkingsactiviteiten, opleidingsprogramma’s en het juiste gebruik van proefdieren. De stafleden onderhandelen ook over wetenschappelijke samenwerkingsverbanden waarbij instituuts- en NIH-overschrijdende initiatieven en overeenkomsten betrokken zijn, en vergemakkelijken deze. Het bureau omvat het volgende:

• De afdeling Flow Cytometry biedt geavanceerde multiparameter analyse- en celsorteermogelijkheden voor IRP-onderzoekers.
• De afdeling Laboratoriumdierverzorging en -gebruik ondersteunt alle IRP-takken en laboratoria die bij hun onderzoeksinitiatieven gebruik maken van diermodellen.
• De afdeling Lichtbeeldvorming biedt IRP-wetenschappers toegang tot ultramoderne lichtbeeldvormingsapparatuur en expertise in lichtmicroscopietechnieken.
• De Biodata Mining and Discovery Section helpt met computationele en bioinformatica benaderingen ter ondersteuning van NIAMS intramuraal onderzoek.
• De Translational Immunology Section biedt NIAMS onderzoekers diensten, adviserend advies, en diepgaande instructies in een verscheidenheid van immunologische methoden om immunoassays te interpreteren.

The Pediatric Translational Research Branch voert fundamenteel, translationeel en klinisch onderzoek uit om de paden te ontleden die betrokken zijn bij de pathogenese van immuungemedieerde ontstekingsziekten. De mechanismen waardoor specifieke genmutaties en polymorfismen predisponeren voor ontsteking, en hoe zij bijdragen aan unieke fenotypische manifestaties van individuele ziekten, worden onderzocht met behulp van een verscheidenheid aan benaderingen.

Het Protein Expression Laboratory plant en voert onderzoek uit naar de expressie, zuivering, en structurele karakterisering van humaan immunodeficiëntie virus (HIV) en HIV-gerelateerde eiwitten. Wetenschappers van het laboratorium werken ook samen met intramurale NIH-onderzoekers die de structuur en functie van HIV en HIV-gerelateerde eiwitten bestuderen. Het Lab dient als een ondersteunende en hulpbron groep voor de expressie en zuivering van deze eiwitten.

De Systemische Autoimmuniteit Branch richt zich op het ontrafelen van de fundamentele mechanismen die leiden tot de ontwikkeling en het voortduren van systemische autoimmuunziekten, met name systemische lupus erythematosus (SLE) en reumatoïde artritis (RA), en de bijbehorende orgaanschade. Door de mechanismen van weefselschade bij SLE en RA te identificeren, onderzoekt de afdeling of specifieke farmacologische interventies die de geïdentificeerde routes blokkeren de complicaties bij deze en andere immuunaandoeningen kunnen verminderen. Het Vasculitis Translational Research Program, gebaseerd in de Systemic Autoimmunity Branch, ontwikkelt klinische en translationele onderzoeksinitiatieven voor vele soorten systemische vasculitis. De belangrijkste doelstellingen van het programma zijn uitgebreide klinische evaluatie van patiënten met bekende of verdachte vasculitis, beoordeling van vasculaire ontsteking door middel van beeldvormende studies, ontdekking van nieuwe biomarkers door middel van genomische profilering, en klinische proeven met nieuwe therapeutica. Het programma werkt nauw samen met het NIH Clinical Center, en heeft een voortdurende samenwerking tot stand gebracht met het internationale NIH-gefinancierde Vasculitis Clinical Research Consortium.

De Rheumatology Fellowship and Training Branch is gewijd aan de klinische en onderzoekstraining van artsen die een carrière willen nastreven in biomedisch of translationeel onderzoek met betrekking tot reumatische aandoeningen. Het NIH Rheumatology Training Program wordt geleid door het NIAMS en duurt twee jaar, met verlengingen voor personen die geïnteresseerd zijn in geavanceerde onderzoekstraining als NIAMS Scholars in Translationele geneeskunde. Het programma is geaccrediteerd door de Accreditation Council for Graduate Medical Education (ACGME), en afgestudeerden komen in aanmerking om deel te nemen aan het certificeringsexamen in het subspecialisme reumatologie.

De Career Development and Outreach Branch adviseert de wetenschappelijk directeur, laboratorium- en branch chiefs en andere sleutelfunctionarissen binnen het NIAMS IRP over huidige en potentiële opleidingsprogramma’s; coördineert de middelen die beschikbaar zijn voor NIAMS-bursalen en hun sponsors; en werkt samen met bestaande NIAMS- en NIH-onderdelen om ervoor te zorgen dat het NIAMS stagiairs van het hoogste kaliber blijft aantrekken op postdoctoraal, postbaccalaureaat- en graduaatstudentniveau. De afdeling stelt NIAMS-bursalen in staat leiders te worden in de biomedische onderzoeksgemeenschap en biedt stagiairs een echte groei-ervaring, waardoor zij beter in staat zijn te concurreren voor onafhankelijk onderzoek of andere wetenschapsgerelateerde loopbanen bij de overheid of in de particuliere sector. Daarnaast leidt de Branch loopbaanvoorlichtingsactiviteiten van het Instituut, beheert hij het zomerstageprogramma en ondersteunt hij de jaarlijkse NIAMS Intramurale Wetenschappelijke Opleiding.