De verlokkingen van heroïne, voorgeschreven pijnstillers en andere verdovende middelen zijn maar al te bekend voor veel mensen die worstelen met verslaving.

Opioïden zijn geneesmiddelen die pijn in het lichaam verminderen en effecten produceren die vergelijkbaar zijn met die van morfine.

Voorbeelden van opioïden zijn heroïne, morfine en voorgeschreven pijnstillers zoals Vicodin, OxyContin en Percocet. Deze drugs kunnen de indruk wekken een tijdelijke schuilplaats te bieden waar de gebruiker kan ontsnappen aan pijn, stress en angst – althans voor een tijdje.

Degenen die dit pad zijn ingeslagen, leren echter snel dat de drug die hen ooit een ontsnapping uit persoonlijke strijd bood, al snel de grootste strijd van hun leven wordt.

De toegang opgeven tot een drug die zo’n verlammende afhankelijkheid kan veroorzaken, is niet gemakkelijk – zelfs wanneer uw opiaatgebruik uw relaties, uw gezinsleven, uw baan en uw gevoel van wie u bent, vernietigt.

Voor gemotiveerde gebruikers die zich inzetten voor onthouding, kan het naltrexon-implantaat het risico op een terugval verlagen door het verlangen naar opioïden te verminderen.

Wat zijn naltrexon-implantaten?

Naltrexon-implantaten zijn kleine medicijnbolletjes die onder de huid worden ingebracht en de medicatie langzaam vrijgeven over een verschillende tijdsduur – meestal van 2 tot 6 maanden. Orale tablet- en injectievormen van naltrexon worden momenteel in de VS gebruikt voor de behandeling van opioïdeverslaving. Hoewel het in Europa en Australië is gebruikt, is de implanteerbare versie van naltrexon nog niet door de FDA goedgekeurd voor gebruik in de VS.

Opioïdonttrekkingsverschijnselen zijn meestal niet levensbedreigend, maar ze kunnen zo onaangenaam en verontrustend zijn dat ze veel mensen ontmoedigen om aan herstel te beginnen.1 Hoewel naltrexon deze symptomen niet verlicht, kan het het gemakkelijker maken om vast te houden aan uw hersteldoelen.

Hoewel het een nuttig behandelingshulpmiddel is, “geneest” naltrexon opiaatverslaving niet, en het medicijn zal niet effectief zijn tenzij je gemotiveerd bent om te herstellen.

Andere vormen van Naltrexone

Naltrexone is verkrijgbaar op doktersrecept en mag alleen worden gebruikt als onderdeel van een verslavingsbehandelingsprogramma onder medisch toezicht. Naltrexone is een veelzijdig geneesmiddel dat naast de implanteerbare vorm in een paar verschillende vormen kan worden ingenomen:

• Mondeling als tablet.
• Maandelijkse injecties van een suspensie met verlengde afgifte.

Waarom kiezen voor een implantaat?

Wanneer naltrexone als pil wordt ingenomen, kan het zeer effectief zijn bij het minimaliseren van hunkeren naar drugs en het voorkomen van een terugval. Veel mensen die drugs gebruiken, vergeten echter de medicatie in te nemen of vermijden opzettelijk het innemen van de pil om de high te krijgen waarnaar ze hunkeren.

Sommige mensen hebben er meer baat bij dan anderen

Een naltrexon-implantaat kan een goede keuze voor u zijn als:

• U een geschiedenis van terugvallen hebt.
• De omstandigheden van uw leven maken het moeilijk om consistent te blijven met orale medicatie.

Implantaten duren lang

Nadat het implantaat chirurgisch onder uw huid is geplaatst, zal het medicijn gedurende 2-6 maanden effectief blijven, afhankelijk van wat u en uw zorgverlener beslissen wat het beste zal zijn voor uw omstandigheden.

Onderzoek suggereert dat implantaten effectief zijn

Hoewel meer onderzoek nodig is om de bevindingen verder te onderbouwen, is er een reeks studies geweest die aangeven dat naltrexon-implantaten inderdaad een succesvol middel kunnen zijn voor het herstellen van opioïdeverslaving.

Succes in Noorwegen

In een studie gepubliceerd in het British Journal of Psychiatry, kregen 56 patiënten in een verslavingsonderzoekscentrum in Noorwegen het naltrexon-implantaat voor de behandeling van heroïneverslaving.2 Onderzoekers ontdekten dat studiedeelnemers die het naltrexon-implantaat 180 dagen gebruikten, gemiddeld 45 dagen minder heroïnegebruik hadden dan leden van de controlegroep – en 60 dagen minder opioïdegebruik dan leden van de controlegroep.

Succes over 9 onderzoeksstudies

Zo ook onderzocht een systematische review uit 2014 gepubliceerd in de Drug and Alcohol Review een verscheidenheid aan onderzoeksresultaten van 9 studies waarin de behandeling met naltrexon-implantaten werd vergeleken met ofwel orale naltrexon of met helemaal geen behandeling (een placebo).3

In de 9 studies bleken naltrexon-implantaten:

1. Significant effectiever dan orale naltrexone.
2. Significant effectiever dan helemaal geen behandeling te hebben.

Omdat de kwaliteit van deze studies als “matig tot zeer laag” werd beoordeeld, is meer onderzoek nog steeds nodig om de effectiviteit van naltrexon implantaten beter te bepalen. De gegevens tot nu toe suggereren echter dat naltrexon-implantaten het succes van verslavingsherstel lijken te verbeteren in vergelijking met het nemen van naltrexon-pillen en in vergelijking met pogingen om te stoppen met een verslaving zonder enige medicatiehulp.

Nadat u een implantaat hebt laten plaatsen, moet u nog steeds regelmatig bij uw arts op controle komen. U moet ook doorgaan met individuele of groepstherapie als onderdeel van uw herstel. Deze langdurige oplossing kan u meer gemoedsrust geven over de stabiliteit van uw herstel en u helpen uw energie te richten op het aanpassen van uw gedrag en het opnieuw opbouwen van uw leven.

Zijn er gevaren verbonden aan Naltrexon-implantaten?

Naltrexon-implantaten zijn over het algemeen gemeld als een veilig middel om het gebruik van opioïden te verminderen.2,3 Risico’s kunnen echter nog steeds aanwezig zijn, en complicaties van naltrexon implantaten kunnen een van de volgende zijn:

1. Implantatieplaats complicaties.
   • Infectie.
   • Inflammatie.
   • Irritatie.
2. Afkickverschijnselen, als u nog niet volledig ontgift bent op het moment dat u met de behandeling begon.

In een studie gepubliceerd in het British Journal of Psychiatry moest bij twee van de patiënten bij wie een naltrexon-implantaat was geplaatst, het bolletje worden verwijderd vanwege een infectie op de implantatieplaats.2 Eén patiënt meldde pijn op de operatieplaats, en een andere patiënt meldde diarree. Naltrexon kan bepaalde ernstige ontwikkelingen, waaronder coma en dood, niet voorkomen in situaties waarin een gebruiker opzettelijk een overdosis opiaten of alcohol gebruikt om de antagoniserende effecten te overwinnen.

Naltrexon-implantaten tijdens zwangerschap

In de VS wordt vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven afgeraden naltrexon te gebruiken. Er is beperkt onderzoek gedaan naar de veiligheid en doeltreffendheid van naltrexonimplantaten tijdens de zwangerschap, hoewel er een paar studies zijn die het onderzoeksproces op gang hebben helpen brengen.

Belovend succes en veiligheid

Eén studie gepubliceerd in een uitgave van 2002 van de Australian and New Zealand Journal of Obstetrics and Gynaecology geeft aan dat het implantaat potentieel heeft als een hulpmiddel voor het beheren van opiaatverslaving bij zwangere vrouwen4:

• 8 zwangere, opioïde-afhankelijke vrouwen in een Australisch verslavingsonderzoekscentrum gebruikten het naltrexon-implantaat om hun verslaving tijdens de zwangerschap te beheersen.
• De deelnemers aan de studie hadden eerder orale naltrexon geprobeerd zonder succes op de lange termijn.
• Met behulp van het naltrexon-implantaat waren de vrouwen in staat om tijdens hun zwangerschap vrij te blijven van heroïne.
• Noch de vrouwen, noch hun baby’s hadden nadelige uitkomsten tijdens of na de bevalling.

Mogelijke veranderingen in de neurochemie en het gedrag bij volwassen nakomelingen

Een Australische studie met ratten werd 10 jaar later in 2012 uitgevoerd en toonde mogelijke veranderingen in de neurochemie en het gedrag aan bij volwassen nakomelingen van degenen die tijdens de zwangerschap naltrexon-implantaten hadden gebruikt.5 De resultaten toonden aan dat blootstelling aan naltrexon geassocieerd was met:

• Verhoogde activiteit in een gebied van de hersenen dat motorische activiteit controleert (basale ganglia) bij volwassen nakomelingen.
• Verhoogd drugszoekend gedrag wanneer getriggerd door signalen.
• Verhoogde gevoeligheid voor morfine.

Verder onderzoek is nodig om volwassenen te volgen die in utero aan naltrexon zijn blootgesteld.

Is het Naltrexone-implantaat beschikbaar in de VS?

Naltrexone wordt verkocht onder de merknamen Depade, ReVia en Vivitrol, en in de Verenigde Staten wordt dit medicijn meestal ingenomen in deze orale of verlengde afgifte, intramusculaire injecteerbare vormen. De U.S. Food and Drug Administration (FDA) heeft het naltrexon implantaat, dat chirurgisch onder de huid wordt ingebracht en 2 tot 6 maanden blijft zitten, niet goedgekeurd. De medicinale pellet is echter al gebruikt in Australië en Europa, en klinische studies naar het naltrexon-implantaat hebben veelbelovende resultaten laten zien.

Het vinden van behandeling voor uw verslaving

Het gebruik van het naltrexon-implantaat in de VS is nog steeds controversieel, en het vinden van een arts in uw omgeving die het implantaat kan plaatsen, kan moeilijk tot onmogelijk zijn. Sommige opiaat-afhankelijke patiënten hebben ver van huis gereisd om deze vorm van verslavingsbehandeling te krijgen. Ondertussen zijn orale en injecteerbare naltrexon op grote schaal beschikbaar in behandelcentra in de VS.

Als je hulp nodig hebt bij het vinden van een behandelcentrum, kun je vandaag nog contact met ons opnemen op 1-888-744-0789 Who Answers?, en we zullen graag naltrexon implantaten en andere verslavingsbehandelingen verder met je bespreken. Als het gaat om het plannen van je behandeling, is het verstandig om al je opties te begrijpen, zodat je de beste behandelingsmethoden voor jouw unieke omstandigheden kunt kiezen.

Bronnen

1. Opiaatontwenning. National Institutes of Health.
2. Kunoe, N., Lobmaier, P., Vederhus, J. K., Hjerkinn, B., Hegstad, S., Gossop, M., et al. (2009). Naltrexon implantaten na klinische behandeling voor opioïde afhankelijkheid: gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek. The British Journal of Psychiatry, 194(6), 541-546.
3. Larney, S., Gowing, L., Mattick, R. P., Farrell, M., Hall, W., Degenhardt, L. (2014). Een systematische review en meta-analyse van naltrexon implantaten voor de behandeling van opioïde afhankelijkheid. Drug Alcohol Rev., 33(2), 115-28.
4. Hulse, G., O’Neil, G. (2002). Het gebruik van naltrexon implantaten in de behandeling van de zwangere heroïnegebruiker. Aust N Z J Obstet Gynaecol., 42(5), 569-73.
5. Farid, W. O., Lawrence, A. J., Krstew, E. V., Tait, R. J., Hulse, G. K., Dunlop, S. A. (2012). Maternally administered sustained-release naltrexone in rats affects offspring neurochemistry and behavior in adulthood. PLoSOne, 7(12).