Mycotische, of schimmel, nagelinfecties komen veel voor. Hoewel ze op de vingernagels kunnen voorkomen, komen ze vaker voor op de teennagels, omdat schimmels gemakkelijker groeien in warme, donkere, vochtige ruimtes zoals afgesloten schoenen. Geïnfecteerde nagels zien er verkleurd, dik en broos uit en kunnen soms pijnlijk zijn. Mycotische nagelinfecties komen het vaakst voor bij volwassenen.

Risicofactoren voor mycotische nagelinfecties

Risicofactoren voor het ontwikkelen van schimmelinfecties van de teennagels zijn onder andere:

  • Het hebben van voetschimmel
  • Het delen van sokken, schoenen, of andere persoonlijke bezittingen
  • Het lopen op blote voeten bij openbare zwembaden, sportscholen of doucheruimtes
  • De neiging hebben om overmatig te zweten
  • Het krijgen van manicure of pedicure
  • Het hebben van misvormde of zieke nagels
  • Het dragen van gesloten schoeisel
  • Het hebben van een beschadigd immuunsysteem

Het is onmogelijk om contact met schimmelorganismen te vermijden omdat ze bijna overal voorkomen. Het schoon en droog houden van de voeten, het dragen van schone sokken en goed passende schoenen, en het snel verzorgen van eventuele verwondingen kunnen allemaal het risico op het ontwikkelen van een schimmelnagelinfectie verminderen.

Symptomen van schimmelnagelinfecties

De door schimmel geïnfecteerde nagels zien er abnormaal uit qua vorm en textuur. Ze kunnen broos of brokkelig zijn en er kan puin onder vastzitten. Mycotische nagels zijn glansloos, dik en verkleurd, meestal geel of bruin. Ze kunnen loskomen van het nagelbed, loskomen of uit hun normale positie worden getild.

Diagnose van mycotische nagelinfecties

Hoewel observatie meestal voldoende is om de diagnose mycotische nagelinfectie te stellen, kan dit worden bevestigd door het verkrijgen van een laboratoriumkweek van nagelschraapsel. De resultaten van een dergelijke kweek kunnen enkele weken op zich laten wachten.

Behandeling van mycotische nagelinfecties

Mycotische nagelinfecties zijn berucht om hun resistentie tegen behandeling. Vrij verkrijgbare zalven zijn waarschijnlijk niet effectief in het bestrijden van de schimmel, hoewel receptzalf de genezing kan bevorderen en de infectie tegen uitbreiding kan beschermen. Er zijn een aantal orale geneesmiddelen die kunnen worden toegediend om schimmelnagelinfecties te behandelen, maar deze moeten gedurende 2 tot 3 maanden worden ingenomen. De orale geneesmiddelen kunnen ook ernstige bijwerkingen hebben, waaronder mogelijke leverbeschadiging, zodat patiënten die ze gebruiken regelmatig moeten worden getest.

Laserbehandelingen zijn vaak succesvol bij de behandeling van mycotische nagelinfecties en hebben geen schadelijke bijwerkingen. Als geen van deze remedies effectief is in het elimineren van een mycotische infectie, zal het nodig zijn om een deel van of alle aangetaste nagels te verwijderen. Helaas hebben mycotische nagelinfecties, zelfs na behandeling, de neiging om terug te keren, dus patiënten wordt aangeraden om gewetensvol te zijn in hun pogingen om een herhaling van het probleem te voorkomen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.