We houden van polyomino’s. We houden van oude spellen. We houden van stedenbouwspellen. Mijn Stad is dit allemaal, dus natuurlijk moesten we het spelen. Wat moeten we anders doen tijdens een pandemie dan bordspellen spelen? Dit is een spoilervrije recensie, dus voel je vrij om verder te lezen als je het nog niet gespeeld hebt.

My City is een legacy spel voor 2-4 spelers dat in ongeveer 30 minuten per hoofdstuk gespeeld kan worden, en dat 24 hoofdstukken bevat. Onze playthrough was met 2 spelers, maar zou goed moeten spelen bij elke speler count.

Gameplay Overzicht:

My City is een legacy stad-gebouw spel dat zich afspeelt over 8 tijdperken, die elk bestaat uit 3 hoofdstukken. In de loop van de 24 spellen zal het landschap van een speler veranderen door het toevoegen van stickers, die veranderingen en ontwikkelingen in hun nieuwe wereld voorstellen. Aangezien elke speler de controle heeft over het plaatsen van stickers, zal het landschap van elke speler in de loop van het spel compleet anders zijn.

Het spel in Mijn Stad wordt gestuurd door een stapel bouwkaarten. Een kaart wordt omgedraaid en onthult een specifiek type en vorm van gebouw, en alle spelers moeten dat gebouw polyomino op hun spelersbord plaatsen. Als een speler dat gebouw niet wenst te plaatsen, kan hij ofwel passen (tegen betaling van een boete) of zich voor de rest van het spel terugtrekken. Het spel gaat door totdat alle spelers zich terugtrekken, omdat ze geen gebouwen meer willen of kunnen plaatsen, of omdat de gebouwenstapel op is.

De plaatsing van gebouwen wordt bepaald door de doelen en de puntentelling van het individuele scenario, dat kan bestaan uit het verbinden van verschillende velden, of het bedekken van oriëntatiepunten, of het plaatsen van gebouwen in een bepaalde configuratie. Regels zoals het onbedekt laten van bomen, of het bedekken van rotsen, blijven echter van kracht gedurende vrijwel de gehele looptijd van de hoofdstukken. Aan het eind van elk hoofdstuk worden overwinningspunten toegekend op basis van welke speler de hoogste stadsscore in dat hoofdstuk heeft behaald. Ook krijgen de spelers die geen punten hebben gescoord een bonus die het makkelijker maakt om in volgende rondes een hoge stadsscore te behalen. Aan het eind van het spel heeft de speler met de meeste overwinningspunten de meest succesvolle stad ontwikkeld!

Game-ervaring:

Het zal lezers van onze recensies niet verbazen dat we gek zijn op polyomino-spellen, dus toen we een legacy-spel met polyomino’s zagen, ontworpen door Reiner Knizia, wisten we dat we het zo snel mogelijk op tafel moesten krijgen. Onze liefde voor polyomino’s zal niet ontkend worden!

Mijn Stad moet moeilijk zijn geweest om te ontwerpen, simpelweg vanwege het feit dat het niet één enkel spel is, maar in feite 24 verschillende spellen, ontworpen rond een gemeenschappelijke regelspeler. Het is duidelijk in het ontwerp van elk tijdperk en de hoofdstukken daarin, dat er veel tijd in is gestoken om er voor te zorgen dat het spel evenwichtig zou blijven, en dat het heel moeilijk zou zijn voor een speler om er met de overwinning vandoor te gaan. Aangezien de winnaar van een hoofdstuk geen bonus krijgt voor latere rondes, houdt dit de spellen relatief dicht bij elkaar qua score, met een hoofdstuk dat meermaals met een punt of twee wordt beslist. De enige keer dat we dit zagen gebeuren was tegen het einde van het spel, waar één speler er met de score vandoor ging in de laatste 3 hoofdstukken. Dit was uitsluitend onze ervaring – uw ervaring kan variëren.

Een van de moeilijkste dingen die een legacy-spel moet doen, is nieuwe regels introduceren om het spel fris te houden en de toevoegingen aan de regels zo eenvoudig mogelijk te integreren. Mijn Stad blonk hier absoluut in uit, voegde nieuwe facetten toe aan de gameplay, veranderde de scoremogelijkheden van hoofdstuk tot hoofdstuk met gemak, en ging er net zo makkelijk weer vanaf naarmate de eeuwen vorderden. Elk hoofdstuk had zijn eigen tweak, maar de gemeenschappelijke hoofdlijnen van het naast elkaar houden van soorten gebouwen of het verbinden van oriëntatiepunten hielden het spel vertrouwd. In tegenstelling tot veel spellen met veel errata en FAQ’s, voelden we nooit de behoefte om te rennen en de nuances van een bepaalde regel op te zoeken – de gameplay voelde natuurlijk en gemakkelijk te begrijpen.

Zo veel als we genoten van de verschillende scenario’s, erkennen we zeker dat een paar van hen een beetje onhandiger waren in hun integratie. Zonder in details te treden om spoiler-redenen, waren de hoofdstukken waar we moeite mee hadden diegene die de gemeenschappelijkheid en de organische stroom van regels van het ene scenario naar het volgende volledig verstoorden. Sommige spelers kunnen genieten van de omkering van normen een goed deel in een legacy spel (en we *loved* de twist in Pandemic Legacy Seizoen 1), vonden we dat sommige van de wendingen Mijn Stad nam een beetje te plotseling voor onze smaak waren. Zelfs met een misser hier of daar, werd het gemiddelde niet zo erg beïnvloed – Mijn Stad was nog steeds een absoluut heerlijke ervaring om te spelen.

Eindgedachten:

Mijn Stad is fantastisch. We vonden het vooral leuk toen <redacted> gebeurde en je <redacted> naast de <redacted> moest bouwen. Hoewel de <redacted> hoofdstukken ons een beetje tekort deden, werden ze gecompenseerd door de <redacted> en de <redacted>. Ik denk niet dat we duidelijker kunnen zijn in onze uitleg waarom je My City moet oppikken!

Eindscore: 4,5 sterren – Een zeer positieve spelervaring, My City zou op je to-purchase en to-play lijst moeten staan.

Hits:
– Geweldige introductie tot een legacy-stijl spel voor nieuwe spelers
– De meeste legacy toevoegingen waren interessant en naadloos geïntegreerd
– Toevoeging van stand-alone regels om te spelen nadat de scenario’s zijn voltooid
– We zijn sukkels voor polyomino’s en zullen alle spellen met hen spelen

Missers:
– Een paar van de scenario’s waren een beetje onhandig
– Leek tot het eindspel in balans