Hij explodeerde in de atmosfeer boven Murchison, Victoria, ongeveer 160 km ten noorden van Melbourne, op 28 september 1969, en viel over een gebied van ongeveer 35 km2. Dus als we het over ‘het’ hebben, hebben we het eigenlijk over een heleboel gebroken stukjes van één enkel object.

Deze stukken worden tentoongesteld in de tentoonstelling Dynamic Earth van het Melbourne Museum en vormen slechts een zeer klein deel van wat werd verzameld.

Het grootste stuk dat werd gevonden, woog bijna 7 kg, hoewel veel meer stukken slechts een paar gram per stuk wogen. In totaal werd ongeveer 100kg verzameld en meer dan 80kg daarvan kwam in wetenschappelijke collecties terecht.

Terwijl veel van het materiaal naar het buitenland ging (vooral naar het Field Museum in Chicago die bijna 52kg hebben en het Smithsonian in Washington DC die bijna 20kg hebben), bleef een deel in Australië. Meer dan 7 kg bleef aan de Universiteit van Melbourne en veel daarvan werd later aan Museums Victoria geschonken. Wij hebben ongeveer 3.5kg en hoewel alleen de grootste stukken te zien zijn, hebben we ook veel kleinere stukken:

De meeste stukken gesteente in deze lade zijn delen van de Murchison meteoriet (maar niet de grote steen rechts – dat is eigenlijk een andere meteoriet van een soortgelijk type, Rainbow genaamd, die in 1994 in Victoria werd gevonden).

Als je de verzegelde buisjes opent, ruik je nog steeds, heel zwak, wat Dr. John Lovering van de Universiteit van Melbourne, die in 1969 de verzameling van de meteorietstukken organiseerde, beschreef als “net als spiritus – heel sterk”.

Dit was de eerste aanwijzing dat de meteoriet die hij bekeek een zeldzaam type was dat een koolstofhoudend chondriet werd genoemd. In tegenstelling tot meer gewone rotsachtige meteorieten zit een koolstofhoudende chondriet vol met organische moleculen en veel water; deze meteoriet bestaat voor acht procent uit water.

In het jaar nadat hij was verzameld, verschenen er artikelen in wetenschappelijke tijdschriften waarin de chemische samenstelling van de meteoriet werd beschreven, en de opwinding over de wetenschappelijke betekenis van de meteoriet begon toe te nemen.

Een artikel in het tijdschrift Nature waarin de ontdekking van aminozuren van buitenaardse oorsprong in de meteoriet werd beschreven, had, vergeef me de woordspeling, nogal wat impact, en werd breed uitgemeten in de pers, en haalde zelfs Time Magazine.

Er worden nog steeds artikelen over gepubliceerd – één verscheen in 2011 in de Proceedings of the National Academy of Sciences, en een nieuw chroom-sulfide mineraal, Murchisite (Cr5S6), werd gerapporteerd in American Mineralogist.

Tot op heden zijn er meer dan 70 aminozuren uit de meteoriet geïdentificeerd, waarvan er slechts 19 bekend zijn van de Aarde. Deze, en de vele andere chemicaliën die zijn geïdentificeerd, suggereren dat er duizenden complexe organische chemicaliën aanwezig zouden kunnen zijn.

Wat zo interessant is aan deze moleculen is dat ze aantonen dat de eenvoudige chemische bouwstenen die nodig zijn voor het leven op aarde vrij gemakkelijk op andere plaatsen lijken te kunnen worden gevormd.

Het is niet alleen de oorsprong van het leven waarover de Murchison meteoriet ons mogelijk iets kan vertellen. Het bevat kleine pre-solar korrels – nano-diamanten en siliciumcarbiden, onder andere, die gevormd in supernova’s lang voordat onze eigen zon verscheen – die ons veel vertellen over hoe onze eigen, en andere, zonnestelsels gevormd.

Maar niet alleen dat, informatie van de pre-solar korrels in de Murchison meteoriet is van fundamenteel belang geweest bij het uitzoeken van veel over hoe elementen oorspronkelijk worden geproduceerd en veel over de structuur en mechanica van sterren.

Dus de Murchison meteoriet is zeker behoorlijk cool – biologen, chemici, astrofysici en degenen onder ons die gewoon denken dat stenen die uit de lucht vallen fascinerend zijn, zijn het daar allemaal over eens.

Museums Victoria’s Hoofd Wetenschappen Dermot Henry zegt, “het is zo ongewoon en het heeft zoveel informatie opgeleverd over kosmologie, de vorming van elementen en hoe het universum werkt – het heeft waarschijnlijk meer publicaties opgeleverd dan welke andere meteoriet dan ook. En hij is Victoriaans!”

Ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de Murchison meteoriet gaf Dermot een lezing in het Melbourne Museum:

U kunt de Murchison meteoriet zelf bekijken in de tentoonstelling Dynamic Earth van het Melbourne Museum.