Experimentele diermodellen zijn beschikbaar voor de ontwikkeling van nieuwe behandelingen. Muisdiermodellen hebben bijzondere voordelen voor vergelijkende studie om de werkzaamheid en veiligheid van verschillende behandelingsmodaliteiten te evalueren, omdat veel muizen tegelijkertijd kunnen worden behandeld en gemakkelijk kunnen worden gehanteerd. Van de verschillende experimentele modellen wordt murine niercarcinoom (Renca), dat spontaan ontstaat in Balb/c muizen, het meest gebruikt voor de beoordeling van chemotherapie, immunotherapie en radiotherapie. Renca cellen vormen gemakkelijk tumoren in isogene muizen, waarbij histologisch bewezen adenocarcinoom ontstaat met een voorspelbare groeisnelheid om de klinische situatie na te bootsen voor orthotope groei en metastasering in een redelijk tijdsbestek. Vanwege de geringe immunogeniciteit en de gevoeligheid voor immunotherapie neemt het aantal studies toe waarbij cytokinegen gemodificeerde tumorvaccins, zoals interferon-alfa of interleukine-2, in het Renca-systeem worden gebruikt. Daarom dragen Renca experimenten sterk bij aan de analyse van de mechanismen van antitumor immuunrespons. In dit hoofdstuk beschrijven we verschillende experimentele systemen die gebruik maken van dit Renca-model.