Voor informatie over de meest dodelijke methoden van zelfdoding is een goed startpunt de statistiek van het aantal geslaagde zelfdodingen per methode (zie Suicide statistics). Er is ook een veel gepubliceerde studie uit 19951, waarin 291 leken en 10 forensisch pathologen de dodelijkheid, tijd en kwelling beoordeelden voor 28 zelfmoordmethoden voor 4.117 gevallen van voltooide zelfmoord in Los Angeles County in de periode 1988-1991.

Zij werden gevraagd om elke methode als volgt te beoordelen:

• Dodelijkheid: Hoe waarschijnlijk is het dat de methode de dood zal veroorzaken (waarbij 0% geen kans is, en 100% absolute zekerheid)

• Tijd: Een mening over de tijd die de methode nodig zal hebben om de dood te veroorzaken

• Angonie: De hoeveelheid pijn en ongemak die u zou verwachten van het gebruik van de specifieke methode (gerangschikt op een schaal van 0 tot 100, waarbij 0 geen pijn/ongemak is en 100 de grootst mogelijke pijn/ongemak)

Het resultaat van het onderzoek wordt hieronder weergegeven, gerangschikt in volgorde van dodelijkheid van alleen de pathologen die aan het onderzoek hebben deelgenomen (de leken hadden de neiging om de dodelijkheid van methoden drastisch te overschatten).

Iedereen die deze tabel leest om een geschikte zelfmoordmethode te vinden, wordt aangeraden de informatie over de gevaren van de op deze site vermelde zelfmoordmethoden aandachtig te lezen, en de rubriek Help mij te bezoeken, want statistisch gezien is de kans veel groter dat je jezelf verwondt door een zelfmoordpoging dan dat je erin slaagt jezelf te doden (zie Zelfmoordstatistieken voor meer informatie).

In de studie waren er significante verschillen tussen de methoden die door vrouwen en mannen werden gekozen, waarbij mannen de dodelijkste en snelste methoden kozen en vrouwen methoden kozen die varieerden in dodelijkheid, duur en kwelling.

Echter moet worden opgemerkt dat verschillende studies verschillende resultaten opleveren over de dodelijkheid van verschillende methoden. Zo schatte JJ Card2 de dodelijkheid van zelfmoord met vuurwapens op slechts 91,6% effectief, en Farberow en Shneidman3 hadden het zelfs over 84,7%. Het Hawaii Department of Health (1990) schatte het zelfs nog lager op 73%. Dezelfde studies toonden aan dat de doeltreffendheid van ophanging varieerde tussen 77% en 88%.

Hoewel individuele studies kunnen verschillen in termen van het werkelijke sterftecijfer, zijn ze vrij consistent dat vuurwapens en ophanging de twee meest doeltreffende methoden zijn. Springen is ook zeer effectief als het van voldoende hoogte gebeurt.

De officiële gegevens geven echter geen gedetailleerde informatie over hoe een methode moet worden toegepast, informatie over de voors en tegens, details over de waarschijnlijke pijn van een methode, of de waarschijnlijke valkuilen.

Het Peaceful Pill Handbook van Nitschke & Stewart4 rangschikt ook een aantal zelfmoordmethoden met behulp van zijn “Betrouwbaarheid & Peacefulness (RP)” test, hoewel ze alleen methoden rangschikken waarbij drugs of verstikking betrokken zijn.

Op deze website wordt informatie uit verschillende bronnen verstrekt over een verscheidenheid aan zelfmoordmethoden, gecentreerd rond die welke het meest effectief of populair zijn. Afhankelijk van de gekozen methode wordt de lezers van deze site aangeraden zelf verder te lezen.