Wow.

Ik kijk al heel lang drama’s. En ik heb veel ervaringen met dit soort verhalen. Maar nog nooit in mijn leven heb ik een cast gezien die vanaf het begin van de show zo onsympathiek was.
De vrouwelijke hoofdrolspeelster is een absolute voetveeg die niet van de mannelijke hoofdrolspeelster af kan blijven om haar leven te redden, ook al wil ze dat hij bij haar wegblijft? Ze wordt geïntroduceerd als een slecht mens, ze is niet in staat om genegenheid te geven aan iemand, behalve haar crush, maar toch blijft ze mensen daten. Ze speelt met de gevoelens van mensen en wij moeten medelijden met haar hebben? Waarom zou ik geven om iemand die herhaaldelijk op andermans gevoelens blijft trappen. Dat ze dronken het nummer van de mannelijke hoofdrol belt is niet schattig… Het is JANK af.
En de mannelijke hoofdrol heeft emotionele problemen
(door zijn rare ouders die ik niet eens kan beginnen te begrijpen? Het “trauma” dat hij door hen heeft lijkt gewoon STUPID, met de manier waarop hij zich gedroeg dacht ik dat hij misbruikt was of zoiets?)
maar in plaats van hen ermee te confronteren, blijft hij spelletjes spelen met de gevoelens van een vrouwelijke leider? Hij is een narcist en hij is verdomd irritant en ik ben moe van de onbegrepen eikel trope. Hij manipuleert haar hart als een machiavellistische schurk die zijn favoriete marionet beheerst. Hij wijst haar keer op keer af en zij snapt het verdomme nog steeds niet? Ze zegt dat hij haar met rust moet laten, maar hij dringt haar leven binnen alsof het een chronische ziekte is. Zelfs als ze duidelijk maakt dat ze hem helemaal niet wil zien, dwingt hij haar om hem toch te zien en met hem om te gaan, zelfs als ze de moeite doet om over hem heen te komen (goed van haar). Hij begint haar op magische wijze aardig te vinden als ze de 2e ML de tijd van de dag begint te geven. Zijn ego zal niet toestaan dat ze hem vergeet en ophoudt een bron van vermaak voor hem te zijn. Ik vroeg me eerlijk gezegd af of hij haar wel als persoon zag.
Vrouwen die achter mannen aanzitten die hun kont niet willen is zo moe en uitgespeeld. Daar moeten we vanaf, het is 2020.
Behalve de tweede mannelijke hoofdrol is geen van de hoofdpersonen sympathiek. Het idee dat ze een relatie hebben die is gebaseerd op wanhoop en het zielige schoolmeisje verliefdheid syndroom is eerlijk gezegd een beetje walgelijk, ECHTER ALS DE ML GEEN RESPECT HEEFT VOOR HAAR WANNEEM.
Dit drama is een treinwrak, maar ik zal het afmaken. Ik moet wel. Hopelijk wordt het beter. Edit: Goed. Iemand heeft een dikke drol gedumpt in de auto van een van de personages. Ik haat het hier en ik wil naar huis.
Dominale gedachten: het drama heeft me meer dan eens in slaap gebracht. Ik verafschuw de progressie van hun relatie. Om nog maar te zwijgen over het nodeloze geduw en getrek… Dit drama zelf is een cliché en ik ben er moe van. Dit drama krijgt een vette sappige onvoldoende.