Monomethylhydrazine (mono-methylhydrazine, MMH) is een dodelijke, vluchtige chemische stof hydrazine met de chemische formule CH3(NH)NH2. Het wordt gebruikt als stuwstof in raketmotoren met twee stuwstoffen, omdat het “hypergolisch” is met verschillende oxidatiemiddelen, zoals stikstoftetroxide (N
2O
4) en salpeterzuur (HNO
3). Als drijfgas wordt het beschreven in specificatie MIL-PRF-27404.
 |
|
 |
|
| Namen | |
|---|---|
| IUPAC-naam
Methylhydrazine
|
|
| Systematische IUPAC naam
Methyldiazaan
|
|
| Identifiers | |
|
|
|
3D-model (JSmol)
|
|
| 635645 | |
| ChEMBL |
|
| ChemSpider |
|
| ECHA InfoCard | 100..000.429  |
| EC Nummer |
|
| MeSH | Monomethylhydrazine |
|
PubChem CID
|
|
| RTECS-nummer |
|
| UNII |
|
| UN nummer | 1244 |
|
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
|
|
|
|
| Eigenschappen | |
| CH6N2 | |
| Molaire massa | 46.073 g-mol-1 |
| Opzicht | Roemende, kleurloze vloeistof |
| Our | Visachtig, ammoniakachtig |
| dichtheid | 875 mg-mL-1 (bij 20 °C) |
| smeltpunt | -52 °C (-62 °F; 221 K) |
| kookpunt | 87.50 °C; 189,50 °F; 360,65 K |
| Vermengbaar | |
| log P | -1.318 |
| dampdruk | 5,00 kPa (bij 20 °C) |
|
brekingsindex (nD)
|
1.4325 |
| Thermochemie | |
|
Warmtecapaciteit (C)
|
134,93 J-K-1-mol-1 |
|
Std molaire
entropie (So298) |
165.94 J-K-1-mol-1 |
|
Std enthalpie van
vorming (ΔfH⦵298) |
54.14 kJ-mol-1 |
|
Std enthalpie van
verbranding (ΔcH⦵298) |
-1305.8 – -1304,6 kJ-mol-1 |
| Gevaren | |
| Veiligheidsinformatieblad | inchem.org |
| GHS-pictogrammen |      |
| GHS Signaalwoord | Gevaar |
| H225, H300, H311, H314, H330, H351, H411 | |
| P210, P260, P273, P280, P284 | |
| NFPA 704 (branddiamant) | |
| Vlammend punt | -8 °C; 17 °F; 265 K |
| 196 °C (385 °F; 469 K) | |
| Explosiegrenzen | 2.5-92% |
| Lodelijke dosis of concentratie (LD, LC): | |
|
LD50 (mediane dosis)
|
32 mg-kg-1 (oraal, rat) |
|
LC50 (mediane concentratie)
|
34 ppm (rat, 4 hr) 74 ppm (rat, 4 hr) 162 ppm (aap, 1 uur) 195 ppm (hond, 30 min) 145 ppm (aap, 30 min) 272 ppm (muis, 30 min) 427 ppm (rat, 30 min) 56 ppm (muis, 4 uur) 143 ppm (hamster, 4 uur) |
| NIOSH (Amerikaanse blootstellingslimieten voor de gezondheid): | |
|
PEL (toelaatbaar)
|
C 0.2 ppm (0,35 mg-m-3) |
|
REL (Aanbevolen)
|
Ca C 0,04 ppm (0.08 mg-m-3) |
|
IDLH (Onmiddellijk gevaar)
|
Ca |
| Gerelateerde verbindingen | |
|
Gerelateerde verbindingen
|
|
|
Behoudens waar anders vermeld, worden de gegevens gegeven voor materialen in hun standaardtoestand (bij 25 °C , 100 kPa).
|
|
 verifiëren (wat is   ?) |
|
| Infoboxverwijzingen | |
MMH is een hydrazine-derivaat dat ooit werd gebruikt in de orbitaal manoeuvreersysteem (OMS) en reactiecontrolesysteem (RCS) motoren van NASA’s Space Shuttle, die MMH en MON-3 (een mengsel van stikstoftetroxide met ongeveer 3% stikstofmonoxide) gebruikten. Deze chemische stof is giftig en kankerverwekkend in kleine hoeveelheden, maar kan gemakkelijk in een baan om de aarde worden opgeslagen en levert matige prestaties bij een zeer gering gewicht van het brandstoftanksysteem. MMH en zijn chemisch familielid unsymmetrical dimethylhydrazine (UDMH) hebben het grote voordeel dat zij stabiel genoeg zijn om te worden gebruikt in regeneratief gekoelde raketmotoren. Het Europees Ruimte-Agentschap (ESA) heeft getracht nieuwe opties te vinden voor bipropellante raketcombinaties om het gebruik van dodelijke chemicaliën zoals MMH en verwanten daarvan te vermijden.
MMH wordt verondersteld de hoofdoorzaak te zijn van de toxiciteit van paddestoelen van het geslacht Gyromitra, met name de valse morieljes (Gyromitra esculenta). In deze gevallen wordt MMH gevormd door de hydrolyse van gyromitrine.
Monomethylhydrazine wordt beschouwd als een mogelijk carcinogeen op het werk, en de grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling aan MMH zijn vastgesteld op beschermende niveaus om rekening te houden met de mogelijke carcinogeniteit.
Een bekend gebruik van MMH is bij de synthese van suritozole.