Milbemycine-oxime is een breedspectrum antiparasitaire werkzame stof die in de diergeneeskunde bij honden en katten wordt gebruikt tegen inwendige parasieten (bv. spoelwormen). Het wordt niet gebruikt tegen ongedierte in de landbouw en het huishouden. Het behoort tot de chemische klasse van de macrocyclische lactonen.

Gemeenschappelijke naam: MILBEMYCINE OXIME

Type: diergeneesmiddel
Chemische klasse: macrocyclisch lacton

CHEMISCHE STRUCTUUR

EFFICIËLE WERKING TEGEN PARASIETEN

Waarnemingssoort: Systemisch &contact breedwerkend endoparasiticide en ectoparasiticide.
Belangrijkste bestreden veterinaire parasieten: rondwormen (nematoden), incl. hartwormpreventie (Dirofilaria spp), mijten.

De werkzaamheid tegen een specifieke parasiet is afhankelijk van de toedieningsvorm en van de toegediende dosis.

Klik hier voor algemene informatie over kenmerken en eigenschappen van PARASITICIDEN.

DOSERING

Doseringsaanbevelingen voor antiparasitica zijn afhankelijk van nationale regelgeving. Nationale regelgevende instanties bepalen of een product is goedgekeurd voor een bepaalde indicatie, d.w.z. gebruik bij een bepaalde gastheer in een specifieke dosis en tegen een specifieke parasiet. Raadpleeg de etiketten van de producten die in uw land verkrijgbaar zijn voor specifieke informatie over goedgekeurde indicaties.

De onderstaande tabel geeft enkele gebruikelijke doseringsaanbevelingen voor milbemycine oxime die door fabrikanten zijn uitgegeven of in de wetenschappelijke literatuur zijn gedocumenteerd. Het is mogelijk dat ze in sommige landen niet zijn goedgekeurd.

Milbemycine oxyme is een macrocyclisch lacton met een breed werkingsspectrum dat uitsluitend wordt gebruikt bij honden en katten, tot nu toe alleen voor orale toediening (tabletten, kauwtabletten, enz.). Het is werkzaam tegen hartwormen en talrijke andere rondwormen en ook tegen een aantal mijtensoorten. Het is echter niet werkzaam tegen lintwormen en zuigwormen en andere uitwendige parasieten.

Doseringsaanbevelingen voor MILBEMYCIN OXIME
HONDEN
Waarschuwing! Tolerantie en veiligheidsmarge bij honden met de MDR-1-mutatie (bijv. Collies) die gevoelig zijn voor ivermectine, zijn voor milbemycine-oxime hoger dan voor ivermectine. Bijgevolg kan de aanbevolen dosis worden toegediend aan honden met de MDR-1-mutatie, maar pups zijn gevoeliger. Bij gevoelige honden mag de aanbevolen dosis van 0,5 mg/kg niet worden overschreden, omdat de therapeutische marge kleiner is dan bij niet-sensitieve honden.
Toediening	Parasieten	Dosis (tegen milbemycine-gevoelige parasieten)
Oraal	Toxocara canis, puppy’s	0.5 mg/kg; eerste behandeling op de leeftijd van 2 weken, om de 4 weken herhalen tot week 26
Oraal	Ancylostoma caninum	0,5 mg/kg, herhalen na 30 dagen indien nodig
Oraal	Dirofilaria immitis preventie	0.25 mg/kg maandelijks
Oral	Dirofilaria immitis ≤2 maanden larven	0,5 mg/kg, indien nodig na 30 dagen herhalen
Oral	Dirofilaria immitis 3 maanden larven	0,5 mg/kg, indien nodig na 30 dagen herhalen
Oral	Dirofilaria immitis 3 maanden larven	0.5 mg/kg maandelijks gedurende 13 maanden
Oral	Dirofilaria immitis 4 maanden larven	0.5 mg/kg maandelijks gedurende 14 maanden bestrijdt slechts ~50% van de parasieten
Oraal	Trichuris vulpis	0,5 mg/kg
Oraal	Pneumonyssoides caninum	1 mg/kg, 3x met een tussenpoos van 10 dagen; of 0.5-1 mg/kg per week gedurende 3 weken
Oraal	Sarcoptes scabiei	0.75 mg/kg/dag gedurende 30 dagen; of 2 mg/kg, 3x met 10 dagen interval
Oraal	Generaliseerde demodicosis	1-2 mg/kg/dag tot 30 dagen na een negatieve huidafkrabsel (gem. duur 60-180 dagen); of 0,5-1 mg/kg 2×/dag, tot 30 dagen na een negatieve huidafkrabsel (gem. duur 90 dagen)
Oraal	Generaliseerde demodicosis	1-2 mg/kg/dag tot 30 dagen na een negatieve huidafkrabsel (gem. duur duur 90 dagen)
Katten
Toediening	Parasieten	Dosis (tegen milbemycine-gevoelige parasieten)
Oraal	Ancylostoma tubaeforme	2-4 mg/kg; bij 2 mg/kg kan de werkzaamheid <90%
Oraal	Toxocara cati	2-4 mg/kg zijn bij 2 mg/kg kan de werkzaamheid <90%
Oraal	Dirofilaria immitis voorkomen	2-4 mg/kg maandelijks

DISCLAIMER: Aansprakelijkheid wordt afgewezen voor eventuele schade of letsel aan personen, dieren of andere goederen die zou kunnen volgen uit het doorgeven of gebruik van de informatie, gegevens of aanbevelingen op deze site door een bezoeker van de site of door derden.

Veiligheid

Oral LD50, rat, acuut*: 980 mg/kg mg/kg
Dermale LD50, rat, acuut*: niet gevonden
* Deze waarden hebben betrekking op het werkzame bestanddeel. De toxiciteit moet ook voor elke formulering worden bepaald. Formuleringen zijn gewoonlijk aanzienlijk minder toxisch dan de werkzame bestanddelen.

MRL (maximum residu limiet): Niet van toepassing: niet goedgekeurd voor vee
Wachttijden voor vlees, melk, eieren: Niet van toepassing: niet goedgekeurd voor vee

WAARSCHUWING: Honden van sommige rassen verdragen geen macrocyclische lactonen of andere geneesmiddelen (bv. emodepside) die de bloed-hersenbarrière kunnen overschrijden. Zij kunnen meer of minder ernstige bijwerkingen ondervinden als zij worden behandeld met doseringen die iets hoger zijn dan de aanbevolen doseringen. Daarom moet de dosering zo nauwkeurig mogelijk zijn. Dit is het geval voor Collies en aanverwante rassen, die een mutatie in het MDR-1-gen hebben die de bloed-hersenbarrière beïnvloedt en deze meer doorlaatbaar maakt voor dergelijke stoffen dan bij honden zonder deze mutatie. Naast Collies hebben ook andere hondenrassen soortgelijke problemen vertoond, hoewel de MDR-1-mutatie niet bij al deze rassen is bevestigd. De rassen die het meest door deze mutatie worden getroffen zijn (% frequentie): Collie (70%), Langharige Whippet (65%), Australische Herder (50%, ook mini), McNab (30%), Silken Windhound (30%), Engelse Herder (15%), Shetland Sheepdog (15%), Engelse Herder (15%), Duitse Herder (10%), Kruising van het Herdersras (10%). Andere minder getroffen rassen zijn: Old English Sheepdog, Border Collie, Berger Blanc Suisse, Bobtail, Wäller. De enige manier om er zeker van te zijn of een hond lijder is of niet, is er een test op uit te voeren. Naarmate meer honden worden getest, is het waarschijnlijk dat de mutatie ook bij andere rassen wordt ontdekt, of dat de frequenties veranderen.

Lees meer over de veiligheid van milbemycine oxime.

Algemene informatie over de veiligheid van veterinaire antiparasitica is beschikbaar in specifieke artikelen op deze site (klik om te bezoeken):

• Algemene veiligheid van antiparasitica voor huisdieren
• Algemene veiligheid van antiparasitica voor de mens
• Algemene veiligheid van antiparasitica voor het milieu

WAARSCHUWING

Het is duidelijk dat veterinaire producten niet bedoeld zijn voor en nooit gebruikt mogen worden bij de mens!

MARKETING & GEBRUIK

Tijdstip van introductie: 1990
Geïntroduceerd door: CIBA-GEIGY → NOVARTIS → ELANCO
Enkele originele merken: INTERCEPTOR, SENTINEL, MILBEMAX
Patent: Vervallen (bepaalde formuleringen kunnen nog octrooibescherming genieten)

Gebruik in LEVENSDIEREN: NEE
Gebruik in PIEREN: NEE
Gebruik bij HONDEN en KATTEN: Ja, matig
Hoofdvormen van toediening:

• tabletten, pillen, enz

Gebruik in geneesmiddelen voor menselijk gebruik: Nee
Gebruik in openbare/huishoudelijke hygiëne: Nee
Gebruik in de landbouw: Nee
Generieke middelen beschikbaar: Ja, vrij weinig

SELECTIE VAN COMMERCIËLE MERKEN MET MILBEMYCINE OXIME

• INTERCEPTOR: voor HONDEN en KATTEN – tabletten tegen HARTWORMEN en RONDWORMEN – ELANCO – milbemycine oxime
• MILBEMAX: voor HONDEN en KATTEN – tabletten tegen HEARTWORMS, ROUNDWORMS en TAPEWORMS – ELANCO- milbemycine oxime + praziquantel
• NEXGARD SPECTRA: voor honden – tabletten tegen FLEAS, TICKS, HEARTWORMS en ROUNDWORMS – MERIAL – afoxolaner + milbemycine oxime
• PROGRAM PLUS: voor honden – tabletten tegen FLEAS, HEARTWORMS en ROUNDWORMS – ELANCO – lufenuron + milbemycine oxime
• SENTINEL: voor honden – tabletten tegen FLEAS, HEARTWORMEN en ROUNDWORMS – ELANCO – lufenuron + milbemycine oxime
• SENTINEL SPECTRUM: voor honden – tabletten tegen FLEAS, HEARTWORMEN, ROUNDWORMS en TAPE WORMS – ELANCO – lufenuron + milbemycine oxime + praziquantel
• TRIFEXIS: voor honden – tabletten tegen FLEAS, HEARTWORMS en ROUNDWORMS – ELANCO – spinosad + milbemycine oxime
• PANORAMIS: voor honden – tabletten tegen FLEAS, HEARTWORMS en ROUNDWORMS – ELANCO – spinosad + milbemycine oxime

PARASIETRESISTENTIE

Bij huisdieren: Ja, gerapporteerd tegen ivermectine in hartworm microfilariae in de VS (tot nu toe vooral in Louisiana), met kruisresistentie tegen macrocyclische lactonen, waaronder milbemycine oxime.

Lees meer over resistentie tegen parasieten en hoe deze zich ontwikkelt.

SPECIFIEKE KENMERKEN

Milbemycine-oxime is een macrocyclisch lacton dat wordt verkregen uit fermentatieproducten van het bodemmicro-organisme Streptomyces hygroscopicus var. aureolacrimosus. Het is een derivaat van de milbemycinen en niet van de avermectinen zoals verscheidene andere macrocyclische lactonen (b.v. ivermectine). Het wordt alleen gebruikt bij honden en katten, alleen of in combinatieproducten (bijvoorbeeld met lufenuron, een vlooienontwikkelingsremmer; of met praziquantel, een taenicide). NOVARTIS heeft geen diergeneesmiddel met milbemycine-oxime ontwikkeld.

Efficiëntie van milbemycine-oxime

Milbemycine-oxime in de therapeutische dosis is een effectief preventief middel tegen hartwormen (Dirofilaria spp) en het bestrijdt enkele andere rondwormen (bijv.b.v. Ancylostoma spp, Angiostrongylus vasorum, Crenosoma vulpis, Toxocara canis, Toxocara cati, Trichuris spp). Sommige mijtensoorten kunnen met hogere doses worden bestreden.

Milbemycine oxime alleen in de therapeutische dosis is niet effectief tegen lintwormen, zuigwormen, vlooien, teken, luizen, muggen en vliegen. Er zijn combinatieproducten om het werkingsspectrum te verbreden: met lufenuron of spinosad voor de bestrijding van vlooien, en met praziquantel voor de bestrijding van lintwormen.

Pharmacokinetiek van milbemycine oxime

Na orale toediening aan honden wordt milbemycine oxime snel en vrijwel volledig geabsorbeerd. De piekplasmaconcentratie wordt 2 tot 4 uur later bereikt, en neemt vervolgens af met een halfwaardetijd van 1-3 dagen. De biologische beschikbaarheid is ongeveer 80%.

In ratten lijkt het metabolisme volledig te zijn, aangezien onveranderd milbemycine-oxime niet in urine of feces werd aangetroffen. Hoge concentraties milbemycine-oxime worden aangetroffen in de lever en in het lichaamsvet.

In het algemeen is door een verschillend farmacokinetisch gedrag de anthelmintische werking langer voor milbemycine-oxime dan voor ivermectine, hoewel dit sterk afhangt van de toedieningsvorm en de toegediende dosis.

Werkingsmechanisme

Zoals alle macrocyclische lactonen werkt milbemycine oxime als agonist van de GABA (gamma-aminoboterzuur) neurotransmitter in zenuwcellen en bindt het zich ook aan glutamaat-gated chloride kanalen in zenuw- en spiercellen van ongewervelde dieren. In beide gevallen blokkeert het de transmissie van neuronale signalen van de parasieten, die ofwel verlamd raken en uit het lichaam worden verdreven, ofwel verhongeren. Het beïnvloedt ook de voortplanting van sommige parasieten door de ovipositie te verminderen of een abnormale oogenese te induceren.

Bij zoogdieren komen de GABA-receptoren alleen voor in het centrale zenuwstelsel (CZS), d.w.z. in de hersenen en het ruggenmerg. Maar zoogdieren hebben een zogenaamde bloed-hersenbarrière die voorkomt dat microscopische objecten en grote moleculen in de hersenen terechtkomen. Bijgevolg zijn macrocyclische lactonen veel minder toxisch voor zoogdieren dan voor de parasieten die een dergelijke barrière niet hebben, waardoor vrij hoge veiligheidsmarges voor gebruik bij vee en huisdieren mogelijk zijn. Een opmerkelijke uitzondering hierop vormen de honden die drager zijn van de eerder genoemde MDR-1-mutatie.

Klik hier om de lijst van alle technische samenvattingen van antiparasitaire werkzame stoffen op deze site te bekijken.