Miguel de Molinos, (geboren 29 juni 1628, Muniesa, Spanje-gestorven 28 dec. 1696, Rome, Pauselijke Staten), Spaanse priester veroordeeld wegens het voorstaan van een extreme vorm van Quietisme, een leer die door de Rooms-Katholieke kerk als ketters werd beschouwd.
Muniesa, Spanje
gestorven 28 december, 1696 (68 jaar oud)
Rome, Italië
onderwerpen van studie
- Quietisme
Gewijd in 1652, werd Molinos in 1663 naar Rome gezonden. Daar publiceerde hij in 1675 zijn Geestelijke Gids, een klein handboek waarin hij leert dat de christelijke volmaaktheid wordt bereikt door een mengsel van contemplatie en goddelijke bijstand. Molinos geloofde dat de mensen hun individuele wil moesten verbannen, zodat Gods wil ongehinderd in hen kon werken.
De Gids baarde opzien; maar in 1685, op het hoogtepunt van Molinos’ invloed en toen zijn vriend Innocentius XI paus was, werd Molinos door de pauselijke politie gearresteerd, berecht en wegens ketterij tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld.
Omdat de leerstellingen die tot zijn veroordeling leidden niet in de Gids zijn terug te vinden, wordt deze abrupte ommekeer van mening toegeschreven aan de ontdekking van persoonlijke immoraliteit van Molinos, waarvan de precieze aard in de dossiers van de Congregatie voor de Geloofsleer achter slot en grendel is gebleven. Ongeveer 20.000 van zijn brieven werden onderzocht en hij en talrijke getuigen werden ondervraagd, hetgeen resulteerde in de veroordeling (1687) door Innocentius van 68 stellingen die de leer van Molinos belichaamden. In de “Summation” van zijn proces verdedigde Molinos seksuele afwijkingen, begaan door hemzelf en zijn volgelingen, als zondeloze, zuiverende daden, veroorzaakt door de duivel. Hij beweerde dat ze passief werden toegestaan om een stille rust in God te verdiepen. Toch gaf hij toe dat hij fout zat en bood verder geen verdediging. Hij stierf in de gevangenis. Zijn “Summation” wordt bewaard in de Vallicellian Library in Rome, en zijn brieven bevinden zich in de archieven van de Congregatie voor de Geloofsleer.