De eerste wekelijkse alternatieve krant heette de Arizona Times. Twee jaar na de oprichting kwam Jim Larkin erbij als zakelijk manager. Ze werden Lacey’n’Larkin genoemd, het redacteur-uitgeversduo dat in de loop der decennia overal in het land alternatieve weekbladen kocht en startte. In de jaren zeventig ging de krant naar de beurs en Larkin en Lacey dreven weg; ze kregen de controle terug en namen hem in 1977 in privéhanden en herdoopten hem tot de Phoenix New Times, met Lacey als redacteur en Larkin als uitgever. Van een lage oplage van 16.000 in 1977, groeide het tot 140.000 in de jaren 1990, met een jaarlijkse omzet van 8,6 miljoen dollar. In 1983 kochten en begonnen hij en Larkin meerdere andere alternatieve kranten, en tegen 2000 bezaten ze er elf. In 2005 kochten ze de Village Voice en vijf andere. Het bedrijf had een marktwaarde van 400 miljoen dollar en een gecombineerde oplage van 1,8 miljoen. Een zelfbeschreven “lul” die compleet is met “stekelig grijs haar, waterige lichtblauwe ogen,” hij stond bekend om zijn bombastische stijl; hij beschreef zijn redactionele filosofie als: “Onze kranten hebben elke verdomde politicus die ooit op de proppen kwam van achterwerk ontdaan! Degenen die het verdienden. Als journalist, als je ’s morgens niet opstaat en tegen iemand ‘fuck you’ zegt, waarom zou je het dan doen? Er was een gevoel bij zijn concurrenten dat zijn kranten gemene bedrijfshaaien waren, erop uit om te vernietigen, niet om te concurreren. Voor zijn werknemers was hij veeleisend en opvliegend, hij maakte vijanden, maar hij was zeer loyaal aan de mensen die hij mocht, en hij dronk. Zijn kranten stonden vaak bekend om onvergetelijke verhalen “met personages die van de pagina af spatten en plotwendingen die niemand had kunnen voorspellen. Deze verhalen veranderden levens, steden, en af en toe belandden de mensen in het centrum ervan voor een rechter.”
De goede tijden hielden geen stand voor de gedrukte journalistiek, met het Internet dat de reclame winsten opslokte. Lacey reageerde op de toegenomen Internet reclame met Backpage.com, beginnend in 2004, in een poging om de greep van het bedrijf te behouden op advertenties die traditionele kranten grotendeels hadden gemeden, diensten voor volwassenen. Het evolueerde van de letterlijke achterpagina van de Phoenix New Times krant en groeide uit tot een gigantische Internet marktplaats. Tegen 2010, nadat Craigslist de sectie voor volwassenen had gesloten, was Backpage.com de belangrijkste financiële motor geworden van het bedrijf, dat toen Village Voice Media heette. In 2012 verliet Lacey de journalistiek en verkocht zijn belangen in 13 kranten, maar behield het eigendom van Backpage.
Lacey had een langdurige vete met Sheriff Joe Arpaio van Maricopa County, Arizona, die leidde tot een dagvaarding in 2007 waarin hij de IP adressen opeiste van iedereen die de Phoenix New Times website in de afgelopen drie jaar had bezocht. Toen de Phoenix New Times, als een daad van burgerlijke ongehoorzaamheid, de dagvaarding publiceerde, werden Lacey en Larkin gearresteerd voor deze daad. De volgende dag werden ze vrijgelaten en de aanklacht werd ingetrokken. Maricopa County schikte met hen voor 3,75 miljoen. De confrontatie met Arpaio voegde iets toe aan Lacey’s “toch al zo stoere media bad boy mythologie.” 2 miljoen dollar van de schikking werd gebruikt om een leerstoel te creëren voor de Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication aan de Arizona State University. Een deel van de fondsen werd gebruikt om een mensenrechten- en immigratie-initiatief te starten, het Lacey en Larkin Frontera Fund, grotendeels ten behoeve van de Latijns-Amerikaanse gemeenschap die “de zwaarste last heeft gedragen van raciale vijandigheid en schendingen van burgerrechten in Arizona.”