♦

Het is de taal, domoor. Dat is wat ik blijf mezelf eraan te herinneren wanneer ik probeer om de hectische verhaal van Ken Bruen’s nieuwste Jack Taylor prive-oog mysterie, A GALWAY EPIPHANY (Mysterious Press, 256 pp., $ 26) te volgen. Het is niet de plot, domoor, hoewel het verhaal zeker excentriek is, met twee kinderen, een tienerjongen en een meisje van 9, die onschuldig een truc uithalen die door de plaatselijke bevolking als een mirakel wordt bestempeld. Ze kunnen heiligen zijn, of misschien duivels, of misschien gewoon ondeugende kinderen, maar de ravage die ze veroorzaken is echt.

Er is iets vertederends aan deze diep cynische serie, met zijn idiosyncratische stijl (eigenzinnige citaten, heldere poëzie, vreemd geraaskal) en scherpe aanvallen op twee grote Ierse tradities: Katholicisme en lokale politiek. Jack Taylor, de zelfdestructieve hoofdpersoon, is Iers met een suïcidale wraakzucht. Hij gebruikt drugs en houdt zijn hersenen ingemaakt in alcohol, allemaal terwijl hij agressief sentimenteel blijft. Net als zijn antiheld houdt Bruen van woorden, zelfs van andermans woorden, en leidt hij zijn hoofdstukken in met epigraphs uit vreemde bronnen. Een juweeltje, van de komiek Brynn Harris, luidt: “Toen ik een klein meisje was / kleedde ik mijn Barbie in een nonnenhabijt / Zodat ze Skipper in elkaar kon slaan / En niet in de problemen kwam.”

♦

Koude staat, warm hart. Joe Gunther, de vierkantige teamleider van het Vermont Bureau of Investigation, is nog steeds de ziel van Archer Mayor’s duurzame serie, maar een groot deel van het speurwerk in het nieuwste deel, THE ORPHAN’S GUILT (Minotaur, 288 pp., $27.99), valt ten deel aan Rachel Reiling, een verslaggeefster bij de lokale krant van Brattleboro, en Sally Kravitz, een privédetective.

Het verhaal begint wanneer een trieste dronkaard wordt aangehouden op een D.U.I., en vanaf daar schiet het recht op de hartstrings. John Rust was dronken, dat wel, maar de arme man was aan het bekomen van de dood van zijn broer diezelfde dag. Niet alleen dat, de broer was geestelijk gehandicapt sinds de geboorte, en John had zijn hele leven gewijd aan de zorg voor hem. Huil je al? Nou, zet je er overheen. De hersenbeschadiging was geen geboorteafwijking, maar was toegebracht door iemands wrede hand, waardoor deze familietragedie een moord werd die om vergelding vraagt – samen met een vleugje medeleven dat in deze beschaafde serie bij het vak hoort.

♦

Jessica Thornton kan maar niet ontsnappen. Zoals S.A. Prentiss met plezier vertelt in YOU WILL NEVER KNOW (Scarlet, 278 blz., $25,95), begonnen Jessica’s problemen toen haar eerste echtgenoot stierf, haar en hun kind berooid achterlatend. Jessica is nu getrouwd met een stabielere man, een makelaar genaamd Ted, en woont met hun gemengde gezin (haar dochter, zijn zoon, beide snotapen) in Massachusetts. Maar de moord op een student van de middelbare school van de kinderen brengt de politie direct naar hun deur, alsof ze iets weten wat zij niet weet.