Mean Tweets and PTSD: Facts, Fakers, and the Future

Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd op 18 mei 2014… maar het lijkt nooit oud te worden.
_____

Amerikanen houden van labels. We proberen ons te onderscheiden door de fysieke labels in onze kleding, op de auto’s waarin we rijden, op het flesje bier dat we drinken. Het is interessant dat wij, in een maatschappij die er alles aan doet om anderen geen etiketten op te plakken, onszelf snel een etiket opplakken – en ervoor zorgen dat iedereen weet wat onze etiketten zijn. “Ik ben conservatief…” “Ik ben Afro-Amerikaans…” “Ik ben een fan van de Packers…” en de lijst gaat maar door en door.

Labels zijn belangrijk, omdat ze ons vertellen wie we zijn, ze vertellen anderen wie we zijn, en ze vertellen ons wie anderen zijn. Kortom, labels zijn nauw verbonden met onze individuele identiteit. Maar in de hashtag- en selfie-gedreven wereld waarin we vandaag leven, doen labels meer dan alleen onze identiteit vaststellen: zelf-labeling genereert aandacht en sympathie. Etiketten kunnen ons ook excuseren voor slecht gedrag, of ons zelfs geld opleveren. En ik ben gaan inzien dat er geen “slechte” labels bestaan, zolang het label de persoon in kwestie maar als slachtoffer doet overkomen.

Geval op de kop: Melody Hensley, zelfverklaard atheïst en feminist, haalde onlangs de krantenkoppen nadat ze had beweerd dat haar PTSS “vergelijkbaar” was met die van oorlogsveteranen. Geen drama daar; iedereen weet dat er vele manieren zijn waarop iemand legitiem PTSS kan krijgen, en veteranen hebben er gewoonlijk een hekel aan om te proberen de PTSS van iemand anders en de manier waarop het hem of haar beïnvloedt, te “verbeteren”. Maar wat mensen echt in vuur en vlam zette, was hoe Hensley beweerde dat ze PTSS kreeg: van het lezen van gemene dingen die mensen op internet over haar zeiden.

Denk daar even over na: ze zegt in feite: “Het internet gaf me een posttraumatische stressstoornis op gelijke voet met die ervaren door oorlogsveteranen die het absolute ergste hebben meegemaakt dat de mensheid te bieden heeft in Irak en Afghanistan, omdat iemand iets postte dat mijn gevoelens kwetste.” Interessant. We zullen dat sentiment later nog eens bekijken. Maar eerst, als er alleen maar gemene dingen over je gezegd worden om PTSS te ontwikkelen, beschouw dit dan als een waarschuwing, want heel wat mensen zullen gekwetst worden… en niet alleen Melody Hensley.

(Vervolg op volgende pagina)