Geboren in 1876 in Cádiz, de historische havenstad in het meest zuidelijke puntje van Andalusië, is Manuel de Falla de grootste Spaanse componist van deze eeuw. Zijn formele muzikale opleiding begon met pianolessen, en toen Falla twintig was verhuisde zijn familie naar Madrid waar hij studeerde bij de eminente leraar José Tragó. Daarna ging hij compositie studeren bij Felipe Pedrell, de leraar en geleerde die de opleving van de Spaanse muziek leidde die aan het eind van de negentiende eeuw plaatsvond.
In 1904 won Falla’s eenakter La vida breve (Het leven is kort) de compositiewedstrijd van de Real Academia de Bellas Artes en tegelijkertijd kreeg hij een prestigieuze pianoprijs, georganiseerd door de pianobouwers Ortiz y Cussó. In 1907 maakte hij zijn lang gekoesterde ambitie waar om naar Parijs te reizen en werd daar verwelkomd door Ravel, Debussy (met wie hij eerder had gecorrespondeerd) en vooral door Paul Dukas. Hij voltooide verschillende kamermuziekwerken en begon aan Noches en los jardines de Espãna (Nachten in de Tuinen van Spanje) voordat het uitbreken van de oorlog in 1914 hem dwong terug te keren naar zijn geboorteland.
Twee jaar later werd hij door Diaghilev benaderd om een werk te schrijven voor het Russische Ballet en in antwoord daarop componeerde hij een mimespel in twee tableaus, El corregidor y la molinera (De magistraat en de vrouw van de molenaar) dat, met enkele latere herzieningen, El sombrero de tres picos (De driekantige hoed) werd, en met veel succes in 1919 in Londen werd opgevoerd met choreografie van Massine en ontwerpen van Picasso.
Na de dood van zijn ouders in 1919 vestigde hij zich in Granada, waar hij tot het einde van de burgeroorlog (1939) verbleef, en componeerde een aantal van zijn belangrijkste werken, waaronder El retablo de maese Pedro (De poppenkast van meester Peter), Psyché en Concerto per clavicembalo (Klavecimbelconcert). Daarna verhuisde hij naar Argentinië, waar hij werkte tot aan zijn dood in 1946, enkele dagen voor zijn 70e verjaardag, terwijl hij het omvangrijke oratorium Atlántida nog onvoltooid achterliet.