Wat is lymfangiografie?
Het lymfestelsel is een netwerk van vaten dat een heldere vloeistof, lymfe genaamd, door uw lichaam transporteert. Het lymfestelsel omvat ook klieren (lymfeklieren genaamd) en organen. Lymfangiografie is een beeldvormingstechniek die wordt gebruikt om nauwkeurige informatie te verkrijgen over de omvang en locatie van lymfevaten en lymfeklieren.
Hoe gaat de procedure in zijn werk?
De procedure wordt uitgevoerd onder fluoroscopie. Een interventieradioloog zal blauwe kleurstof tussen uw tenen injecteren, waardoor dunne blauwachtige lijnen op de bovenkant van elke voet verschijnen. Dit zijn uw lymfevaten. Onder plaatselijke verdoving maakt de interventieradioloog een sneetje in een van de grotere blauwe lijnen van elke voet en brengt hij een naald of katheter (een dun smal buisje) in een bloedvat. Vervolgens wordt contrastvloeistof in het bloedvat gespoten, waardoor de bloedvaten beter zichtbaar worden.
De interventieradioloog gebruikt een fluoroscoop, die de beelden op een tv-monitor projecteert, om te zien hoe de kleurstof zich door uw lymfestelsel verspreidt, via uw benen, lies en langs uw buikholte. De arts maakt röntgenfoto’s om eventuele afwijkingen vast te leggen, en zal de volgende dag nog meer röntgenfoto’s maken.
Waarom?
Lymfangiografie kan worden gebruikt om de aanwezigheid van een aantal soorten kanker vast te stellen, en ook of de kanker is uitgezaaid. De procedure kan ook worden gebruikt om de behandeling te helpen sturen, aangezien deze vaak afhangt van inzicht in de omvang van de ziekte en van het richten van de bestraling op precieze plaatsen. Daarnaast kan lymfangiografie worden gebruikt om te beoordelen hoe effectief chemotherapie en bestraling zijn bij de behandeling van uitgezaaide kanker.
Lymfoedeem is een aandoening waarbij overtollig lymfevocht zich ophoopt in het lichaam. Lymfangiografie kan een arts helpen bepalen of een patiënt met lymfoedeem andere ziekten heeft die de aandoening kunnen uitlokken.
In zeldzame gevallen wordt de procedure vóór een operatie gebruikt om een grondig inzicht te krijgen in de precieze structuur van de lymfevaten van de patiënt.
Wat zijn de risico’s?
Complicaties met betrekking tot de techniek zelf zijn over het algemeen gering, en omvatten infectie of bloedingen die worden veroorzaakt wanneer de naald of het buisje door de huid wordt ingebracht. Patiënten kunnen ook allergisch reageren op de verschillende middelen die tijdens de procedure worden gebruikt, maar deze zijn meestal niet ernstig. Ook is de blootstelling aan straling, hoewel gering, hoger dan die van een standaard röntgenfoto.
Er bestaat ook een risico dat de contrastvloeistof die tijdens de procedure wordt gebruikt, op oliebasis, in het veneuze systeem sijpelt en een obstructie in een bloedvat veroorzaakt.
Minder vaak kunnen patiënten overgevoeligheid voor de contrastmiddelen ervaren, uit de longen bloeden of schildklierproblemen krijgen.
Bibliografie
1. Guermazi A, Brice P, Hennequin C, Sarfati E. “Lymphography: an old technique retains its usefulness,” Radiographics 23 (6): 1541-60 (2003).
2. Castellino RA, Billingham M, Dorfman RF. “Lymphographic accuracy in Hodgkin’s disease and malignant lymphoma with a note on the ‘reactive’ lymph node as a cause of most false-positive lymphograms 1974,” Invest Radiol 1990; 25:412-422.