Lyman Beecher, (geboren 12 okt. 1775, New Haven, Conn.-gestorven 10 jan. 1863, Brooklyn, N.Y., U.S.), Presbyteriaans geestelijke in de U.S. in de traditie van de opwekkingsbeweging.

Afgestudeerd aan Yale in 1797, bekleedde hij pastoraat in Litchfield, Conn. en in Boston, waar hij zich verzette tegen rationalisme, katholicisme en de drankhandel. Hij richtte zijn aandacht op de evangelisatie van het Westen en werd president van het pas opgerichte Lane Theological Seminary in Cincinnati, Ohio (1832-50), waar hij ook een nieuw pastoraat op zich nam (1832-42). Zijn calvinisme, dat door de Bostonianen als streng werd beschouwd, bleek zo mild voor de westerse presbyterianen dat hij terechtstond wegens ketterij, maar zijn synode sprak hem vrij.

Beecher werd door een tijdgenoot “de vader van meer hersens dan enig ander man in Amerika” genoemd. Van de 13 kinderen uit zijn drie huwelijken werden Henry Ward Beecher en Harriet Beecher Stowe beroemd. Vijf andere kinderen die in hun tijd bekend waren, waren Catharine (1800-78), een leider in de onderwijsbeweging voor vrouwen; Edward (1803-95), een predikant, college president en anti-slavernij schrijver; Charles (1815-1900), Florida’s hoofd van het openbaar onderwijs; Isabella (1822-1907), een voorvechtster van wettelijke rechten voor vrouwen; en Thomas (1824-1900), een vroege voorstander van het aanpassen van het kerkelijk leven aan de moderne stedelijke omstandigheden.