Lucy Stone, (geboren 13 aug. 1818, West Brookfield, Mass., U.S.-gestorven 18 okt. 1893, Dorchester , Mass.), Amerikaanse pionier in de vrouwenrechtenbeweging.
Stone begon als meisje al te morren aan de beperkingen die aan het vrouwelijk geslacht werden opgelegd. Haar vastberadenheid om naar de universiteit te gaan kwam deels voort uit haar algemene wens om zichzelf te verbeteren en deels uit een specifiek voornemen, als kind al genomen, om Hebreeuws en Grieks te leren om te bepalen of de passages in de Bijbel die de man de heerschappij over de vrouw leken te geven, juist vertaald waren. Nadat zij in 1847 was afgestudeerd aan het Oberlin College in Ohio, werd zij docente voor de Massachusetts Anti-Slavery Society, die haar al snel toestemming gaf om een deel van elke week zelf te spreken voor de rechten van de vrouw. Ze hielp bij de organisatie van de eerste echte nationale vrouwenrechtenconventie in 1850 en speelde ook een rol bij de organisatie van verschillende andere vrouwenrechtenconventies.
In 1855, toen ze trouwde met Henry B. Blackwell, een abolitionist uit Ohio en broer van Elizabeth en Emily Blackwell, behield ze haar eigen naam (als protest tegen de ongelijke wetten die voor getrouwde vrouwen golden) en werd ze bekend als Mrs. Stone. Tijdens de Burgeroorlog steunde Stone de Women’s National Loyal League, opgericht door Elizabeth Cady Stanton en Susan B. Anthony. In 1866 hielp ze bij de oprichting van de American Equal Rights Association. In 1867 hielp ze de New Jersey Woman Suffrage Association oprichten en werd ze tot voorzitster verkozen. In datzelfde jaar nam ze deel aan de campagnes voor amendementen op het vrouwenkiesrecht in Kansas en New York. In 1868 hielp ze de New England Woman Suffrage Association op te richten en het jaar daarop verhuisde ze met haar gezin naar Boston.
Stone was een van de belangrijkste actoren in het schisma dat zich in 1869 in feministische gelederen voordeed. Samen met Julia Ward Howe en andere meer conservatieve hervormers die werden afgeschrikt door de eclectische aanpak van de andere factie en door de aanvaarding van personen als de beruchte Victoria Woodhull, vormde Stone in november de American Woman Suffrage Association. Terwijl ze in het bestuur van de vereniging zat, zamelde Stone geld in om in 1870 het weekblad Woman’s Journal te lanceren, en in 1872 volgden zij en haar man Mary A. Livermore op als redacteuren.
Het schisma in de beweging werd uiteindelijk in 1890 geheeld, voor een groot deel door het initiatief van Stone’s dochter, Alice Blackwell. Lucy Stone werd daarna voorzitter van het dagelijks bestuur van de gefuseerde National American Woman Suffrage Association.