Tibetaanse mensen noemen Tibetaans Nieuwjaar “Losar”. Losar is niet één woord in de Tibetaanse taal. Eigenlijk bestaat het uit twee Tibetaanse woorden – “Lo” betekent nieuw, en “Sar” betekent jaar. Losar wordt berekend op basis van de Tibetaanse kalender. Het begint op de 1e van de eerste maand van de Tibetaanse maankalender en duurt vijftien dagen. In 2021 valt Losar op 12 februari.

Losar is het belangrijkste traditionele festival van het jaar, en het is ook het eerste Tibetaanse festival. In die tijd komt elke Tibetaanse familie samen om allerlei activiteiten te houden om de komst van het nieuwe jaar te vieren, wat zeer levendig is. Aangezien de plaatselijke bevolking in het Tibetaans boeddhisme gelooft, houden veel gebruiken van het Tibetaanse Losar verband met het Tibetaans boeddhisme en is het festival doordrongen van een sterk religieuze sfeer.

Losar wordt gewoonlijk gehouden in februari en maart, wanneer Tibet gesloten is voor buitenlanders. Internationale reizigers hebben dus weinig kans om zo’n groot feest in levende lijve mee te maken. U kunt het echter uit dit bericht vernemen en zich het levende tafereel voorstellen.

• Chinese naam: 藏历年
• Tibetaanse naam: Losar
• Tijd: 1 tot 15 januari in de Tibetaanse kalender
• Gebied: Lhasa, Tibet
• Oorsprong: Offerandes
• Betekenis: Bidden voor een goede oogst in het komende jaar

Wanneer wordt Losar gevierd?

Alle Tibetaanse festivals zijn gebaseerd op de Tibetaanse kalender, zo ook het Losar. Dit festival begint in de Tibetaanse kalender vanaf midden december tot de 15e dag van de eerste maanmaand. De voorbereidingsperiode is het voorbereidingsproces. Van de eerste dag van de eerste maanmaand tot de vijftiende dag van de eerste maanmaand is de festivalperiode.

En het is bijna hetzelfde als het Chinese Nieuwjaar, halverwege februari van de zonnekalender. De Tibetaanse kalender telt 12 of 13 maanmaanden. Dus de Tibetaanse Losar kan samenvallen met het Chinese Nieuwjaar, een dag uit elkaar, of een maand uit elkaar, enz.

Historische oorsprong van Losar

Dateert terug tot de oude tijden, toen er nog geen Tibetaans boeddhisme was, Tibet werd beheerst door zijn oorspronkelijke religie Bon. De oude mensen vierden een groot feest in de winter. Zij baden om bescherming van godheden. Na verloop van tijd werd dit feest opgenomen in het Tibetaans Boeddhisme en werd het een jaarlijks festival. In de 13e eeuw, tijdens de regering van de Sakya Dynastie, werd 1 januari ingesteld als het begin van het nieuwe jaar, wat het Nieuwjaar van de Koning betekent. Vanaf dat moment is Losar officieel een belangrijk traditioneel festival in Tibet geworden, dat tot op de dag van vandaag voortduurt.

Volksactiviteiten van Losar

Zoals alle vieringen voor een nieuw jaar in de wereld, is ook het Losar Festival een gelukkige tijd met de familie samen om afscheid te nemen van het oude jaar en het nieuwe jaar in te luiden. Bovendien, als een minderheidsnationaliteit, is bijna elke Tibetaan een goede zanger of danser. Volgens hun eigen aard zijn Tibetanen gewend om hun emoties uit te drukken door te zingen en te dansen. Dus, als u toevallig in deze tijd in Tibet reist, zal uw oor overal worden gevoed met feestelijke muziek.

Het grootste verschil tussen de Losar en het Chinese Nieuwjaar is het voortdurende gezang, omdat Tibet een religieuze plaats is waar bijna alle mensen vertrouwen hebben in het Tibetaanse boeddhisme. De Tibetanen geloven dat kwade demonen overal bestaan. Daarom is er op het Losar Festival een zeer belangrijke activiteit om het kwaad te verdrijven. Ze verkleden zich in hun volkskostuums, zingen boeddhistische teksten en laten fakkels op straat branden. Ze verdrijven het kwaad terwijl ze bidden om geluk en zegen voor het komende nieuwe jaar.

Naast de bovengenoemde activiteiten is er nog een interessante, de antimasque. Bijvoorbeeld, de herten dans, of het grappige gevecht tussen de koning en zijn ondergeschikten, die mensen hardop kunnen laten lachen.

In een wereld, Losar Festival is een feest vol muziek, dans en vreugde.

Voorbereiding van Losar

Voorbereidingen voor de Losar beginnen vanaf half december van het voorgaande jaar. Elke familie zal de tsampa, gebakken tarwekorrels, ghee, en hooglandgerst als offers thuis neerzetten. Ook laat men een schaal met zaden van hooglandgerst in water weken om ze in het nieuwjaarseizoen een paar centimeter lang te laten worden. Dit alles werd geofferd in het midden van het altaar thuis om te bidden voor een goede oogst in het komende jaar.

Tibetaanse mensen zullen een grondige veegbeurt houden om er zeker van te zijn dat alles in het huis schoon genoeg is, vooral de keuken. Het houdt in dat het vuil of het ongeluk van het oude jaar wordt opgeruimd en dat men klaar is om het nieuwe jaar te begroeten. Tibetanen beschouwen de keuken als het belangrijkste deel van het huis omdat daar het eten wordt gemaakt. Ze besteden er dus bijzondere aandacht aan bij het schoonmaken van het huis, zelfs de schoorsteen wordt vuilvrij geveegd.

Hoe wordt Losar gevierd?

Er zijn in totaal drie dagen om het Losar Festival te vieren. Wat doen de Tibetanen dan?

Nieuwjaarsavond

Op oudejaarsavond zijn de leukste rituelen het eten van “Gutu” noedels en exorcisme rituelen om de Losar te begroeten.

Gutu is een deegbal, waarvan de huid is gemaakt van gerstpoeder uit het hoogland en de vulling bestaat uit verschillende dingen, zoals rijst, zout, chilipepers, wol, of steenkool, enz. Laat je niet verrassen door de vulling. Ze hebben betekenissen. De deegballen worden na het koken uitgedeeld. Als iemand rijst of zout in de bal eet, is dat een goed teken om in de nabije toekomst geluk te krijgen. Dit is zowel een soort waarzeggerij als amusement, wat de hele familie gelukkig maakt.

Na het Gutu Gutu Banquet, is er een exorcisme ritueel. De mannelijke gastheer steekt de fakkel aan en draait rond in elke hoek van het huis, roept “Ga weg, ga weg…” en gooit dan de fakkel en het bereide spooketen op het kruispunt om het onbevredigende en ongelukkige jaar te verdrijven.

Losar Dag 1

Op de eerste dag van de Losar is er een “water grab”. De huisvrouw moet de eerste emmer water in het nieuwe jaar terugbrengen. Volgens de Tibetaanse traditie is de eerste emmer water op de eerste dag van de Tibetaanse kalender “gouden water”, en de tweede emmer water wordt “zilveren water” genoemd, wat duidt op geluk, geluk en rijkdom. Als de zon opkomt, hebben de mensen in klederdracht verschillende feestmaaltijden gegeten in volgorde van veroudering. Op dat moment gaan de buren naar elkaars deur door “Chema” vast te houden om de anderen te zegenen, hoogland gerstwijn te eerbiedigen, en de aloude “Tashi Del Pin Songcuo” en “Emma Padragong Kangsang”, enz. te reciteren, die staan voor geluk, gezondheid, geluk en harmonie. Daarna verzamelt de hele familie zich achter gesloten deuren. Op de eerste dag van het nieuwe jaar bezoeken ook veel boeren en herders die in het boeddhisme geloven de Jokhang Tempel in Lhasa om te bidden voor vrede en gezondheid in het nieuwe jaar.

Losar Dag 2

Vanaf de tweede dag van de Losar begonnen vrienden en familieleden elkaar op te zoeken voor nieuwjaarswensen, wat drie tot vijf dagen duurde. Zodra de gast en de gastheer elkaar ontmoeten, zegenen zij elkaar “Tashi Delek” en geven elkaar een Khata, en de gastheer vraagt de gast het huis binnen te gaan en te gaan zitten. Op dit moment zal de gastheer “Chema” brengen, en de gast zal een beetje van de hoogland gerst en tsampa in Chema knijpen en in de lucht verspreiden, biddend tot de hemel, aarde, en goden, etc., en dan een beetje meer in de mond knijpen. Vervolgens brengt de gastheer gerstwijn en een wijnkom, en nodigt de gasten uit om te drinken. Om respect voor de gastheer te tonen, moeten de gasten de drank voor de derde keer opdrinken. Als men niet klaar is met drinken, zal de gastvrije gastheer familieleden en vrienden toevertrouwen om te zingen om de wijn over te halen. Na het zingen van de toost, moeten de gasten het glas wijn opdrinken. Tijdens het Tibetaans Nieuwjaar zie je op het plein of op het open gras ook vaak Tibetaanse mannen en vrouwen in klederdracht in een kring bijeenkomen om de Guozhuang en Xianzi te dansen om het Nieuwjaar te vieren.

Losar Dag 3

Op de derde dag van de Losar heet het in het Tibetaans ‘Yosei’, wat betekent dat er offers en gebeden worden gebracht op hoge plaatsen. Mensen uit Lhasa gaan naar het balkon op het dak om moerbeien te pruttelen en nieuwe gebedsvlaggen op een hoek van het dak te plaatsen. De buren wisselen opnieuw hun zegeningen uit, respecteren elkaar met Chema en gerstewijn, zingen en dansen samen op het dakbalkon of op de binnenplaats. Veel mensen reizen ook in groepen naar de voorkant van de Jokhang Tempel en de Baoping Berg in het oosten en de Yaowang Berg in het westen om moerbeien te pruttelen, gebedsvlaggen te plaatsen en te bidden om zegening.

Na de 3-daagse viering wordt de Tibetaanse Losar verder gevierd tot de vijftiende van de eerste maand van de Tibetaanse kalender.

Het tijdschema van Tibetaans Nieuwjaar