Voor de hond in Online, zie Lorkhan (Hond).

Lorkhan, ook bekend als Shor, Lorkhaj, Shezarr en Sep, is het meest direct verantwoordelijk voor het bestaan van Nirn.

Volgens de legende is Lorkhan lang geleden gestorven en heeft hij zijn leven gegeven om Nirn te scheppen. Als zodanig heeft hij niet veel directe invloed gehad op de gebeurtenissen in het Derde Tijdperk, hoewel hij indirect verantwoordelijk was voor ten minste drie grote bijna-rampen in de laatste decennia van het Derde Tijdperk, en zijn overblijfselen worden in verband gebracht met de verdwijning van de Dwemer.

Creatie

Er wordt gezegd dat Lorkhan door Sithis is verwekt om het universum te gaan vernietigen, nadat de Aedra die alles wat Sithis had geschapen tot slaaf hadden gemaakt. Het is onbekend of dit waar is, hoewel de Duistere Broederschap geneigd is deze hypothese aan te hangen.

Geschiedenis

Lorkhan is een van de slechts twee Aedra (de andere is Akatosh) die in elke bekende mythologie op Nirn voorkomt. De meningen over hem verschillen echter sterk van ras tot ras. Over het algemeen wordt Lorkhan beschouwd als een vijand van de mer, en als een beschermer en held voor de mensen. De Cyrodilic cultuur noemt hem Shezarr, de Vermiste God, omdat alleen hij van de Aedra werkelijk is gestorven en verdwenen.

In de mythologie van de mer wordt Lorkhan De Bedrieger genoemd, en de mer zijn niet erg vriendelijk tegen hem. Ze verwijten Lorkhan dat hij de andere Aedra erin heeft geluisd hun goddelijkheid op te geven. Dit geldt ook voor degenen die de Ehlnofey zouden worden en dus de Altmer, die Lorkhan nu direct de schuld geven van hun sterfelijkheid. De Dunmer hebben een (heel klein beetje) minder venijnige kijk op Lorkhan. Aangezien zij geloven dat hun sterfelijkheid een test is voor hun kracht, en dat zij uiteindelijk voorbestemd zijn om hun sterfelijkheid af te werpen, is Lorkhan slechts een van de obstakels die de Dunmer moeten overwinnen.

Men geloven echter niet dat zij van de Aedra afstammen. Zij geloven dat zij door Lorkhan uit het niets zijn geschapen, en dus hun hele bestaan aan hem te danken hebben. In hun ogen is Lorkhan de held van de mensheid, en zij verzetten zich tegen zijn mishandeling door andere rassen.

Lorkhan’s Hart

File:Heart of Lorkhan.png

Nóg meer dan het Amulet der Koningen was zijn Hart de meest invloedrijke nalatenschap van Lorkhan’s bestaan. De Altmer-legende verhaalt over de woede van de overgebleven Aedra jegens Lorkhan nadat Nirn was geschapen. Als straf rukte Trinimac zijn hart eruit, met de bedoeling het te vernietigen. De Aedra waren echter op Nirn aanwezig, en Nirn zelf was het overblijfsel van Lorkhans lichaam. Zijn Hart was dus letterlijk het Hart van de Wereld, en kon niet worden vernietigd. In plaats daarvan gooide Auri-El het Hart naar Nirn, met de bedoeling het voor altijd te begraven.

Het Hart bleef echter niet verborgen. Tijdens het Eerste Tijdperk vonden de Dwemer het Hart van Lorkhan bij het uitgraven van grotten onder de Rode Berg in Morrowind. In die tijd streefden de Dwemer naar goddelijkheid door magie en wetenschap te combineren, en hun hogepriester Kagrenac geloofde dat het Hart van Lorkhan de sleutel daartoe was.

Kagrenac bouwde een enorm mechanisch wezen, een golem genaamd Numidium, die hij van energie wilde voorzien met het Hart van Lorkhan. Maar voordat hij dat kon doen, vielen de Chimers de Dwemer aan, een gevecht dat resulteerde in de verdwijning van de Dwemer. Numidium overleefde echter de verdwijning van zijn schepper, en zou een sleutelrol spelen in vele toekomstige gebeurtenissen.

Het eerste echte gebruik van Numidium kwam tijdens het late Tweede Tijdperk, toen het door Vivec werd uitgeleend aan Tiber Septim om te helpen bij de verovering van Tamriel. Op dat moment hielden Vivec en het Tribunaal het Hart van Lorkhan echter nauwlettend in de gaten, dus werd een andere energiebron gebruikt voor de golem (namelijk de ziel van keizerlijk gevechtsleider Zurin Arctus). De golem zou laat in de Derde Era, honderden jaren later, weer verschijnen als Arctus weer verschijnt en probeert wraak te nemen met de golem.

File:Alduin’s Wall (Numidium).png

De laatste ontmoeting met het Hart van Lorkhan vond plaats tijdens de Dagoth Ur crisis. Hier werd de ware kracht van het Hart onthuld, waarmee veel van Kagrenacs beweringen in feite werden bevestigd. Na de nederlaag van de Dwemer had de Tribunaal het Hart gebruikt om een bijna-goddelijke status te bereiken. Contact met het Hart gaf hen onsterfelijkheid, tenminste zolang ze regelmatig contact hielden. Het verleende hen ook legendarische krachten; Vivec overstroomde heel Morrowind en zou het hele Dunmer-ras als eerste het vermogen hebben gegeven om water te ademen, om een invasie af te weren.

Indoril Nerevar was de Chimer-generaal die verantwoordelijk was voor de aanval op en de uiteindelijke nederlaag van de Dwemer bij Red Mountain. Toen de strijd was gestreden, beval Nerevar Dagoth Ur achter te blijven en het Hart te bewaken, terwijl hij en de Tribunaal (toen nog sterfelijke Chimers) een plan uitwerkten over wat ze met het artefact zouden doen. Toen ze terugkwamen, ontdekten ze dat Dagoth krankzinnig was geworden door het aftappen van de kracht van het Hart. Er brak een gevecht uit tussen Nerevar en de Tribunaal tegen Dagoth Ur. Dagoth verloor uiteindelijk het duel, waarbij Nerevar dodelijk gewond raakte. Dit is waar de verslagen verschillen. Volgens één legende hebben zij Nerevar vermoord nadat zij de Tribunaal hadden gevonden en hen hadden doen zweren het gereedschap van Kagrenac niet op het Hart te gebruiken. Een ander verslag zegt simpelweg dat Nerevar stierf nadat hij hen had laten zweren bij Azura, waarna zij het gereedschap gebruikten, tegen hun eed in, en de levende goden van Morrowind werden (de daad die ervoor zorgde dat Azura het Chimer ras in de Dunmer veranderde). Pas honderden jaren later was de Nerevarine, de herboren Nerevar, in staat het Hart te vernietigen, na de tweede opkomst van Dagoth Ur. Hierdoor verloor de Tribunaal ook haar onsterfelijkheid, waardoor zij eenvoudigweg ongelooflijk machtige stervelingen werden. Na het verlies van haar onsterfelijkheid doodde Almalexia echter Sotha Sil en werd zelf gedood door de Nerevarine. Die gebeurtenis leidde ertoe dat Vivec het enige levende lid van de Tribunaal was tijdens het Derde Tijdperk en maakte een einde aan de invloed die het Hart had op mensen en mer.

Lorkhan en Daedra

Er zijn verschillende opmerkingen gemaakt in The Elder Scrolls IV: Oblivion die nogal vreemd en tegenstrijdig zijn. Verschillende uitspraken van Mankar Camoran in zijn Paradise wijzen erop dat Lorkhan Tamriel wel heeft gemaakt, maar dat Lorkhan om een onbekende reden verloren is gegaan. Mankar Camoran stelt ook dat Tamriel geen rijk is voor stervelingen of gewone mensen, maar eigenlijk een ander rijk van Oblivion is. Hij zegt dat het een Oblivion-rijk is dat ooit toebehoorde aan Mehrunes Dagon, de Daedrische Prins van Vernietiging, Verandering, Energie en Ambitie. Mankar Camoran legt uit dat Lorkhan, die zoveel van zijn geschapen wereld hield, niet bereid was deze te laten opeisen door de Prins der Vernietiging. Mehrunes Dagon valt Tamriel niet binnen, zegt Mankar Camoran, maar komt eerder om zijn lang verloren wereld terug te winnen. Natuurlijk is het mogelijk dat Mankar geen betrouwbare bron is in dit opzicht.

Trivia

• Tijdens de gebeurtenissen in The Elder Scrolls V: Skyrim, ontmoet de Last Dragonborn een magiër genaamd Septimus Signus, die in de ijsvelden ten noorden van Winterhold woont. Als je met Septimus spreekt begint de quest Discerning the Transmundane, waarin de Dragonborn Septimus probeert te helpen een oude Dwemer lockbox te openen. Als hem wordt gevraagd wat er in de kist zit, zegt Septimus dat hij denkt dat het Hart van Lorkhan erin zit. Later wordt onthuld dat het Hart er niet in zit, maar het Oghma Infinium, het boek van esoterische kennis gemaakt door Hermaeus Mora.
• In Riften’s Mistveil Keep, kan men in Wylandriah’s kamers een brief vinden van Mirabelle Ervine aan het College van Winterhold. In de brief antwoordt Mirabelle op Wylandriahs verzoek dat zij geen monster van Het Hart van Lorkhan heeft om mee te experimenteren, omdat er geen monsters bestaan.

Zie ook

• Pantheons van Tamriel
• Nirn
• Indoril Nerevar

Godheden van Tamrielse rassen

Imperial Pantheon

Akatosh – Arkay – Dibella – Julianos – Kynareth – Shezarr – Mara – Morihaus – Reman – Stendarr – Talos – Zenithar

Noords Pantheon

Alduin – Dibella – Herma-Mora – Jhunal – Kyne – Maloch – Mara – Orkey – Stuhn – Shor – Talos – Tsun – Ysmir

Altmeri Pantheon

Auri-El – Jephre – Lorkhan – Magnus – Mara – Phynaster – Stendarr – Syrabane – Trinimac – Xarxes – Xen

Bosmeri Pantheon

Arkay – Auri-El – Baan Dar – Herma-Mora – Ius – Jode – Jone – Lorkhan – Mara – Stendarr – Xarxes – Y’ffre – Z’en

Sneeuw Elf Pantheon

Auri-El – Jephre – Phynaster – Syrabane – Trinimac

Dunmeri Pantheon

Almalexia – Azura – Boethiah – Dagoth Ur – Lorkhan – Malacath – Mehrunes Dagon
Mephala – Molag Bal – Nerevar – Sheogorath – Sotha Sil – Vivec

Redguard Pantheon

Diagna – HoonDing – Ius – Leki – Malooc – Morwha – Onsi – Ruptga – Satakal – Sep – Tava – Tu’whacca – Zeht

Bretony Pantheon

Akatosh – Arkay – Dibella – Julianos – Kynareth – Magnus – Mara – Phynaster – Sheor – Stendarr – Y’ffre – Z’en

Khajiiti Pantheon

Alkosh – Azurah – Baan Dar – Hermorah – Hircine – Ius – Masser – Secunda – Ja-Kha’jay – Khenarthi – Lorkhaj
Mara – Merrunz – Mafala – Magrus – Namiira – Rajhin – Riddle’Thar – Sangiin – Sheggorath – S’rendarr – Y’ffer

Kothri Pantheon

Clavicus Vile – Dibe – Mara – Kin – Z’en

Orcish Pantheon

Trinimac – Malacath – Mauloch

de:Lorkhanru:Лорханnl:Lorkhanuk:Лорхан