Leroy Colbert was een bodybuildinglegende, die er prat op ging een ‘natuurlijke’ bodybuilder te zijn. Hij werd genoemd als de eerste man die ‘drugsvrij’ armen van 21 inch ontwikkelde.

Ondanks dat hij opgroeide in een periode van intense raciale vooroordelen, wist Leroy op 20-jarige leeftijd de rassenbarrière te doorbreken – hij werd de eerste zwarte atleet ooit die op de voorpagina van Muscle Power magazine verscheen.

Nadat hij in zijn twintiger jaren een hechte vriendschap sloot met fitnessicoon Joe Weider, wist Leroy bekendheid te verwerven – hij won de Mr. America-titel in 1953. Zijn fitnesscarrière kwam echter tot een abrupt einde, toen een ernstig motorongeluk voor eens en voor altijd een einde maakte aan zijn ambities op het bodybuildingpodium.

Desondanks wijdde Leroy zijn hele leven aan bodybuilding, tot het moment dat hij in 2015 helaas overleed. Vanwege zijn grote prestaties heeft Leroy een blijvende erfenis achtergelaten – hij gaat de geschiedenis in als een van de meest gerespecteerde atleten die de bodybuildingsport ooit heeft gekend – en werd in 2003 opgenomen in de IFBB Hall of Fame.

Dit is zijn verhaal:

Athlete Statistics

Verwezenlijkingen

Carrière

• Bodybuilder

Competitiegeschiedenis

• 1954: Junior Mr. America – niet geplaatst
• 1953: Mr. Eastern America – 1e plaats
• 1952: AAU Mr. New York State – 5e plaats
• 1952: AAU Mr. America – 17e plaats
• 1952: Mr. New York City – 1e plaats
• 1951: Mr. Eastern America – 6de plaats

Biografie

Leroy’s vroege leven

Geboren in New York, USA in 1933, raakte Leroy Colbert betrokken bij fitness vanaf de leeftijd van 10 jaar, toen hij een bodybuilding magazine las dat zijn interesse in bodybuilding van jongs af aan aanwakkerde.

Hoog onder de indruk van de ongelooflijke lichaamsbouw van de bodybuilders die in de tijdschriften stonden, zette Leroy zijn zinnen op het bouwen van een geweldige lichaamsbouw van hemzelf.

Toen Leroy voor het eerst begon met het heffen van gewichten, had hij geen toegang tot een sportschool, of zelfs maar een gewichtenset. Desondanks bouwde Leroy een zelfgemaakte halter met emmers zand, en bond die aan een bezemsteel – met als doel spieren in zijn armen op te bouwen. Zoals Leroy zegt: “Ik was vastbesloten om grote armen te bouwen, ik maakte er een obsessie van”.

Uiteindelijk spaarde Leroy wat geld bij elkaar samen met zijn vrienden, die ook interesse hadden in fitness. Toen ze genoeg geld hadden, richtten ze aan de overkant van de straat waar Leroy woonde, hun eigen basisgymnastiekzaal op. Vanaf dat moment trainde Leroy regelmatig om een geweldig fysiek op te bouwen – net als zijn bodybuildingiconen.

Life within Bodybuilding

Leroy tilde regelmatig gewichten op met zijn trainingspartners tijdens zijn jeugd. Ondanks het feit dat ze beperkte fitnessapparatuur hadden, motiveerden ze elkaar allemaal – dips, barbell curls en staande overhead presses uitvoeren totdat hun spieren volledig vermoeid waren.

Leroy werd volledig verliefd op bodybuilding vanwege de resultaten die hij verdiende door zijn harde werk en vastberadenheid. Hoewel hij de nadruk legde op het opbouwen van spieren in zijn armen, was hij in staat om een solide basis te vormen voor zijn geweldige lichaamsbouw tegen de tijd dat hij zijn tienerjaren had bereikt.

Na verloop van tijd kwam Leroy tot het besef dat hij zich ook op zijn andere spiergroepen moest richten, om zijn volledige potentieel in bodybuilding te bereiken. Het was op dit punt dat hij zijn trainingsroutine volledig omgooide – hij verhoogde de intensiteit van zijn training, met als doel een proportionele lichaamsbouw te bereiken.

Het bereiken van het bodybuildingpodium

Omdat hij enorme vooruitgang had geboekt, zette Leroy al snel zijn zinnen op het worden van een competitieve bodybuilder. Op 18-jarige leeftijd slaagde Leroy erin dat te bereiken – hij deed mee aan de Mr. America van 1951, een wedstrijd waar hij op de 6e plaats eindigde. Hoewel hij niet zo goed presteerde als hij had gehoopt, was Leroy erop gebrand om bij zijn volgende wedstrijd in de top 5 te eindigen.

Het volgende jaar deed Leroy mee aan de 1952 Mr. New York City wedstrijd – zijn eerste bodybuilding triomf op de jonge leeftijd van 19. Het was op dit punt dat hij de aandacht trok van bodybuilding pionier Joe Weider, die onder de indruk was van Leroy’s uitstekende prestaties. Tegen het einde van 1952 nam Joe Leroy in dienst als magazijnbediende.

Joe en Leroy konden het meteen goed met elkaar vinden en vormden van meet af aan een hechte vriendschap. Slechts enkele maanden later vertelde Joe Leroy dat hij hem, vanwege zijn fenomenale lichaamsbouw, op de cover van een van de bekendste fitnessmagazines ter wereld wilde krijgen.

Omwille van de raciale vooroordelen in deze periode dacht Leroy dat als hij op de cover zou komen, het magazine gewoon niet zou verkopen. Zoals Leroy zegt:

“In de zomer van 1953 was ik bezig met mijn taken in het magazijn toen Joe binnenkwam en bijna zonder omhaal zei: ‘Leroy ik ga je op de volgende cover van Muscle Power zetten.’ Ik vond het gek, gezien de situatie toen zwarte atleten nog niet zichtbaar waren in de kiosken. Ik zei hem dat het gewoon niet praktisch was om mij op de cover te zetten – het nummer zou niet goed verkopen. Maar Joe was onvermurwbaar en zijn laatste woord was: ‘Je verdient het om op de cover te staan, het is alleen maar eerlijk'”.

Building a Great Reputation in Bodybuilding

Tegen het einde van 1953 werd Leroy eerste in de Mr. Eastern America competitie. Als resultaat van zijn opmerkelijke prestatie, hield Joe Weider zich aan zijn woord – en publiceerde Leroy op de voorpagina van het fitness magazine Muscle Power. Dit was het moment waarop Leroy echt bekendheid kreeg, wat hem het platform bood om een succesvolle carrière in bodybuilding op te bouwen.

Nadat hij naar de titel van Mr. America was gestormd, voelde Leroy dat er niets meer mis kon gaan – de enige weg van hier was omhoog. Als Leroy’s mentor in die tijd, geloofde Joe Weider dat Leroy grotere dingen kon bereiken in zijn bodybuilding carrière, door hem te zeggen: “Je ziet er geweldig uit, volgend jaar stuur ik je naar de Mr. Universe wedstrijd in Londen, dus train hard en ik weet dat je zult winnen”.

Toen zijn bodybuildingcarrière eindigde

Leroy’s fitnesscarrière kwam helaas tot een abrupt einde in 1954, toen een ernstig motorongeluk hem in zijn spoor stopte. Tijdens een motortocht met zijn vrienden, liep Leroy verschrikkelijke verwondingen op bij een ernstig ongeluk – waarbij zijn voet bijna volledig werd afgescheurd vanaf de enkel naar beneden.

In het begin besefte Leroy de ernst van het motorongeluk niet, omdat zijn hele lichaam in een complete shock was. Maar een paar weken later realiseerde Leroy zich dat hij door de ernst van zijn verwondingen gedwongen was zijn carrière als bodybuilder op te geven. Zoals Leroy zegt:

“Na een maand in het ziekenhuis in New Hampshire, werd ik overgebracht naar het Hospital of Joint Disease, in New York City. Hier kwam de genadeslag voor mijn competitieve carrière. De hoofdchirurg van het ziekenhuis vertelde me dat ze de enkel met pinnen moesten bevriezen omdat de gewrichten waren vernietigd. Wat een mentale afgang was dat. Dus ik brak mijn enkel, big deal, ik kan nog steeds trainen en de Mr. Universe halen. Maar met een bevroren enkel is het voorbij, mijn competitieve bodybuildingcarrière is voorbij op 21-jarige leeftijd, het toppunt van jeugdige arrogantie. Ik ben nooit gestopt met bodybuilding, het zit in mijn bloed, maar mijn droom om meerdere prijzen te winnen zou op de lange baan moeten worden geschoven”.

Later in zijn leven

Ondanks zijn blessure die zijn carrière beëindigde, bleef Leroy actief in de bodybuildingindustrie. Hij legde zich toe op het verder ontwikkelen van zijn bovenlichaam, aangezien hij niet langer in staat was aan zijn benen te werken.

Na korte tijd meet Leroy’s armen een ongelooflijke 21″, die Leroy naar eigen zeggen op natuurlijke wijze heeft verdiend. Op dit moment begonnen steroïden net hun intrede te doen in de bodybuildingindustrie, maar Leroy wilde erbuiten blijven.

Tijdens zijn tijd dat hij in het magazijn van Joe Weider werkte voorafgaand aan zijn ongeluk, ontwikkelde Leroy een uitgebreide kennis van bodybuildingsupplementen. Hierdoor ging hij de supplementenindustrie in – opende zijn eigen winkel die hij tot aan zijn laatste dagen runde.

Voordat hij helaas overleed, zette Leroy zijn eigen YouTube-kanaal op – dat hem het platform bood om zijn bodybuilding-expertise te bieden, die hij in een periode van 60 jaar had opgebouwd.

Training

Leroy Colbert’s trainingsroutine

Tijdens zijn hoogtepunt werkte Leroy aan meerdere spiergroepen op dezelfde trainingsdag. Zijn trainingen werden uitgevoerd met behulp van hoog volume sets, terwijl hij zware gewichten tilde. Hier is de trainingsroutine, die Leroy graag een ‘full body blitz’ noemde:

• Bench Press: 10 sets van 8 herhalingen
• Bent Arm Lateral Raises: 10 sets van 8 reps
• Lat Pulldown: 10 sets van 8 reps
• Behind Neck Pull Ups: 10 sets van 8 reps
• Behind Neck Sitting Press: 10 sets van 8 herhalingen
• Standing Lateral Raises: 10 sets van 8 reps
• Alternate Curl: 10 sets van 8 reps
• Sitting Barbell Curl: 10 sets van 8 reps
• Bent Arm Pullover: 10 sets van 8 reps
• Squat: 6 sets van 12 reps

Nutrition

Leroy’s Meal Plan

Tijdens zijn hoogtijdagen had Leroy geen toegang tot veel van de supplementen die beschikbaar zijn voor bodybuilders in de 21e eeuw. Ondanks dit, was hij in staat om een enorme hoeveelheid spieren op te bouwen door het eten van voedingsmiddelen uit natuurlijke bronnen. Hier volgen enkele van de voedingsmiddelen die hij dagelijks at om zijn lichaamsbouw te ontwikkelen:

• 2 pond biefstuk met aardappelen en uien
• Zes eieren
• 1 pond Cottage Cheese
• 2.
• 1 blik tonijn
• 2 pakken melk
• 1/2 ananas
• 1 gallon water

Ideolen en invloeden

Nadat hij naam begon te maken in zijn fitnesscarrière, nam Joe Weider Leroy onder zijn hoede om hem te helpen zijn bodybuildingreis naar het volgende niveau te brengen. Joe en Leroy bleven goede vrienden, zelfs na Leroy’s ongeluk in 1954.

Door Joe’s invloed was Leroy gemotiveerd om grotere dingen te bereiken na het winnen van de Mr. America titel in 1953. Leroy en Joe hielden contact tot aan het overlijden van Joe in 2013.

Wat we van Leroy Colbert kunnen leren

Leroy Colbert heeft ons geleerd dat het consistentie, toewijding en geduld vergt om je fitnessdoelen te bereiken. In Leroy’s eigen woorden: “kampioenen worden gemaakt, niet geboren”.

Omdat hij tijdens zijn jeugd alleen toegang had tot basis fitnessapparatuur, had Leroy in het begin moeite om spieren op te bouwen. Maar tegen de tijd dat hij midden in de tienerleeftijd zat, begon dat allemaal te veranderen. Toen hij 18 jaar oud werd, was hij in staat om het bodybuildingstadium te bereiken als gevolg van zijn harde werk.

Het fitnesscarrière van Leroy eindigde helaas voortijdig, wat betekende dat hij nooit in staat was om zijn volledige potentieel te bereiken. Als hij was doorgegaan, had hij misschien kunnen wedijveren met enkele van de groten in het ‘klassieke tijdperk’ van bodybuilding – zoals Arnold Schwarzenegger, of Sergio Oliva.

Ondanks het feit dat zijn competitieve carrière tot een plotseling einde kwam, wijdde Leroy de rest van zijn leven aan het ene ding dat hij liefhad – bodybuilding.