Als je een liefhebber van bier bent, weet je ongetwijfeld dat je uit verschillende opties kunt kiezen, gaande van gedurfde IPA’s tot klassieke lagers. Welke is uw favoriet?

Deze twee bieren verschillen van elkaar op verschillende manieren, zoals smaak, productie en uiterlijk.

Hieronder zullen we het hebben over lagers en IPA’s en zien hoe ze van elkaar verschillen.

Wat is Lager?

Lager is een soort bier van Duitse oorsprong en wordt gewoonlijk gedurende lange tijd bij een lage temperatuur gegist. In deze omstandigheden kan het zeven weken tot zes maanden duren.

Lager is een Duits woord dat “lageren” betekent. Lageren’ wordt ook rijpen genoemd, en het betekent opslaan bij koude temperaturen.

Het is licht van smaak, en de basistechnieken die gebruikt worden om dit bier te maken resulteren in een bruisend, knapperig en verfrissend product. Tijdens de gisting gebruikt men een gesloten vat, en de gebruikte gist bezinkt op de bodem van dit brouwsel.

Dit zeer koolzuurhoudende bier komt in verschillende kleuren zoals amber, bleek, of donker.

Wat is IPA?

IPA is een verkorte vorm van Indian Pale Ale. Dit is een biersoort met een hoger alcoholgehalte en bevat meer hop.

Het alcoholgehalte van IPA ligt tussen 4,5 en 17,2%, met een bitterheidsniveau tussen 25 en 120 IBU.

Hop onderscheidt duidelijk de smaken voor een IPA. De meeste zijn bitter, aards, dennenachtig, citrusachtig en fruitig, waardoor dit bier gunstiger is als je van bittere smaken houdt.

IPA’s variëren in kleur tussen 6 en 14 SRM en het oorspronkelijke stamwortgehalte ligt tussen 1,05 en 1,09.

Verschil tussen Lager en IPA

Lager en IPA zijn twee verschillende biermerken. Het belangrijkste verschil tussen deze twee is de internationale bitterheidseenheid (IBU). Terwijl IPA’s hogere hopgehaltes hebben tussen 40 en 60 IBU, hebben lagers lagere hopgehaltes tussen 20 en 40 IBU.

Een ander verschil tussen deze twee is de gist. Bij het brouwen van ales, gist je gist bovenop de wort (de vloeistof die je tijdens het brouwen uit het maischproces haalt). Bij lagerbier daarentegen gebruik je de ondergistingsmethode. Dit proces zorgt ervoor dat lagers zuiver en knapperig zijn in vergelijking met IPA’s.

De temperaturen die je gebruikt om ales te vergisten zijn hoger dan die je gebruikt om lagers te vergisten. Dat is ongeveer 200C voor ales en 120C voor lagers, hoewel ze hoger kunnen zijn dan deze.

Na het gisten van pils, moet je het een paar dagen laten opwarmen, maar dit gebeurt niet met IPA’s. Zodra uw IPA vergist op de vereiste gisttemperatuur, is hij klaar voor consumptie.

Lager duurt langer om te gisten vanwege de lagere temperaturen, hoewel als je stoom lagers te maken, ze sneller gisten net als een ale, en binnen vijf dagen, ze bereiken het eindzwaartekracht.

In tegenstelling tot een IPA moet je pils minstens een week bij 0-40C bewaren in een lagervat.

Een ander verschil tussen deze twee bieren is het alcohol-volumegehalte (ABV). Lagers hebben een lagere ABV van niet meer dan 6%, terwijl IPA’s zoals double en triple IPA’s een hogere ABV hebben van meer dan 6%.

Evolutie van lagers

Lagers kwamen voor het eerst uit Noord-Europa, Duitsland, Oostenrijk 3, en de Tsjechische Republiek in de vroege jaren 1800. Helles, Vienna, en Pilsner zijn enkele van de populaire merken die uit deze regio’s afkomstig zijn.

Pilsner Urquell Brouwerij, gevestigd in de Tsjechische Republiek, stichtte het eerste pilsbier en kreeg de naam Pilsner.

Lager werd populair in het Verenigd Koninkrijk vanwege de lage prijs en het feit dat het een gemakkelijk te drinken bier was. Degenen die in korte tijd veel pils wilden drinken, gaven de voorkeur aan pils.

Dankzij zijn drinkbaarheid, knapperige en citrussmaak, gaven de meeste vrouwen er de voorkeur aan, en in 1989 werd pils meer verkocht dan ales sinds zijn uitvinding.

Het pilsbier stond in de Verenigde Staten echter bekend als tweederangsbier wegens een indruk die de media ervan gaven als een gemakkelijk te drinken en goedkoop bier. Hierdoor raakten mensen meer geïnteresseerd in ales en pils kreeg zelfs de bijnaam ‘wife beater’ omdat mensen overmatig konden drinken en huiselijk geweld konden veroorzaken.

Verschillende merken pils zoals Heineken en Stella Artois werden populair om de slechte reputatie van pils te redden, maar dit wierp niet veel vruchten af vanwege de lagere kwaliteit van de brouwerij en de toegenomen goedkope consumptie.

Maar meer gevestigde brouwers begonnen langzaam pils op de markt te brengen. Camden Brewery, opgericht in 2010, produceerde Camden Hells, gevolgd door Samuel Adams en Shepard Neame, die in 2012 Boston lager produceerde in het Verenigd Koninkrijk.

Deze heruitvinding van lagers in het Verenigd Koninkrijk katalyseerde op de een of andere manier een verandering in de pilsproductie. De situatie verbeterde van een citrusachtige, moutige en smaakloze pils naar een meer smaakvolle drank.

In 2016 begon de New Yorkse Brooklyn pilsbrouwerij pils te distribueren in Europa, en pils werd bekender en geliefder.

Het alcoholpercentage in pils werd teruggebracht tot ongeveer 5%. Veel mensen werden bekeerd tot het nieuwe soort pils, wat resulteerde in een grotere beschikbaarheid van pils in supermarkten en winkelcentra.

Door de toegenomen populariteit van het nieuwe pils, spraken columnisten en de meeste bierschrijvers anders en beter over pils. U kunt deze link volgen om meer informatie te krijgen over de evolutie van pils.

Evolutie van IPA’s

In de 19e eeuw, toen India onder de Britse kolonie viel, waren er Britse troepen in India gelegerd, en die waren dol op Britse pale ales. Zo won het zijn populariteit in India, vandaar de naam India Pale Ale.

Ordinair bier kon de klimatologische omstandigheden tijdens het vervoer naar India niet overleven. Tegelijkertijd was het in India te warm om te brouwen en daarom probeerde Hudgson, een brouwer uit Londen, in de jaren 1780 zijn kans door te komen met October ale, een zeer hoppig bier.

October ale overleefde de zes maanden durende reis naar India vanuit Groot-Brittannië en werd verfrissender en bleker om aan te sluiten bij de klimatologische omstandigheden in India.

Grote brouwerijen imiteerden Hudgson’s bier, maar wat eruit kwam was een zwakkere gewone pale ale. Tot rond 1976 Amerikaanse ambachtelijke brouwers ervoor kozen de Britse stijl, waaronder IPA, nieuw leven in te blazen. Ze verpakten het bier opnieuw met betere gehaltes aan hop en alcohol.

In 2009 daagde Steven, een CEO en mede-oprichter van de Grand Rapid brouwerijen zijn team uit om met smakelijk, alcoholarm en hoppig bier te komen omdat ze behoefte hadden aan een drankje terwijl ze rondreisden om hun merken te promoten.

Stevens aanpak was een hele uitdaging, want om een bier goed in balans te brengen en zoeter te maken, moet er meer hop gebruikt worden, wat een hoger alcoholpercentage betekent.

De brouwers waren tot ongeveer drie jaar bezig om de verhoudingen in balans te brengen en uiteindelijk resulteerde dit in de meest gesmaakte, aromatische, pittige All Day IPA met een ABV van 4,7%. Dit bier, hoewel seizoensgebonden, werd uitgebracht in 2012 en gevierd all-around 2013.

Volgens imbibemagazine.com, is Amerika’s ambachtelijke bier geëvolueerd en zo ook de benadering van IPA’s. Brouwerijen zoals New Belgium en Victory zetten meer drankjes op sappige en hoppier bieren zoals Mandarina, Hull Melon, enz.

De IPA’s waar mensen nu van genieten, hebben een laag alcoholgehalte, een hoppig aroma en zijn smaakvol.

Hoe maak je Lager Bier?

Ben je een liefhebber van pils en wil je graag begrijpen welke procedures je kunt gebruiken bij het maken van je favoriete drankje? Hieronder vindt u eenvoudige stappen die u moet volgen bij het maken van een pilsbier.

Voorbereiding van een starter

Een starter is een droge mout die in water wordt gekookt en vervolgens wordt afgekoeld in een kleine gistkuip. De essentie ervan is de gist te bevolken en gezond genoeg te maken om een groter volume bier te vergisten.

Je moet de starter minstens een dag voor het vergisten van je pils klaarmaken. Aangezien we lagers bij lagere temperaturen vergisten, is het van vitaal belang om met grotere hoeveelheden gist te beginnen.

Het is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat je gist voldoende is, niet te weinig en niet te hoog, zodat de pils een goede smaak krijgt.

Koken

Doe al je ingrediënten in een pan en kook ze vervolgens in. U kunt om het even welk bier laten lageren met geweldige resultaten.

U kunt op verkenning gaan door te proberen een stout of Indian Pale Lager te lageren in plaats van u te houden aan de traditionele pilsner- of mailbockrecepten.

Gisting

Tussen week één en drie koelt u uw wort en starter tot dezelfde temperatuur af en giet u vervolgens de gist. Je moet je pils koud vergisten, dat wil zeggen, bij temperaturen tussen 80C en 150C.Zodra ze koel zijn, gooi je je hele starter bij je wort, dan verzegelen om de gisting toe te laten.

“Een van de belangrijkste dingen die een brouwer moet doen om zijn bier te verbeteren is het beheren van de gistingstemperatuur. Dit is veel belangrijker dan het brouwen met alle granen of het gebruik van mooie fermentoren.” Dit is een citaat uit The Practical Guide to Beer Fermentation.

Diacetyl rest

Na drie weken zou je wort zijn uitgegist tot alcohol. Tijdens het gistingsproces creëert de gist een snoepachtige gearomatiseerde verbinding die bekend staat als diacetyl. Om diacetyl sneller te laten ontstaan en op te ruimen, moet je de temperatuur verhogen tot ongeveer 250C. Het kan slechts drie dagen duren zodra je de temperaturen verhoogt.

Je kunt je pils dagelijks proeven om te bevestigen of de butterscotch weg is. Als dat zo is, kunt u uw lagerbier conditioneren.

Lagering

Tussen week drie en week zeven verlaagt u de temperatuur tot ongeveer 40C. Verlaag de temperatuur langzaam, want als u het snel doet, zal de gist worden geschokt en grotere hoeveelheden esters vrijgeven, waardoor het bier een slechte smaak krijgt.Tijdens dit proces zullen vaste deeltjes op de bodem van het vat vallen, waardoor een schoon eindbier ontstaat.

Als u klaar bent, kunt u vrijelijk van uw drankje genieten, maar vergeet niet het vat te ontsmetten voordat u het overgiet in een ander vat, om te voorkomen dat uw bier bedwelmd raakt en ondrinkbaar wordt. In deze video wordt meer uitgelegd over het maken van een Vienna lager.

How to Make an IPA

Hoe ingewikkeld het ook is, het is mogelijk om thuis een IPA te brouwen. Hieronder staan de stappen die u kunt volgen, en deze videolink legt meer uit.

1. Zoek apparatuur

U hebt een vat nodig om water in te koken, een ander om in te gisten, en enkele flessen om te verpakken.

2. Breng water aan de kook

Verwarm ongeveer 2.

3. Voeg de moutsiroop toe

Nadat het mengsel aan de kook is gebracht, neemt u het van het vuur en voegt u de siroop toe. Roer het mengsel, en nu heb je de wort. Breng het opnieuw aan de kook.

4. Voeg hop toe

Voeg de hopzakjes toe volgens de aangegeven tijden.

5. Afkoelen

Haal uw recipiënt van het vuur en koel het af in een ijsbad.

6. Toevoegen van gist

Voeg koud water toe in een propere gistkuip, gevolgd door de wort, en voeg dan de gist toe. Plaats het mengsel op een warme plaats en laat het gisten.

7. Bottelen

Sanitiseer uw flessen en doe er wat suiker in. Vul de flessen met bier en laat ze ongeveer drie weken staan. Na 21 dagen kunt u vrij genieten van uw IPA.

Soorten lagers

Er zijn verschillende soorten lagers, en we kunnen ze indelen in;

Leine lagers

Leine lagers hebben een variërende hopbitterheid en een goed gedempte body. Hiertoe behoren Pilsner, Munich Helles, American light lager, en Dortmunder.

Amber lagers

Hiertoe behoren Oktoberfest, Rauchbier, en Vienna lager. Ze hebben een gemiddelde body met een moutig karakter en een hopbitterheid die varieert van laag tot gemiddeld.

Donkere lagers

Donkere lagers hebben de Duitse vollbierstijl. Ze zijn schoon en krijgen hun kleur van donkere mouten. Hiertoe behoren Munich Dunkel en Shwarzbier.

Bock lagers

Bock lagers brengen in de winter meer tijd door bij lagere temperaturen om hun smaken te verzachten. Ze omvatten Eisbock, Maibock, Helles bock en traditionele bock.

Speciality lager

Specialty lagers zijn gewone lagers waaraan nieuwe smaken zoals rook of kruiden zijn toegevoegd. Ze omvatten fruit, rook, kruiden en vakantiebieren.

Types van IPA

Nadat IPA’s werden geïntroduceerd, kwamen verschillende brouwers met verschillende recepten en maakten ze enigszins verschillende vormen van IPA’s. Hieronder staan enkele van de verschillende stijlen.

De Engelse IPA

Dit zijn de originele IPA’s waar anderen uit voortkomen. Ze hebben citrus, grassig, aards karakter, en hoppige smaken.

The West Coast IPA

Deze is ontstaan in Californië. Het heeft een groot citrus aroma met wat dennenachtige en wietachtige geuren. De Amerikaanse ‘C’ hoppen: Chinook, cascade, en Citra geven het bier zijn smaak.

Je moet kristalmout gebruiken, en dit maakt de IPA minder droog, maar ze zijn wel aanzienlijk bitter.

De East Coast IPA

Het verschil tussen de East en West Coast IPA’s is de gist. East Coast IPA wordt gemaakt met gemuteerde Britse gisten, terwijl West Coast wordt gemaakt met smaakloze schone gist en zich meer op hop concentreert.

Double IPA

Deze IPA is hoppiger dan eerdere IPA’s, en deze hop brengt de zoetheid van de alcohol en de bitterheid van de mout in evenwicht. Drinkers wilden meer hop en een droge afwerking; vandaar dat brouwers hierop reageerden door deze IPA te maken.

The Triple IPA

Toen drinkers meer gewend raakten aan de dubbele IPA, verhoogden brouwers de aroma’s en de droogheid van de dubbele IPA’s tot zelfs 13%. Slechts weinigen kunnen deze IPA verdragen.

De Session IPA

Dit zijn zeer drinkbare IPA’s omdat ze dry-hopped zijn, wat een maximaal aroma en een minimale bitterheid oplevert. Het hopgehalte bedraagt minder dan 5%.

De Belgische IPA

Brouwers gebruiken een gist van Belgische makelij om deze IPA te maken. Voorbeelden zijn Stone Cali-Belgique en vele anderen.

The Grapefruit IPA

Deze seizoensgebonden IPA bevat een bepaalde zuurtegraad die het bier zuur maakt en het een uniek grapefruitaroma geeft. Een voorbeeld hiervan is Siren Pompelmocello.

Conclusie

In het algemeen zijn lagers heel anders dan IPA. Je gebruikt de hoge gistingsmethode om IPA te maken, terwijl je de lage gistingsmethode gebruikt bij het brouwen van pils.

Want IPA’s zijn hoppig, lagers zijn schoon, goed gemaakt, en hebben een consistente smaak. IPA’s bevatten meer alcohol, koolhydraten en calorieën. Daarom zijn lagers beter, vooral als je op zoek bent naar gezonder bier met minder calorieën en een lager suikergehalte.

Nu je weet hoe deze twee bieren van elkaar verschillen, kun je dapper een van beide kiezen om je op te frissen en je dorst te lessen.