Er zijn verschillende medicijnen die gebruikt kunnen worden voor mensen die herstellen van een alcoholverslaving. Lithium is een medicijn dat de aandacht heeft getrokken. Er werd een studie uitgevoerd met 18 mannen met een alcoholgebruiksstoornis die aan het afkicken waren.

Het bleek dat bij milde alcoholontwenning, lithium de zichtbare symptomen van ontwenning vermindert en de prestaties op een motorische vaardigheidstaak normaliseert. Personen die lithium beginnen te nemen terwijl ze nog drinken, vertonen verbetering omdat het langer dan 3 dagen duurt voordat de lithiumconcentratie in het bloed afvlakt.

Lithium voor Alcohol Use Disorder (AUD)

In 1974 voerden Kline en medewerkers de eerste studie uit naar lithiumtherapie voor alcoholgebruiksstoornis. De onderzoekers stelden vast dat degenen die een jaar lang met lithium werden behandeld, minder episoden van invaliderend drinken vertoonden. Zij waren ook verrast te ontdekken dat lithiumtherapie de symptomen van (niet-psychotische) depressie niet beter verminderde dan de placebo.

Later studies hebben ook de theorie ondersteund dat lithiumtherapie de alcoholinname vermindert van mensen met gelijktijdig optredende AUD en affectieve stoornissen, zoals bipolaire stoornis, depressie, en andere stemmingsstoornissen. Verdere studies toonden aan dat lithiumtherapie het gevoel van bedwelming van de persoon verminderde, evenals zijn verlangen om te blijven drinken, en cognitieve disfunctie die verband houdt met de bedwelming. Er was geen verschil tussen mensen met een stemmingsstoornis en zij die dat niet hadden.

De conclusie na een 18-maanden follow-up was:

• Lithiumtherapie bevordert abstinentie voor mensen met AUD, ongeacht of ze een co-occurring aandoening hebben of niet.
• Degenen die werden behandeld met lithiumtherapie hadden veel minder kans om opnieuw te worden opgenomen voor een AUD-behandeling.
• Lithiumtherapie verminderde de frequentie van drinken niet voor herval-drinkers.

Wat is lithium?

Lithium is een natuurlijk voorkomend element en is het lichtste bekende metaal. Het wordt gebruikt in de vliegtuigbouw en in sommige batterijen. Het werd in de jaren 1790 ontdekt, maar pas in 1855 uit andere elementen geïsoleerd.

Lithium wordt in de aarde gevonden, opgesloten in mineralen en zouten. Deze zouten hebben het vermogen de hersenen te beïnvloeden. De stemmingsstabiliserende effecten waren pas laat in de 19e eeuw bekend. Volgens het National Institute of Mental Health waren lithiumzouten de eerste geneesmiddelen die de Food and Drug Administration goedkeurde voor de behandeling van manie en depressie, en dat gebeurde in 1970.

Hoe werkt lithium?

Dezer dagen is lithiumcarbonaat de verbinding die meestal als geneesmiddel wordt verkocht. Hoe lithium precies werkt om de stemming te stabiliseren, is niet bekend. Maar studies tonen verschillende effecten op het zenuwstelsel aan.

In 2008 meldden onderzoekers in het tijdschrift Cell dat lithium de activiteit onderbreekt van de neurotransmitter dopamine, een chemische boodschapper in de hersenen. Dopamine speelt een rol bij hoe we plezier voelen. Er wordt ook gedacht dat het helpt de zenuwcelverbindingen te versterken in hersengebieden die betrokken zijn bij het reguleren van stemming, denken en gedrag. Dit helpt abnormale activiteit in de hersenen te verminderen.

Waar wordt lithium meestal voor gebruikt?

Lithium is een van de meest gebruikte en bestudeerde medicijnen voor de behandeling van bipolaire stoornis, ook wel bekend als manisch-depressieve ziekte. Het kan ook helpen bij het verlichten of voorkomen van bipolaire depressie.

Lithium helpt ook om toekomstige episoden van manisch en depressief gedrag te voorkomen. Hierdoor kan het langdurig worden voorgeschreven als onderhoudstherapie. Uit onderzoek blijkt dat lithium het risico op zelfdoding aanzienlijk kan verminderen.

Het wordt soms ook gebruikt voor de behandeling van depressie, schizofrenie, impulscontrolestoornissen en bepaalde psychische aandoeningen bij kinderen. Lithium kan worden gebruikt om woede en plotselinge impulsbeslissingen te verminderen bij mensen die geen bipolaire stoornis hebben.

Wat is een bipolaire stoornis?

Bipolaire stoornis is een psychiatrische aandoening die extreme stemmingswisselingen kenmerkt, van overmatig euforisch (manie) tot wanhopig verdrietig of hopeloos (depressie). Het helpt de ernst en frequentie van de manie te verminderen

Mensen die aan een bipolaire stoornis lijden, hebben vaak het gevoel dat ze geen controle meer hebben of geen contact meer hebben met hun leven. Omdat ze niet weten wat ze moeten doen of hoe ze zich moeten voelen wanneer zich een bipolaire episode voordoet, is het gebruik van alcohol een aantrekkelijke oplossing om de symptomen te verlichten.

Het verband tussen alcohol en bipolaire stoornis

Alcohol en bipolaire stoornis hebben een nauw verband. Weinig psychische stoornissen zijn zo nauw verwant aan de stoornis in het gebruik van alcohol (AUD) als de bipolaire stoornis. Ze komen vaak samen voor.

Sommige studies hebben aangetoond dat de meeste personen met een bipolaire stoornis tijdens hun leven een of andere vorm van AUD zullen ontwikkelen. Geschat wordt dat tot 43% van de mensen met een bipolaire stoornis op enig moment een vorm van AUD heeft. Het Journal of Affective Disorders concludeerde dat een stoornis in het gebruik van alcohol de meest voorkomende stoornis in het gebruik van substanties (SUD) was bij mensen met een bipolaire stoornis van het type I en II.

Alcohol helpt om de zenuwen te kalmeren, vooral in sociale omgevingen. Het kan de negatieve symptomen van bipolaire stoornis tijdelijk verlichten. Maar het kan de kans vergroten dat de stoornis later verergert.

Complicaties van alcoholgebruiksstoornis en bipolaire stoornis

AUD kan uw beoordelingsvermogen aantasten, u impulsiever maken, en ook uw risico op zelfmoord, verwondingen en seksueel overdraagbare infecties zoals HIV verhogen. Uit onderzoek van de Medical University of South Carolina bleek dat zelfmoord bijna twee keer zo hoog is bij mensen met een bipolaire stoornis en AUD als bij mensen met alleen bipolair.

Bovendien kan het effect van alcohol op de stemming en het beoordelingsvermogen het volgen van een behandeling met medicijnen bemoeilijken, waardoor het doel van de behandeling in het gedrang komt.

Heeft lithium bijwerkingen?

Lithium heeft verschillende bijwerkingen, waaronder:

• Droge mond
• Metalen smaak
• Lichte trillerigheid
• Milde zwakte
• Diarree

Naarmate uw lichaam zich aan de medicatie aanpast, zullen deze effecten afnemen.

Op de lange termijn kan het schildklierproblemen veroorzaken en de nier- en cardiovasculaire functies aantasten. Het gebruik ervan voor ontwenningsverschijnselen bij AUD is een kortdurend gebruik en zou geen bijwerkingen mogen veroorzaken die het ontgiftingsproces zouden verstoren. Deze problemen verdwijnen meestal als lithium wordt afgebouwd of gestopt.

Is lithium verslavend?

Lithium is niet verslavend. Er is geen hunkering als u stopt. Maar als u stopt met innemen, moet u het geleidelijk afbouwen om de kans dat de ziekte terugkomt zo klein mogelijk te maken. Mensen die lithium verkeerd gebruiken, zullen merken dat het geen “high” geeft en tot schadelijke bijwerkingen kan leiden.

Behandeling voor AUD en ontwenningsverschijnselen

Detoxificatie

Als u een stoornis in het gebruik van alcohol hebt, moet u waarschijnlijk een detoxificatieproces ondergaan. Medisch geassisteerde detox is de veiligste manier om uw lichaam van giftige stoffen te ontdoen. Ontwenning van alcohol kan zeer ongemakkelijk, pijnlijk en zelfs levensbedreigend zijn, afhankelijk van de ernst van je verslaving. In een detoxcentrum wordt u 24 uur per dag in de gaten gehouden door medische professionals.

Alcoholontwenning

Tot 71% van de mensen die moeten afkicken van alcohol, vertoont aanzienlijke symptomen van alcoholontwenning. Alcoholontwenning is een medisch syndroom dat personen treft die gewend zijn aan regelmatige inname van alcohol en die ofwel hun alcoholinname hebben verminderd of volledig zijn gestopt met drinken.

Alcoholonttrekkingsverschijnselen kunnen binnen enkele uren na het stoppen of verminderen van de alcoholinname verschijnen. De meest voorkomende symptomen zijn:

• tremor,
• honger naar alcohol,
• insomnia,
• levendige dromen,
• angst,
• agitatie,
• irriteerbaarheid,
• verlies van eetlust,
• misselijkheid,
• overgeven,
• hoofdpijn,
• zweten.

Meer zorgwekkend zijn hallucinaties, delirium tremens (DTs), en toevallen. Grote epileptische aanvallen kunnen bij 25% van de ontwenningsverschijnselen voorkomen.

Gemeenschappelijke medicijnen bij alcoholontwenning

U zult medicijnen voorgeschreven krijgen die deze symptomen helpen verlichten. Enkele medicijnen die helpen bij ernstige alcoholontwenning zijn:

• Benzodiazepinen-Sedatieven die de voorkeur genieten bij alcoholontwenning.
• Anticonvulsiva-Mogelijk nodig om epileptische aanvallen te voorkomen.
• Antipsychotica-Mogelijk nodig om hallucinaties, waanideeën en agitatie te behandelen.
• Clonidine-Kan helpen bij het beheersen van symptomen van hoge bloeddruk en hoge lichaamstemperatuur.

Medically Assisted Treatment

Na voltooiing van het detoxproces, kunnen bepaalde medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van alcoholverslaving. Veelgebruikte medicijnen zijn:

• Naltrexone-Dit medicijn dempt de belonende effecten van blijven drinken.
• Acamprosaat-Dit helpt bij angst en rusteloosheid en helpt bij hunkeren naar alcohol.
• Disulfiram-Disulfiram veroorzaakt onaangename effecten zoals misselijkheid en hartkloppingen als u alcohol drinkt.

Na het ontgiften gaat u aan het zware werk van beter worden beginnen. Uw drankgebruik onder controle krijgen is slechts een deel van de oplossing. Met de hulp van psychologen, maatschappelijk werkers en counselors leert u nieuwe strategieën die u in uw dagelijks leven kunt gebruiken. U leert hoe u:

• het gedrag kunt veranderen dat u aanzet tot drinken
• omgaat met stress en andere triggers
• een sterk ondersteunend systeem opbouwt

Zorgniveaus

Afhankelijk van de ernst van uw stoornis, de duur van uw alcoholgebruik en uw persoonlijke situatie, kunt u op verschillende niveaus worden behandeld.

• Residentieel-Sommige mensen zullen zorg nodig hebben in een residentiële faciliteit, waar ze worden afgeschermd van situaties en omgevingen die een terugval kunnen veroorzaken.
• Intensief poliklinisch – U kunt thuis wonen en overdag therapiesessies bijwonen.
• Poliklinisch – U woont thuis en woont overdag therapie bij, maar de sessies zijn niet zo lang of frequent als Intensief poliklinisch.

Discovery Institute kan u helpen met een bewezen behandeling

Herstel kan veel tijd in beslag nemen, dus u hebt geen tijd te verliezen. Bij Discovery Institute, gebruiken we evidence-based behandelingen die u kunnen helpen uw leven weer op de rails te krijgen. Niemand heeft er ooit spijt van dat ze hun best hebben gedaan om een volwaardig, lonend leven te leiden.

Onze staf van professionals heeft maar één taak: u helpen uw leven te verbeteren. U moet nu contact met ons opnemen. Wij zijn 24 uur per dag voor u beschikbaar.