Mexican walking fish zijn fascinerende wezens die eruit zien, en zich vaak gedragen, als miniatuur prehistorische monsters. Deze dieren kunnen tot 30 cm groot worden en zijn uitstekende huisdieren, die tot 10 jaar oud kunnen worden.

Axolotls zijn het larvale stadium van een salamander, en verschillen van andere amfibieën doordat zij zich kunnen voortplanten terwijl zij een geslachtsrijpe larve blijven. Zij kunnen ook een metamorfose ondergaan (vergelijkbaar met de verandering van een kikkervisje in een kikker) en veranderen in een luchtademende,

landbewonende, salamander, maar dit gebeurt zeer zelden. Het schijnt dat de meeste soorten nu het vermogen tot metamorfose hebben verloren. Mexicaanse wandelvissen komen voor in verschillende kleuren, waaronder donkerbruin, olijfkleurig, zwart, albino en goudkleurig (hierboven afgebeeld) (met felroze kieuwen) en een bontgekleurde (gevlekte) vorm, die zelden wordt gezien.

De naam wandelvis verwijst naar de gewoonte van het dier om onder water te lopen. Ze mogen niet uit hun aquarium worden gehaald en gedwongen worden op het land te kruipen, omdat ze niet buiten het water kunnen ademen.

Huisvesting

Axolotls kunnen het best worden gehuisvest in omstandigheden die vergelijkbaar zijn met die van goudvissen, omdat hun waterbehoeften vrijwel gelijk zijn. Een aquarium van 60 cm x 30 cm x 30 cm is voldoende voor een volwassen paartje axolotls. De bak moet worden belucht en gefilterd, axolotls halen zuurstof uit het water via hun kieuwen, dus de waterkwaliteit is erg belangrijk voor hun welzijn. Een regelmatige gedeeltelijke waterverversing helpt overtollige afvalstoffen te verwijderen en voorkomt dat de pH daalt, want axolotls kunnen nogal slordige eters zijn. Een beetje gemalen koraal of schelpengrit in het filter is ook een goede manier om de pH stabiel te houden. De verlichting kan het beste matig gedimd worden, aangezien axolotls van nature enigszins nachtdieren zijn, waarbij albinovormen onder fel licht gestrest kunnen raken. Axolotls hebben een slecht gezichtsvermogen en kunnen bij het eten vaak grind binnenkrijgen – wat een aantal darmproblemen veroorzaakt, dus wordt geadviseerd ze ofwel in een bak met kale bodem ofwel met een fijn substraat (bijv. minder dan 2 mm) te houden.

Voeding

Aardewormen zijn verreweg het meest geschikte voedsel voor wandelende vissen. Om ervoor te zorgen dat regenwormen zich niet onbereikbaar in het aquariumgrind kunnen ingraven, waar ze binnen enkele dagen zouden sterven, kan de grinddiepte het beste worden beperkt tot een enkele laag glad standaard aquariumgrind van slechts enkele millimeters dik.

Een enkele keer kan fijngesneden mager rundvlees worden aangeboden, maar bij regelmatig voeren zou het vet in rood vlees vrijwel zeker leiden tot gezondheidsproblemen, zoals vetophoping in de inwendige organen. Zinkende vispellets kunnen ook worden aangeboden. Om de twee dagen voeren is meestal voldoende. De behoefte aan voedsel varieert met de temperatuur; gewoonlijk weigeren ze te eten als de temperatuur onder 10°C daalt of veel hoger wordt dan 20°C.

Hun voorkeurstijdstip voor het eten is de schemering. Verwijder altijd het niet opgegeten voedsel, anders ontstaat er vervuiling.

Compatibiliteit

Eenlingen kunnen anderen in de bak aanvallen als er niet voor voldoende beschutting wordt gezorgd. Stenen, planten en doorgesneden plastic buizen zijn geschikt.

Het is zeer interessant dat als een ledemaat of een deel van het dier wordt afgebeten, het zich herstelt. De beschadigde individuen worden het best geïsoleerd en krijgen extra voedsel en aandacht. Het regeneratieproces lijkt sneller te verlopen bij lagere temperaturen. Axolotls hebben een grote brede bek, goed aangepast voor het azen op vissen, en daarom moeten vissen niet in hetzelfde aquarium gehouden worden.

Ideale waterkwaliteit

• Temperatuur: 10°C – 20°C.
• pH: 7,0-7,5
• Algemene hardheid: 50-150 ppm.