Julia (klassiek Latijn: Iulia) is het naamwoord van verschillende vrouwen uit het geslacht Julii Caesares, een tak van de gens Julia, een van de oudste patriciërshuizen in het oude Rome.

Tegen de tijd van de latere Republiek kregen Romeinse dochters zelden persoonsnamen, of praenomina, tenzij er meerdere zusters in een gezin waren, en stonden zij in plaats daarvan bekend onder een verscheidenheid van minder formele namen wanneer het nodig werd onderscheid tussen hen te maken. Een eerste dochter kon gewoon bekend blijven onder haar naam alleen, vooral als ze veel ouder was dan haar zusters, of ze kon bekend worden als Julia Major (“de oudere”), Julia Maxima (“de oudste”), of Julia Prima (“de eerste”). Jongere dochters kregen de naam Julia Minor (“de jongere”), Julia Secunda (“de tweede”), Julia Tertia (“de derde”), Julia Paulla (“kleine Julia”), enzovoort.

Buiten de familie werden sommige vrouwen bekend door een combinatie van hun vaders naam en cognomen; de dochter van Lucius Julius Severus werd Julia Severa genoemd om haar te onderscheiden van andere vrouwen die Julia heetten. Maar omdat veel namen veel voorkwamen, was dit vaak onvoldoende om onderscheid te maken tussen individuen. Vaak werden vrouwen geïdentificeerd aan de hand van hun vaders of echtgenoten. Julia, de dochter van Sextus Julius Caesar, kon worden geïdentificeerd als Julia Caesaris filia (“Julia, dochter van Caesar”). Deze bijzondere nomenclatuur heeft geleid tot de misvatting dat Caesaris en soortgelijke namen de achternamen van de vrouwen zijn, hoewel het in feite slechts de genitiefvormen van mannelijke namen zijn, en naar andere personen verwijzen. Men moet zorgvuldig onderscheid maken tussen deze namen en vrouwennamen.