In dit artikel wordt een eerste aanzet gegeven tot een analyse van het verband tussen de Kabbala, de traditie van de Joodse mystiek, en de geneeskunde in de Romantiek. De arts en natuurfilosoof Gotthilf Heinrich Schubert (1780-1860), een vriend en leerling van de filosoof Friedrich Wilhelm Joseph Schelling, is gekozen als representant van het tijdperk. De politieke, institutionele en filosofische achtergrond aan het begin van de 19e eeuw wordt geschetst om de eigentijdse aanleg voor mystieke ideeën begrijpelijk te maken. De historische verbindingslijnen tussen de kabbalistische traditie en het romantische medische denken zoals vertegenwoordigd door Schubert worden onderzocht, en er worden voorbeelden gegeven van enkele overeenkomsten van ideeën en onderwerpen. De specifieke combinatie van deze topoi, en een veelheid aan historische verbindingslijnen, voornamelijk via het werk van Schelling en de theoloog Friedrich Christoph Oetinger, ondersteunen de hypothese dat Schubert indirect werd beïnvloed door ideeën uit de Kabbalah. Tenslotte wordt de geschiedenis van de receptie van de Romantische geneeskunde geschetst, met speciale aandacht voor die lijnen die waarschijnlijk elementen uit de Joodse mystieke traditie hebben opgenomen.