Ik zit in een soort driehoeksverhouding en ben zo in de war over wat ik moet doen. Ik weet niet hoe ik in deze situatie verzeild ben geraakt, maar ik vind het erg moeilijk om eruit te komen.
Ik ontmoette mijn ex acht jaar geleden, toen ik in het buitenland woonde, werd verliefd en besefte toen dat ze een bipolaire stoornis had. Ze kwam voor een korte tijd met mij terug naar Engeland en ging toen weer terug naar huis, om vervolgens weer terug te komen om te studeren. Het was vele jaren heen en weer. We gingen uit elkaar, verloofden ons, maar toen viel het weer uit elkaar en spraken we elkaar niet meer zo vaak. Twee jaar geleden ontmoette ik iemand anders en het was geweldig, maar ik voelde altijd die aantrekkingskracht naar mijn ex en heb het nooit echt los kunnen laten. Ik heb mijn ex een aantal keren opgezocht, met de gedachte dat ik haar persoonlijk zou spreken en zou weten wat het juiste was om te doen. Ik kon nooit op de woorden komen, dus het sleepte zich voort.
Ongeveer vier maanden geleden kwam mijn huidige vriendin erachter dat ik mijn ex had opgezocht en we stonden op het punt om uit elkaar te gaan. Ik heb geprobeerd het goed te maken met haar en het zijn een paar moeilijke en donkere maanden geweest. Ze heeft me tot op zekere hoogte vergeven, maar ik heb mijn ex nog steeds niet kunnen loslaten.
Het is nu zover gekomen dat ik tegen mijn vriendin heb gezegd dat we er even tussenuit moeten, zodat ik mezelf op orde kan brengen. Ze is verhuisd en ik mis haar heel erg. Maar omdat mijn ex op dit moment ook in een slechte situatie zit, heb ik haar beloofd dat ik haar op ga zoeken zodat we kunnen praten. Ik weet alleen niet wat ik moet doen. Ik voel dat ik met haar moet praten en het zou me de kans geven om precies te zien of er iets is. De ruimte weg van mijn vriendin, hoop ik, zou me doen realiseren dat zij de ware is voor mij en terugkomen naar haar in een gelukkiger plaats waar ik voel dat ik gelukkig kan zijn en 100% kan geven.
Ik ben op het punt in mijn leven dat ik me echt wil settelen en gelukkig wil zijn. Ik weet alleen niet welke route op dit moment de juiste is, want ik voel me tot allebei op verschillende manieren aangetrokken – ze hebben allebei geweldige kwaliteiten.
Ik ben niet zeker van je leeftijd – je hebt het niet gegeven – maar uit wat je hebt gezegd, klinkt het alsof je je ex begin twintig hebt ontmoet, misschien zelfs eind tienerjaren. Anekdotisch gezien kunnen degenen op wie we verliefd worden in deze tijd – de vroege volwassenheid – een echte greep op ons hebben, zelfs lang nadat de relatie voorbij is.
Het einde van je relatie klinkt rommelig en gefragmenteerd en dit kan er soms voor zorgen dat we terug willen gaan en het rechtzetten, of dingen anders – beter – doen. Er lijkt zeker een onwil te zijn om los te laten. Heeft je ex goede ondersteuning voor haar bipolaire stoornis? Voelt u zich verantwoordelijk voor haar?
Uw besluiteloosheid kwam overal in uw brief naar voren en ik wilde graag wat meer weten over uw vroege leven – werden uw beslissingen bekrachtigd? Groeide je op met het gevoel dat je zelf beslissingen kon nemen? Raakt je ex-vriendin iets aan – doet ze je denken aan een familielid voor wie je verantwoordelijkheid moest dragen of tegen wie je niet eerlijk kon zijn?
Soms, als we merken dat we ons niet zo duidelijk gedragen en niet op een manier die we zouden willen, kan dat zijn omdat een persoon die voor ons staat ons herinnert aan iemand uit ons vormend verleden. Zo groeit het kind met de broze/fragiele/overdraagzame ouder of broer of zus op tot een volwassene die het moeilijk vindt om te zeggen wat hij werkelijk bedoelt tegen andere mensen met die persoonlijkheidskenmerken, uit angst hen van streek te maken.
Ik weet dat wanneer een persoon – vooral een man – klem zit tussen twee mensen, dit zwak, toegeeflijk en hebzuchtig kan overkomen. Er is zeker niet veel sympathie voor iedereen. De realiteit is allesbehalve zo; het geeft je een ellendig gevoel en na een tijdje kan het je gevoel van eigenwaarde aantasten. Het is echter belangrijk je te realiseren dat je controle hebt over je situatie.
Het antwoord op je dilemma is dat, zeer waarschijnlijk, geen van beide vrouwen geschikt is voor jou. Wanneer er een keuze is tussen twee mensen, is het niet altijd zo dat een van hen geschikt voor u moet zijn, als u er maar achter kon komen welke. Het is waarschijnlijker dat je twee mensen tegenover je hebt die niet helemaal geschikt voor je zijn. Ik denk dat het feit dat je je klaar voelt om je te “settelen” je naar je situatie doet kijken en evalueren – en dat is goed. Verwar beschikbaarheid alleen niet met geschiktheid.
Mijn advies is om met beide vrouwen te breken. Laat ze vrij om iemand anders te ontmoeten als ze dat willen. Geef ze geen valse hoop en hou ze niet allebei aan het lijntje – dat zou echt niet cool zijn.
Ik weet dat dit niet gemakkelijk voor je zal zijn vanwege je besluiteloosheid, maar je lijkt ook te proberen om iedereen gelukkig te houden (behalve dat zij dat niet zijn, en jij ook niet). Maar je moet het doen, anders ga je er echt een grote puinhoop van maken.
Neem dus de tijd om wat meer over jezelf te weten te komen, wie je werkelijk bent, en wat je wilt. Onze eigen onzekerheden kunnen ons besluiteloos maken – en ik denk dat deze twee vrouwen een uiting van jou zijn. Neem de tijd om dit nu uit te werken en er is geen reden waarom je je in de toekomst niet zou kunnen settelen. Maar wees niet verbaasd als het met iemand is die je nog niet hebt ontmoet.
Je problemen opgelost
Contact Annalisa Barbieri, The Guardian, Kings Place, 90 York Way, London N1 9GU of email [email protected]. Annalisa betreurt dat zij geen persoonlijke correspondentie kan aangaan
Volg Annalisa op Twitter @AnnalisaB
{{topLeft}}
{{BottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragrafen}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger