Huaca de la Luna, of Tempel van de Maan, maakte deel uit van de oude hoofdstad van de Moche. De tempel werd tussen de eerste en de achtste eeuw in het noorden van Peru gebouwd met behulp van miljoenen blokken adobe. De Moche-beschaving ontwikkelde grote religieuze complexen, of huacas, die werden gevormd door opeenvolgende entombments van oudere structuren die werden opgevuld en bedekt met lemen stenen of adobe. De Moche-architecten creëerden nieuwe platforms waarop zij hun nieuwe bouwwerken plaatsten, vaak versierd met polychrome friezen. De stad onderging ten minste zes bouwfasen die bijna 600 jaar duurden. De enorme platforms waren verbonden met vier pleinen op verschillende niveaus, en hadden overdekte patio’s en omheiningen die met elkaar verbonden waren door gangen en hellingbanen, sommige met muurschilderingen of friezen beschilderd in opvallende kleuren. Na de val van de Moche werden de huacas gedeeltelijk bewoond door Chimu-nederzettingen, maar in de vijftiende eeuw kwam het gebied onder de controle van de Inca’s. Na de Spaanse verovering in de zestiende eeuw werden deze ceremoniële plaatsen verlaten en gedurende de volgende vier eeuwen werden zij blootgesteld aan de elementen, waaronder het El Niño-fenomeen. De adobe structuren raakten in verval en de bovenste platforms en oppervlakkige elementen gingen verloren.
Hard werken levert internationale erkenning op
In 2001 sloten wij ons aan bij het Huaca de la Luna project, dat aanvankelijk werd gesponsord door de Backus Foundation en andere lokale partners. Wij zorgden voor fondsen om een meerjarenprogramma te ondersteunen met als doel het behoud van de site en de ontwikkeling van een sociale agenda door middel van cultureel toerisme. Het project was onderverdeeld in archeologisch onderzoek, conservering (met inbegrip van een professionele opleiding in het conserveren van aarden), en beheer van de site. De conserveringswerkzaamheden omvatten consolidatie en schoonmaak van de structuur, stabilisatie van kleur en oppervlak, drainage, beschermende afdekkingen, documentatie en monitoring van eerder opgegraven en geconserveerde gebieden. De daaropvolgende werkzaamheden omvatten de conservering en interpretatie van de tempelgevel en het hoofdplein; de oprichting van een onderzoekscentrum voor aarden architectuur; de organisatie van een workshop over beschermende afdekkingen; conserveringstraining; en de ontwikkeling van een geïntegreerd beheersplan ter ondersteuning van de inschrijving van Huaca de la Luna als UNESCO Werelderfgoed.
In 2011 werd de eerste fase van een nieuw toeristisch circuit door Huaca de la Luna geopend. Het circuit omvat een netwerk van wandelpaden zodat bezoekers dicht bij de fragiele adobe structuur kunnen komen. Naast onze steun heeft het project veel particuliere en publieke steun gekregen, waaronder Backus, Patronato Huacas del Valle de Moche, Universidad Nacional de Trujillo.
De evenwichtige opgravings-, conserverings- en interpretatiestrategieën die op deze belangrijke precolumbiaanse site zijn toegepast, hebben het lokale en internationale toerisme doen toenemen, waardoor de lokale gemeenschappen economische ontwikkeling en werkgelegenheid hebben gekregen. Als model voor de integratie van archeologie, conservering en duurzame toeristische ontwikkeling heeft Huaca de la Luna internationale erkenning gekregen: zij werd door de Minister van Toerisme van Spanje uitgeroepen tot een van de tien best beheerde sites in Iberisch-Amerika en kreeg in 2006 de IVe Reina Sofía-prijs voor conservering en restauratie.