De heupdisarticulatie werd in de 18e eeuw geïntroduceerd en werd beschouwd als een van de meest radicale operaties die werden uitgevoerd bij trauma of ziekte van het onderste lidmaat. De hoge morbiditeit en mortaliteit die ermee gepaard gingen, zorgden ervoor dat het een zelden uitgevoerde ingreep was. Gelukkig is deze ingreep tot op de dag van vandaag uiterst zeldzaam. Sinds de eerste succesvolle heupdissearticulatie werd beschreven, is er een aantal belangrijke vorderingen gemaakt. De algemene medische zorg is sterk verbeterd en de ontwikkeling van anesthesie, analgetica, antibiotica en bloedtransfusies heeft geleid tot een sterk verminderde morbiditeit die met deze dramatische ingreep gepaard gaat. Dit overzicht van de geschiedenis van de heupdissearticulatie schetst de chirurgische evolutie van de operatie, de indicaties voor het gebruik ervan en de gebruikte technieken. De eerste ervaringen en de voorkeurstechnieken van de chirurgen van de 19e eeuw komen aan bod, met enige discussie over de methoden die werden gebruikt om intra-operatieve bloedingen te beperken. De verdere ontwikkeling van de technieken in de 20e eeuw wordt ook beschreven, samen met een discussie over de evolutie van de amputatie van de achtervoet.