De eerste huiltjes van een pasgeboren baby klinken ouders vaak als muziek in de oren. In de loop van de weken en maanden die volgen, kan deze “muziek” echter schrijnen en pijnlijk worden. Dit is vooral het geval wanneer alle pogingen om het huilen te stoppen mislukken.

Verrassend genoeg produceert huilen geen tranen tot na de eerste maand of twee. Huilen is de manier waarop baby’s communiceren. Ze huilen vanwege honger, ongemak, frustratie, vermoeidheid en zelfs eenzaamheid. Soms kan huilen gemakkelijk worden beantwoord met eten of een schone luier. Andere keren kan het een mysterie zijn en stopt het huilen net zo snel als het begonnen is.

U zult al snel verschillen in huilen leren, van een schreeuw van “Ik heb honger” tot “Ik ben overprikkeld.” Het is belangrijk om op de kreten van uw baby te reageren. In tegenstelling tot oude wijvenpraatjes worden jonge baby’s niet verwend door ze op te pakken als ze huilen. Vastgehouden worden is geruststellend en troostend als een baby zich niet op een andere manier kan uiten.

Een aantal technieken om een huilende baby te helpen troosten zijn onder andere:

• Verhelp eerst lichamelijke problemen – honger, luier verschonen, behoefte aan een boertje.

• Wandel met uw baby in een draagdoek of in een wandelwagen.

• Roei met uw baby in een ritmische, zachte beweging.

• Probeer een babyschommel of schommelwieg.

• Klop of aai zachtjes op de rug of borst.

• Probeer de baby in te wikkelen.

• Maak een ritje in de auto.

• Zet wat witte ruis aan (zoals een wasmachine of stofzuiger).

Hoe gefrustreerd u ook raakt, SCHREEUW NOOIT EEN BABY. Dit kan ernstig letsel veroorzaken aan de kwetsbare hersenen van de baby. Als u boos of gefrustreerd wordt, laat iemand anders het dan even overnemen. Als u alleen bent, leg de baby dan op een veilige plaats, bijvoorbeeld in het wiegje, en ga even naar een andere kamer. Dit geeft u de tijd om tot uzelf te komen. Daarna kunt u terugkeren naar uw baby en een andere tactiek proberen om uw baby te troosten.