NANCY ABRAHAM We hadden vorig jaar ook een groep misdaadfilms, of losjes verbonden door misdaad. We hebben geen mandaat om specifieke inhoudsgebieden te ontwikkelen, maar verhalen over misdaden en hun weerklank zijn altijd deel geweest van het HBO documentaire DNA. Het is een manier om de complexiteit van de menselijke natuur te verkennen en de diepgaande impact die misdaad en het strafrechtelijk systeem kunnen hebben op individuen en de samenleving in het algemeen.

LISA HELLER Ik denk dat het wekelijkse misdaadblok een manier is om te experimenteren met de vraag of het publiek al dan niet elke week zou willen terugkomen naar een ander verhaal. We zullen zien of dat een goede manier is om het te doen – meer typisch hebben we ze verspreid over het schema. Dit is een manier om aan te geven: “Als dit je jam is, gaan we je elke week iets nieuws en anders geven, en veel diepere en bredere verhalen dan je zou verwachten.”

Hoe heeft Netflix het doc-spel veranderd? Is het moeilijker om het gewenste spul te krijgen nu je concurreert met Hulu, Showtime, FX en anderen?

ABRAHAM: Het is geweldig voor het veld dat er meer verkooppunten dan ooit zijn die de waarde en aantrekkingskracht van non-fictie erkennen; het heeft zo veel meer mogelijkheden gecreëerd voor de documentairegemeenschap. Het betekent ook dat we meer dan ooit concurreren om de tijd en aandacht van mensen, maar in veel opzichten stimuleert dat het werk om beter te worden.

Wat maakt volgens u een goede documentaire?

ABRAHAM Het is een kwestie van openstaan voor waar het verhaal je brengt, en alert zijn op de signalen en de ontwikkelingen die zich voordoen, daar je voordeel mee kunnen doen, en dan in staat zijn om een verhaal te maken, bijna in retrospectief, terugkijkend op het verhaal. Vaak komt er tijdens het navertellen of het bekijken van archiefmateriaal een nieuw perspectief naar voren, of iets wat je niet had verwacht. Soms is het de esthetische stijl die de vorm in nieuwe richtingen stuwt. Er komt een serie aan van de gebroeders Duplass, “The Lady and the Dale”, waarin de regisseurs Zackary Drucker en Nick Cammilleri innovatieve animatie gebruiken die naadloos aansluit bij de herinneringen van de betrokkenen.

HELLER De verrassing is het sleutelwoord: bij iets dat de richting van je film verandert, of bij een verhaal dat zoveel dieper en breder is dan je ooit uit sommige krantenkoppen hebt begrepen. Zelfs bij een historische blik voelt het bij de beste alsof je ze in real time ziet gebeuren. “Atlanta’s Missing and Murdered” is daar zo’n goed voorbeeld van – gewoon de ticktock van deze dingen die gebeuren tegenover een vérité film die zich letterlijk in real time voor de camera’s ontvouwt zoals “The Vow” doet.