De Harlekijngarnaal (Hymenocera Picta) wordt steeds meer gezien in huisaquaria. Deze prachtige kleine ongewervelde dieren zijn interessant om naar te kijken en vergen relatief weinig onderhoud.

De Harlekijngarnalen zijn de meest opvallende schaaldieren ter wereld, met een unieke kleuring en morfologische kenmerken. Ze kunnen ook dienen als ijverige kleine bewakers, het houden van uw koralen veilig tegen parasieten (zoals Asterina zeesterren) door te jagen en te eten, voordat het ongedierte de kans heeft om enige schade aan te richten. Door voor uw Harlekijngarnalen te zorgen, zullen zij de gunst terugbetalen door uw aquarium veilig en gezond te houden.

De kleurrijke Harlekijngarnaal is een zeer waardevolle zeesoort voor de sier. Helaas vormt de voedingsgewoonte van deze soort ook een probleem voor hobbyisten die hem in rifaquaria willen laten zien.

Koop Harlekijngarnalen op Amazon

Korte notities over Harlekijngarnalen

Naam	Harlekijngarnaal
Andere namen	Harlekijngarnaal, Geverfde Garnaal, Clowngarnaal
Wetenschappelijke naam	Hymenocera Picta
Tankafmetingen (minimaal)	10 liter (~40 liter)
Verzorging	Eenvoudig-Medium
Kweek	Moeilijk
Afmeting	4 – 5 cm (~1.5 – 2 inches)
Optimale temperatuur	28 – 32°C (~82°F – 89°F)
Watertype	SG = 1.023 – 1.025
Optimale PH	8.0 – 8.4 (7.5 – 9)
Optimale KH	8 – 12
Nitraat	Minder dan 20 ppm
Dieet	Carnivoor (eet alleen zeesterren)
Temperament	Angressief (Territoriaal)
Levensduur	tot 7 jaar
Kleurvorm	Grote kleurrijke vlekken (rode of blauwe vlekken op het lichaam)

Natuurlijke habitat van de Harlekijngarnaal

In het wild, Harlekijngarnalen worden meestal gevonden in de Indo-Pacific en Central Pacific regio’s Ocean. Er zijn echter ook verschillende meldingen van deze soort in het oostelijk deel van de Stille Oceaan.

Noot: Literatuurgegevens geven aan dat Hymenocera Picta voorkomt op de oceanische eilanden Galapagos, Gorgona, Malpelo, Perlas, Clipperton, en in de kustzone van Costa Rica.

Harlekijngarnalen worden gewoonlijk waargenomen tussen 1 – 30 m diepte. Ze leven meestal in paren en geassocieerd met gaten, spleten, en grotten in koraalriffen.

Beschrijving en gedrag van de Harlekijngarnaal

Harlekijngarnalen worden niet alleen gehouden om ongedierte weg te houden, maar mariene liefhebbers houden ze ook voor hun natuurlijke en unieke schoonheid, waardoor ze een nogal modieuze aanvulling zijn op de aquaria van veel mensen.

Hymenocera picta is algemeen bekend als “Harlekijngarnaal” of “Beschilderde Garnaal”. De garnalen zijn meestal wit met grote kleurrijke vlekken (rode of blauwe vlekken in het lichaam) die hun lichaam sieren, waardoor ze er bijna fluorescerend uitzien. Harlekijngarnalen hebben enigszins de vorm van een bidsprinkhaan met bladachtige aanhangsels.

Dit is een betrekkelijk kleine garnaal. Een volgroeide Harlekijngarnaal kan tot ~5 cm (2 inch) groot worden, waardoor ze echt kunnen opvallen in kleinere aquaria.

Hymenocera picta soorten kunnen tot 7 jaar oud worden, dus uw vissen en andere dieren in het aquarium zullen hopelijk een metgezel hebben voor veel tijd.

Deze soort is monogaam en territoriaal. Vechten is iets waartoe de Harlekijngarnaal in staat is als hij onder water is.

Seksing Harlekijngarnaal

1. Bij de Harlekijngarnaal zijn de vrouwtjes over het algemeen groter dan de mannetjes.
2. De vrouwtjes vertonen ook grotere gekleurde vlekken in het ventrale gebied van hun buiksegmenten (ze hebben blauw/paarse vlekken onder de staart). Bij volwassen mannetjes ontbreken de blauwe uiteinden van de pleopoden, die bij volwassen vrouwtjes wel aanwezig zijn, en is de tweede kleurvlek aan de zijkant van het achterlijf slechts zwak ontwikkeld.
3. Harlekijnmannetjes ontwikkelen een appendix masculina en een appendix interna, terwijl vrouwtjes alleen een appendix interna ontwikkelen.

Noot: Helaas heb je daar een microscoop voor nodig. Daarom is het gewoon makkelijker om onder de staart te kijken.

Asterina zeesterren en Harlekijngarnalen

Om een lang verhaal kort te maken: Harlekijngarnalen eten Asterina zeesterren. Deze wezens zijn niet zoals gewone zeesterren. Ze zijn kleiner en kunnen een plaag vormen die een negatieve invloed kan hebben op andere zeedieren.

Note: Er zijn veel soorten Asterina zeesterren. Sommige zijn koraalveilig. Terwijl anderen uw rifaquarium kunnen vernietigen. Het probleem is dat het heel moeilijk is om te zeggen welke soort Asterina je hebt. Een ander probleem is dat ze zich vermenigvuldigen als konijnen. Dus als je maar één Asterina zeester ziet, zijn er waarschijnlijk nog veel meer die zich ergens verstoppen.

Harlekijn garnalen helpen deze aantastingen te verminderen door zich met ze te voeden, wat een gunstige invloed heeft op de koralen. Harlekijngarnalen zijn zeer bedreven jagers en hun jachtgedrag is voor zeeliefhebbers fascinerend om naar te kijken.

Je kunt er meer over lezen in mijn artikel “Asterina zeesterren. Friend or Foe?”.

Dieet van de Harlekijngarnaal

Veel mensen voegen Harlekijngarnalen toe aan aquaria om de plaag (Asterina zeesterren) populatie laag te houden. Na verloop van tijd eten ze ze echter allemaal op en hebben ze geen voedsel meer. Wat kun je je garnalen nog meer geven?

Het antwoord is dat Harlekijngarnalen zich uitsluitend voeden met zeesterren. We weten allemaal dat garnalen zich in het algemeen met een verscheidenheid aan voedsel voeden en geen selectief voedingsregime hebben, omdat het aaseters zijn. De Hymenocera picta soort heeft echter een speciaal voedingsgedrag, dat, zich uitsluitend voedt met zeesterren.

Ik heb dit probleem aan het begin van het artikel genoemd. Als eigenaar zult u zeesterren moeten kopen in een dierenwinkel om uw garnalen goed gevoed te houden.

Maak u geen zorgen over de grootte van de zeesterren. Harlekijngarnalen zijn roofdieren die jagen op grote prooien. Een volwassen paartje garnalen kan bijvoorbeeld elke week twee tot drie exemplaren van zeesterren (6 – 10 cm of 2,4 – 4 inch in diameter) eten.

Paar Harlekijngarnalen is vrij goed in samenwerking. Ze kunnen elkaar helpen om de zeester om te draaien en dan zijn huid te doorboren met het eerste paar poten, die scherpe en kleine klauwen bezitten.

Noot: Volgens waarnemingen zijn beide geslachten even effectief in de jacht. De mannetjes zijn echter beweeglijker en vinden sneller een nieuwe prooi. Maar de vrouwtjes voeden zich meer met de prooi vanwege de grotere afmetingen en hun behoefte om hun voortplantingswaarde te verhogen.

In het laboratorium nam de Harlekijngarnaal elke soort zeester die werd aangeboden.

Soorten (families) zeesterren voor Harlekijngarnalen (voedselmenu)
Acanthaster	Leiaster
Astropecten	Mithrodia
Asteropsis	Nardoa
Archaster	Nidorellia
Asterina	Oreaster
Ceramaster,	Oreasteridae
Culcita	Pentaceraster
Fromia	Protoreaster
Linckia	Phataria
Holothuria	Etc.

Basically, Hymenocera Picta will eat almost any starfish you give them.

Interesting fact: Biologists noticed that Harlequin shrimp responded rapidly to fast-moving specimens. Hun reactie en tijd om te beginnen met eten op de relatief langzamer bewegende soorten zeesterren waren echter veel langzamer.

Als zeesterren bijna “statische” exemplaren waren (bijvoorbeeld Culcita novaeguineae), deden ze niet eens een poging om ze op te jagen!

Molten van de Harlekijngarnaal

Een belangrijk aspect van de verzorging van Harlekijngarnalen is het op de hoogte zijn van hun vervellingsgewoonten. Dit is wanneer de garnalen hun schild (exoskelet) afwerpen als ze groeien. Een “oud” pantser verhindert hun groei en ontwikkeling omdat hun exoskeletten stijf zijn. Dat betekent dat ze uiteindelijk vervangen moeten worden.

Soms kunnen deze exoskeletten eruit zien alsof uw garnaal dood en roerloos ligt. Als u dit ziet, geen paniek, het kan gewoon de afgedankte schelp zijn. Het is de moeite waard om de favoriete schuilplaatsen van de garnalen te controleren om te zien of ze daar zijn, herstellende van de vervelling. Maar stoor ze op dat moment NIET. Zoals alle garnalen zijn de harlekijngarnalen na de vervelling zacht en uiterst kwetsbaar.

Twee geslachten vervellen gewoonlijk om de 18 – 20 dagen. Volgroeide Harlekijngarnalen kunnen om de 20 – 30 dagen vervellen.

Notitie: Natuurlijk zal het weggegooide pantser veel transparanter en lichter zijn dan de garnalen zelf, dus zorgvuldige inspectie zal dit onthullen.

Harlekijngarnalen hebben voldoende calciumsupplement en sporenmineralen nodig tijdens het vervellingsproces. Ik raad ten zeerste aan mijn artikel “Hoe garnalen en slakken aanvullen met calcium” te lezen.

Je kunt meer te weten komen over het vervellen in mijn artikel “Aquarium: Molting Process and Metabolism of the Dwarf Shrimp”.

Keeping Harlequin Shrimp

Er zijn andere omgevingsfactoren te overwegen bij het brengen van een Harlequin garnaal thuis, zoals de temperatuur van het water. Idealiter moet deze tussen de 28 en 32 C (82 en 89 F) liggen. In de meeste gidsen over Harlekijngarnalen zult u zien dat het mogelijk is om ze bij lagere temperaturen zoals 22C (72F) te houden. Natuurlijk kan dat, maar ze zullen zich dan niet voortplanten. Dit betekent dat dit niet hun optimale temperatuur is.

Het benodigde soortelijk gewicht is 1.023 – 1.025. De optimale pH voor de Harlekijngarnaal ligt tussen 8,0 en 8,4. De carbonaathardheid moet tussen 8 en 12 liggen.

Naast het filter en de waterpomp moet u er rekening mee houden dat dode of rottende zeesterren uw water zeer snel zullen vervuilen. Daarom is een Eiwitafschuimer (link om de prijs op Amazon te controleren) ook een zeer belangrijk onderdeel van de apparatuur.

Zoals alle garnalen, verdragen Harlekijngarnalen geen hoog ammoniak- en nitraatgehalte. Wees zeer voorzichtig met koper.

Het is belangrijk om er ook van bewust te zijn dat de garnalen gevoelig zijn voor de chemie van het water en plotselinge veranderingen kunnen een negatieve invloed op hen hebben, dus, als milde veranderingen worden gemaakt is het veiliger om het langzaam te doen, zodat de garnalen de tijd krijgen om zich aan te passen.

Verplaats ook geen Harlekijngarnalen in een tank die een sterke stroming heeft. Sommige vissoorten hebben dit nodig, dus dat betekent dat ze niet de beste tankgenoten zijn voor een garnaal. Plaats een garnaal alleen in een aquarium met een lichte stroming. De garnaal moet zich voor zijn eigen veiligheid gemakkelijk in het aquarium kunnen bewegen, dus plaats geen garnalen in een aquarium met een zeer krachtig filtersysteem.

Note: U moet garnalen acclimatiseren voordat u ze in het aquarium plaatst.

Je kunt mijn artikel “Hoe koper van invloed op Dwerggarnalen”.
Je kunt mijn artikel “Nitraten in Garnalen Tank. Hoe ze te verlagen”.

Basisuitrusting voor tanks (links om de prijs op Amazon te controleren)

• Filter: Marineland Penguin Power
• Aquariumpomp: Tetra whisper Luchtpomp
• Verwarmer: Tetra HT Submersible
• Substraat: Nature’s Ocean
• Levend gesteente: Carib Sea
• Zeezout: Instant zeezout uit de oceaan.
• Testkits: API Aquarium Water Test Kit
• Aquarium Hydrometer: Salinity Refractometer for Seawater and Marine Fishkeeping Aquarium 0-100

Harlekijngarnalen en schuilplaatsen

Als een solo-garnaal eenmaal in een aquarium is geplaatst, zal hij proberen een thuis voor zichzelf te vinden. Dit is meestal ergens overdekt en afgelegen. Harlekijngarnalen worden vaak aangetrokken tot het bewonen van grotten, dus zee-ornamenten zoals speelgoedschedels of gezonken piratenschepen vormen een ideaal hol. Ergens waar de garnaal zich kan terugtrekken als hij zich op enigerlei wijze bedreigd voelt.

De schepsels zoeken zo’n locatie op zodra ze aankomen en zullen zich naar buiten wagen en hun omgeving verkennen zodra ze zich meer op hun gemak voelen en gewend zijn aan hun nieuwe thuis. Dit kan echt een genot zijn om naar te kijken, vooral als uw garnalen bijzonder schuw zijn geweest. Ze op verkenning te zien gaan kan een bevredigend iets zijn om te zien.

Paren met Harlekijngarnalen

Harlekijngarnalen hebben een duidelijke voorkeur voor hun individuele partner bij wie ze het grootste deel van de tijd blijven. Als ze dat eenmaal doen, dwalen ze meestal niet te ver van hun partner af. Zo romantisch als de mens dit paren van garnalen mag vinden, het is eigenlijk meer een manier van de natuur om beide garnalen veilig te houden om zich sneller voort te planten. Harlekijngarnalen hebben meer kans om succesvol te paren als ze dicht bij elkaar blijven, waardoor hun kansen om nakomelingen te produceren toenemen.

Paring is heel belangrijk. Biologen stelden vast dat alleenstaande vrouwtjes de puberteit bereikten op een beduidend hogere leeftijd en grotere afmetingen dan vrouwtjes gepaard met mannetjes.

Het probleem is dat ze in het wild een lage populatiedichtheid hebben, hetgeen werd bevestigd door veldgegevens. Dat is de reden waarom, bij Harlekijngarnalen, partnertrouw geen seksuele trouw is. Mannetjes zullen proberen te paren met elk beschikbaar pas vervelt vrouwtje. Dit is een andere natuurlijke manier om de kolonie in stand te houden en uit te breiden. Het verzekert bevruchting van het gepaarde vrouwtje elke keer als ze verveld. In sommige gevallen kunnen ook alleenstaande vrouwtjes, die zich toevallig in de buurt van het paar bevinden, bevrucht worden.

Niettemin keert de mannelijke Harlekijngarnaal na de paring met een ander vrouwtje onmiddellijk terug naar het vrouwtje van zijn voorkeur.

Kweek van Harlekijngarnalen

De vrouwtjes van de Harlekijngarnaal worden pas volwassen als ze 200 – 240 dagen oud zijn. Eenmaal volgroeid, paaien ze na elke vervelling (om de 18-26 dagen). Twee uur na de bevruchting brengen ze de eitjes over naar hun buik. In het algemeen zijn ze klaar om 1000 eieren te paaien. Volgens verschillende waarnemingen kan het aantal eieren echter variëren van 100 tot 5000. In de meeste gevallen hangt het af van de grootte van het vrouwtje, het voedingsregime en de temperatuur.

Belangrijk: De temperatuur speelt hier een grote rol. Harlekijngarnalen stoppen met paaien als de watertemperatuur onder de 25 C daalt.

Zodra de eitjes transparant beginnen te worden, betekent dit dat ze op het punt staan uit te komen. Het is een heel interessant feit, maar in de experimenten stopt het vrouwtje meestal met eten de dag voordat de larven uitkomen. De larven van de harlekijngarnaal komen binnen 12-18 dagen uit hun eitjes. Daarna doorlopen de larven 12 planktonachtige zoealstadia en bereiken het vestigingsstadium in 5-6 weken.

Voeding van Harlekijngarnaallarven

De eerste twee weken moet u, om de Harlekijngarnaallarven in leven te houden, een gemengd dieet verstrekken van:

• De rotifeer (Brachionus rotundiformis).
• Gemengde microalgen (Tetraselmis gracilis, Chaetoceros calcitrans, Isochrysis galbana)
• Artemia salina nauplii (pekelkreeftjes – controleer de prijs op Amazon).

Daarna kun je ze alleen Artemia nauplii voeren tot ze 40 dagen oud zijn na het uitkomen van het ei. Post-larven beginnen vijf dagen na de metamorfose zeesterren te eten.

In werkelijkheid leven Harlekijngarnalen graag als een broedpaar. Dus, als je de ruimte en de neiging hebt om ze te laten, zullen de garnalen er gelukkiger van worden. Dit kan meer geld kosten in termen van voedsel, maar u kunt misschien kweken en het broedsel verkopen aan andere liefhebbers of dieren/aquariumwinkels. Wees je bewust van de verplichting die je aangaat, want het is vrij moeilijk om ze te kweken.

Harlekijngarnalen en tankgenoten

Over tankgenoten gesproken, het is essentieel om te weten welke zeedieren ideale buren zijn voor Harlekijngarnalen.

Ze kunnen meestal niet samenleven met andere Harlekijngarnalen. Zowel mannetjes als vrouwtjes zijn agressief tegen individuen van hetzelfde geslacht. Er zijn ook berichten dat mannetjes elkaar gemakkelijk dood kunnen vechten bij een ontmoeting.

Hoewel, ik zou niet aanraden om ze ook met andere soorten garnalen te mengen. Als de garnaal eenmaal in zijn/haar bak zit, beschouwt hij/zij dit als Harlekijn-territorium en zal dit niet willen delen met andere rassen. Gevechten kunnen en zullen gebeuren.

Harlekijngarnalen kunnen in harmonie samenleven met kleine vissen (bijvoorbeeld pandagarnalen).

Neem ze niet op in een aquarium met veel grotere of potentieel agressieve vissen (zoals lipvissen, papegaaiachtigen, damvissen, grotere havikvissen, koraalduivels, enz). Zelfs als vissen niet de neiging hebben om Harlekijngarnalen aan te vallen, kunnen de garnalen zich geïntimideerd voelen door veel grotere wezens. Dit kan schadelijk zijn voor hun gezondheid op de lange termijn. Ofwel verstoppen ze zich en verhongeren ze, ofwel leven ze in het algemeen in een stressvolle omgeving.

Sommige aquarianen slagen erin Harlekijngarnalen met krabben te houden. Persoonlijk dank ik niet dat het een goed idee is (bijvoorbeeld met Grapsus grapsus (De Sally Lightfoot krab), Stenorhynchus seticornis (Pijlkrabben), etc.). Krabben zijn opportunistische eters. Ze eten alles wat ze kunnen vangen. Daarom zou ik het houden van Harlekijngarnalen met hen niet riskeren.

Conclusie

Harlekijngarnalen zijn behoorlijk winterhard in gevangenschap en zijn populaire aquariumdieren. Ze zijn een kleurrijke aanwinst voor elk zeewateraquarium.

Helaas is het grootste knelpunt voor hobbyisten bij het houden van deze garnalen het vinden van levende zeesterren voor hun prooi. Hymenocera Picta soorten eten alleen zeesterren. Houd daar dus rekening mee als je besluit er een aan te schaffen.

Koop Harlekijngarnalen op Amazon

1. Een nieuw record van de Harlekijngarnaal (Malacostraca: Decapoda: Palaemonidae: Hymenocera picta Dana, 1852) in de riffen van de zuidelijke Mexicaanse Stille Oceaan. Artikel in Journal of Threatened Taxa. Januari 2017
2. Veranderingen in de vetzuursamenstelling van wilde harlekijngarnalen,Hymenocera picta Dana, 1852 van eieren, pas uitgekomen zoea en juveniele stadia: een inzicht in de vetzuurvereisten voor aquacultuur. Instituut voor mariene wetenschappen, Burapha Universiteit, Mueang. Artikel van Jarunan Pratoomyot en Nisa Siranonthana
3. Voedingsgedrag van de Harlekijngarnaal Hymenocera picta Dana, 1852 (Hymenoceridae) op de zeester Linckia laevigata (Ophidiasteridae). Journal of Threatened Taxa. 26 September 2013 | 5(13): 4819-4821.
4. Zandster, Astropecten indicus Döderlein, 1888, als alternatief levend dieet voor in gevangenschap levende harlekijngarnalen, Hymenocera picta Dana, 1852. Artikel in Aquacultuur. Juli 2017.

5. De invloed van de sociale omgeving op de geslachtsbepaling bij Harlekijngarnalen (Hymenocera picta: Decapoda Gnathophyllidae). Door G. Curt Fiedler. Journal of Crustacean Biology, 22(4): 750-761, 2002
6. Biologie van Hymenocera picta Dana. Door Wolfgang Wickler.
7. Paringsgedrag, kuitschieten en broeden van Harlekijngarnalen (Hymenocera picta Dana, 1852) onder laboratoriumomstandigheden. Artikel door Dung tran van en Saowapa Sawatpera. 2012