Samenvatting

Haemochromatose is een thesaurismose die het ijzermetabolisme beïnvloedt. De ziekte vertoont genetische heterogeniteit, maar heeft een gemeenschappelijke eindstofwisselingsroute die een lage productie van het hormoon hepcidine veroorzaakt. Dit leidt tot verhoogde darmabsorptie en afzetting van te grote hoeveelheden ijzer in de parenchymcellen, wat op zijn beurt leidt tot blijvende weefselbeschadiging en orgaanfalen.

Milieufactoren – vooral alcoholgebruik – en daarmee samenhangende modificerende genen die de fenotypische expressie reguleren, zijn geïdentificeerd. Een hoge verdenkingsindex is noodzakelijk voor een vroege diagnose, die een presymptomatische behandeling en een normale levensverwachting mogelijk maakt. Flebotomie blijft de belangrijkste behandelingswijze, maar andere behandelingen zijn het onderwerp van het huidige onderzoek.

INLEIDING

Haemochromatose is de meest voorkomende erfelijke genetische ziekte bij Europese bevolkingsgroepen. Hoewel meerdere mutaties het syndroom kunnen veroorzaken, zit de meest voorkomende mutatie in het HFE-gen, dat de p.Cys282Tyr-substitutie veroorzaakt. Mensen die homozygoot zijn voor dit defect kunnen lijden aan ijzeroverbelasting en de gevolgen daarvan.

Bijna één op de tien mensen lijdt aan deze mutatie onder Noord-Europese afstammelingen. Dat wil zeggen, één op de 200 mensen zal homozygoot zijn. Deze mensen zullen, afhankelijk van omgevings- en genetische factoren, aan een aanzienlijke ijzeroverbelasting lijden. Onderzoek ontrafelt de genetische factoren die verband houden met deze ziekte, die dankzij de medische kennis steeds vroeger wordt gediagnosticeerd. In tegenstelling tot FH-geassocieerde hemochromatose zijn niet-HF-geassocieerde vormen zeldzaam.