Voor een man die geacht werd muziek en musicals met verve te haten, leverde George S. Kaufman een belangrijke bijdrage als librettist en regisseur aan een verscheidenheid van producties in het Amerikaanse musicaltheater van de jaren ’20 tot de jaren ’50. Aan het begin van zijn carrière werkte hij een aantal jaren als krantencolumnist in Washington en later in New York, waar hij een van de knapste jonge talenten werd in het begin van de jaren ’30. Velen van hen, waaronder Kaufman, Ring Lardner, Dorothy Parker, Alexander Woollcott en Robert Benchley, waren lid van de Round Table set van het Algonquin Hotel. Nadat hij in 1923 samen met Marc Connelly het boek had geschreven voor “Helen of Troy, New York,” met een partituur van Bert Kalmar en Harry Ruby, schreef Kaufman schetsen of was hij de librettist of co-librettist voor een aantal andere Broadway musical producties, waaronder “Music Box Revue (Third Edition)”, “Be Yourself!”, “The Cocoanuts,” “Animal Crackers,” “The Little Show,” “Strike up the Band,” “Nine-Fifteen Revue,” en “The Band Wagon.”
George S. Kaufman
- “The Cocoanuts””Face the Music””I’d Rather Be Right”
- “Let ‘Em Eat Cake”
- “Of Thee I Sing”
- “Silk Stockings”
- “Sing Out the News”
- “The Band Wagon”
- George Gershwin
- Ira Gershwin
- Moss Hart
- Al Hirschfeld
- Cole Porter
- Jerome Robbins
Nu hij een gevestigde figuur was, regisseerde hij ook de meeste producties waaraan hij meewerkte. In de jaren ’30 en ’40 waren dat onder meer “Of Thee I Sing,” waarvoor hij een Pulitzer won, “Face the Music” (alleen regisseur), “Let ‘Em Eat Cake,” “I’d Rather Be Right,” “Sing Out the News,” “Seven Lively Arts,” “Hollywood Pinafore,” en “Park Avenue” (1946). In 1950 won Kaufman een Tony Award voor zijn regie van het geweldige “Guys and Dolls”, en vijf jaar later werkte hij samen met zijn tweede vrouw, de actrice Leueen MacGrath, aan het boek voor de Cole Porter musical “Silk Stockings”. Zijn werk in het musicaltheater was slechts een deel van zijn bredere productie. Hij heeft 45 toneelstukken op zijn naam staan, geschreven in samenwerking met zo’n 16 bekende medewerkers, waaronder Edna Furber, Ring Lardner, en zijn belangrijkste latere medewerker Moss Hart. Met Hart schreef hij enkele van de meest duurzame komedies van het Amerikaanse theater – “Once in a Lifetime”, “You Can’t Take It With You” (waarvoor hij zijn tweede Pulitzer Prize won), en “The Man Who Came to Dinner.”
Volgende lectuur:
GEORGE S. KAUFMAN: AN INTIMATE PORTRAIT, Howard Teichmann.
GEORGE S. KAUFMAN EN ZIJN VRIENDEN, Scott Meredith.