In 1924 nam Fletcher Henderson een jonge trompettist in dienst die het ritmische concept van zijn band opnieuw uitvond. Zijn naam was Louis Armstrong. Metronome/Getty Images hide caption

toggle caption

Metronome/Getty Images

In 1924 huurde Fletcher Henderson een jonge trompettist in die het ritmische concept van zijn band opnieuw uitvond. Zijn naam was Louis Armstrong.

Metronome/Getty Images

Bandleider, arrangeur en pianist Fletcher Henderson is een van de meest invloedrijke – en toch minst bekende – jazzmeesters. Tijdens de topjaren van zijn orkest in de jaren ’20 en ’30 hielp hij het geluid van de big-band jazz te definiëren, en pionierde muzikale ideeën die vandaag de dag als vanzelfsprekend worden beschouwd.

Henderson werd geboren in Cuthbert, Ga., op 18 december 1897, en begon piano te leren op 6-jarige leeftijd. Zijn broer Horace, ook een bandleider en arrangeur, beschreef hoe zijn ouders het oefenen benadrukten. “Mijn moeder en vader sloten hem op om te oefenen toen hij 6 of 7 was, en ze hoorden lawaai, dan was er stilte en ze openden de deur en daar lag Fletcher opgekruld op de vloer te slapen,” zegt Horace Henderson.

Tegen de tijd dat Henderson op de middelbare school zat, was hij een volleerd pianist. Hij ging naar de universiteit in Atlanta en verhuisde daarna naar New York City om aan de Columbia University te studeren. Eenmaal in New York, stopte Henderson met school en nam hij een baan aan om liedjes te spelen in een muziekwinkel. Van daaruit ging hij naar Black Swan, een van de eerste zwarte platenmaatschappijen, als sessiemuzikant met zangeressen als Ethyl Waters.

Henderson ontmoette toen zijn muzikale partner, saxofonist en arrangeur Don Redman. Samen creëerden de twee een innovatief en dynamisch nieuw concept voor big bands. “Don Redman vond een veel groter orkest uit door een houtblaasinstrument, klarinet, en twee koperblazers, trompet en trombone, te nemen en dat gewoon uit te breiden,” zegt historicus Gunther Schuller. “Ze wilden het geluid groter en voller en rijker maken met meer kleuren.”

Henderson’s orkest omvatte een briljant scala aan muzikanten, van trompettisten Louis Armstrong en Roy Eldridge tot saxofonisten Coleman Hawkins en Benny Carter. De band bereikte nieuwe hoogten van populariteit en was overal te horen – op de radio en op tournee van kust tot kust. “Fletcher Henderson moet ontzettend veel platen hebben verkocht,” zei Russell Procope, een klarinettist in het orkest, “want iedereen in de hele verdomde buurt draaide Fletcher Henderson’s platen.”

Helaas was de relaxte Henderson nooit een goede zakenman: zijn band verloor een aantal optredens en ging uiteindelijk uit elkaar. Henderson ging muziek componeren en arrangeren voor Benny Goodman en met Henderson’s hulp nam Goodman’s carrière een hoge vlucht; hij werd bekend als de “King of Swing.” Henderson stelde in de jaren veertig nog een band samen, maar werk was schaars en ook die band viel uit elkaar.

Terwijl hij Ethyl Waters begeleidde, werd Henderson ziek. Hij keerde terug naar New York en bezweek later aan een beroerte. Hij werkte nooit meer en stierf twee jaar later, in 1952, op 55-jarige leeftijd.

Met zijn arrangementen hielp Fletcher Henderson de Swing Era geboren te laten worden, en zijn orkest werd een toetssteen voor alle big bands die zouden volgen. Vandaag de dag volgen jazzensembles over de hele wereld nog steeds zijn voorbeeld.

Link naar NPR’s Basic Jazz Record Library:

Fletcher Henderson: ‘Ken Burns Jazz: Fletcher Henderson’