In al je stoutste dromen over ouderschap, had je nooit gedacht dat het zo zou zijn. U had nooit gedacht dat u midden in de nacht wakker zou worden en uw kind zijn eigen uitwerpselen op de badkamermuren zou aantreffen. Je had nooit verwacht dat je zou moeten googlen “hoe poep te verwijderen van een microsuede bank”. En toch, hier ben je. Het is de ergste nachtmerrie van een ouder. Maar er zijn een paar stukjes goed nieuws hier. Het eerste is dat je niet alleen bent. Smeren van ontlasting is volkomen normaal (als er zoiets bestaat als normaal) voor zowel autistische als neurotypische kinderen van een bepaalde leeftijd. Meer ouders hebben met dit probleem te maken gehad dan je denkt, en ze hebben het allemaal overleefd.

Het andere goede nieuws is dat er manieren zijn om dit gedrag te stoppen. Je hoeft er niet eeuwig mee te leven; je hoeft nu alleen maar een beetje te doen om ervoor te zorgen dat het in de toekomst niet meer gebeurt.

Het eerste wat u kunt doen om uw kind ervan te weerhouden zijn of haar ontlasting uit te smeren, is begrijpen waarom hij of zij dit doet. Sommige kinderen met autisme doen het voor de zintuiglijke prikkels die het geeft; het zien, ruiken of voelen van de activiteit kan een troostend gevoel geven. Het insmeren van ontlasting kan het kind ook een gevoel van controle geven in een wereld waarin het maar weinig dingen zelf in de hand lijkt te hebben. Als de uitwerpselen niet zo onhygiënisch zouden zijn en het schoonmaken ervan niet zo moeilijk zou zijn, zou dit gedrag voor kinderen aanvaardbaar zijn.

Om het gedrag te beteugelen, moeten ouders een manier vinden om het verlangen te voeden dat het veroorzaakt. Het kan zijn dat je met verschillende van deze voorbeelden moet spelen om uit te vinden welke voldoet aan de zintuiglijke behoeften van je kind, dus maak je geen zorgen als het eerste wat je probeert niet helpt. Voor een aanwijzing over wat u kunt doen om een einde te maken aan het uitwerpselen smeren van uw kind, let op wat het gedrag triggert en wat voor soort gebeurtenissen leiden tot een episode.

Als geur de zintuiglijke stimulatie is die uw kind zoekt, kan speeldeeg of een scherp ruikende kaas de truc doen. Speeldeeg kan ook werken voor de tastzin, samen met slijm of kinetisch zand. Voor visuele stimulatie kunt u uw kind laten spelen met vingerverf of scheerschuim.

Als dat allemaal niet werkt (of als u nog in de proeffase zit met deze activiteiten), kunt u beperkende kleding gebruiken om ervoor te zorgen dat uw kind niet bij zijn of haar ontlasting kan. Over het algemeen is deze methode overdag niet praktisch, maar ’s nachts, wanneer het kind niet actief in de gaten wordt gehouden, is dit een redelijke oplossing voor een lastig probleem. Voorbeelden van beperkende kleding zijn pyjama’s met een rits aan de achterkant, ondergoed met compressie, overalls die achterstevoren worden gedragen, en andere artikelen met sluitingen waarvan uw kind niet weet hoe ze moeten worden bediend (ritsen, rijen knopen of drukknopen, gespen, enzovoort).

Routines op het toilet regelmatig met uw kind oefenen is belangrijk om uw kind op het rechte pad te krijgen op het toilet. Het kan ook helpen om uw kind verhaaltjes te vertellen of voor te lezen die het juiste toiletgedrag versterken.

Bedenk dat de ontlastingsstrepen van uw kind niet betekenen dat u een slechte ouder bent, en dat u niet de enige bent die met dit probleem te maken heeft. Het zal mettertijd beter worden. Dus hou vol. U doet het geweldig.

Steun Onderzoek & Therapie

Help mensen met Autisme en hun gezinnen gratis op De Autismesite! →

Whizzco