De Exocet-raketserie is een Franse korte-afstands antischip kruisraket. Er zijn zes Exocet-varianten, die verschillen door hun lanceerplatforms en mate van modernisering. Het gaat om de MM38, MM40, MM40 Block 2 en MM40 Block 3, die op zee en op de grond worden gelanceerd, de AM39, die vanuit de lucht wordt gelanceerd, en de SM39, die onder de grond wordt gelanceerd.

Exocet Ontwikkeling

De oorspronkelijke Exocet-raket, de op zee gelanceerde MM38, werd in 1967 ontwikkeld en kwam in 1975 in dienst. Het werk aan de AM39, de door de lucht gelanceerde variant, begon in 1974 en kwam in 1979 in dienst. De ontwikkeling van een verbeterde versie van de MM38, de MM40, begon in 1976. Verdere verbeteringen werden doorgevoerd, wat resulteerde in de ontwikkeling en ingebruikname van de AM39/MM40 Block 2 in 1992. De ontwikkeling van de MM40 Block 3 raket begon in 2004 en werd voor het eerst getest via een scheepslancering in 2010. 1 Alle raketten zijn in dienst en alle behalve de MM 38 blijven in productie.

De SM39 is de onderzeeboot gelanceerde variant van de AM 39 die in 1979 met de ontwikkeling begon en in 1984 gereed was voor inzet. 2 Kustverdedigingsmodificaties van de MM38 en MM40 hebben geleid tot de BC38 en BC40, die kunnen worden gemonteerd op helikopters, torpedojagers en fregatten.

De AM39 is de boordvariant van de Exocet-rakettenfamilie en kan worden gelanceerd vanuit gevechtsvliegtuigen, maritieme patrouillevliegtuigen en helikopters. 3

Exocet MM38

De oorspronkelijke Exocet-raket, de scheepsgelanceerde MM38, werd in 1967 ontwikkeld en kwam in 1975 in dienst. De MM38 is een raket met vaste stuwstof met een bereik van 40 km. Hij is 5,21 m lang, met een rompdiameter van 0,35, en een lanceergewicht van 735 kg met een nuttige lading van 165 kg. De MM38 heeft een inertieel navigatiesysteem, een actieve radarzoeker, en is uitgerust met een hoog explosieve fragmentatie-kernkop. De productie van de MM38 werd in 2002 stopgezet. 4

Exocet MM40

De MM40-raket is een verbeterde versie van de MM38 die in 1976 met de ontwikkeling begon. Hij is 5,8 m lang, waardoor de raket de extra stuwstof kan dragen die nodig is om een groter bereik van 70 km te bereiken. De MM40 heeft een diameter van 350 mm en een lanceergewicht van 870 kg. MM40-raketten van blok 2 zijn uitgerust met verbeterde traagheidsnavigatie- en controlesystemen, waardoor ze op een hoogte van 2-3 m kunnen vliegen, verschillende doelen van elkaar kunnen onderscheiden en voorgeprogrammeerde manoeuvres kunnen uitvoeren. 5 De MM40 heeft een inertieel navigatiesysteem, een actieve radarzoeker, en is uitgerust met een hoog explosieve fragmentatie-kernkop. De MM40 blijft in dienst en wordt verder geproduceerd.

Exocet SM39

De SM39 is de sub-launched variant van de Exocet rakettenfamilie en heeft een bereik van 50 km. Hij heeft een lengte van 4,69 m en een diameter van 350 mm. Alleen weegt de raket zelf 655 kg, maar het gewicht neemt toe tot 1.345 kg in combinatie met de VSM (Vehicule Sous-Marin) containerlanceermodule. Hoewel de VSM noodzakelijk is voor de lancering, komt de raket na het loskomen van het oppervlak op lage hoogte los van de container. De raket handhaaft een zeegaand niveau terwijl hij gebruik maakt van een intern navigatiesysteem en autonome eindgeleiding bij de achtervolging van het doel. 6

Exocet AM39

De productie van de AM39, de door de lucht gelanceerde variant in de Exocet-familie, begon in 1974 en de raket kwam in 1979 in dienst. Met een gewicht van 670 kg, een lengte van 4,69 m en een diameter van 350 mm kan de AM39 een bereik hebben van 50-70 km, afhankelijk van de snelheid en de hoogte van het dragende vliegtuig. Updates aan de AM39 omvatten een bijgewerkt laser gyro inertiaal systeem (INS), verbeterde digitale computers in de actieve radar zoeker, updates van de zee-skimming hoogteregeling, geleiding en controle systemen, en ontwijkende capaciteiten zoals de mogelijkheid om te manoeuvreren in de terminale fase 7De AM39 is operationeel en in voortgezette productie.

Exocet MM40 Block 3

De MM40 Block 3 raket, compleet met een Microturbo TRI 40 turbojet motor, begon met de ontwikkeling in 2004 en werd voor het eerst getest vanaf een schip in 2010. 8 Verbeteringen aan de MM40 Block 3 omvatten interne navigatie en GPS-upgrades. Deze updates, gecombineerd met een frequentiegemoduleerde continue golfradarhoogtemeter, maken het mogelijk de hoogte van de raket boven verschillende soorten terrein te controleren. Deze raket is bewapend met een 160 kg zware explosieve/emi-wapendoorborende kernkop en een actieve radar-terminalzoeker. Aanvullende upgrades omvatten verhoogde ontwijkingscapaciteiten, zoals de mogelijkheid om na lancering een draai van 180 graden te maken, waardoor de MM40 afweerraketsystemen kan ontwijken. Deze verbeterde raketten zullen zowel op schepen als op de grond worden gelanceerd en zullen eerst worden ingezet op destroyers van de Forbin (Horizon)-klasse en vervolgens op fregatten van de La Fayette-klasse. 10

Exocet Service History

Van de 3.300 Exocet-raketten die zijn geproduceerd, waaronder 1.260 MM38, 800 MM40, 1.100 AM39, en 140 SM39, met 400 MM40 Block 3 raketten op bestelling om te worden geproduceerd, zijn er meer dan 700 in de strijd afgevuurd. 11

Door de internationale verkoop van Frankrijk is de Exocet een van de meest verbreide raketten ooit. Naast Frankrijk, bezitten 38 landen Exocet varianten. Het gaat om Argentinië, Bahrein, Brazilië, Brunei, Bulgarije, Kameroen, Chili, Colombia, Cyprus, Ecuador, Egypte, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, India, Indonesië, Irak, Ivoorkust, Zuid-Korea, Koeweit, Maleisië, Marokko, Nigeria, Oman, Pakistan, Peru, Qatar, Saoedi-Arabië, Singapore, Zuid-Afrika, Thailand, Tunesië, Turkije, VAE, VK, Uruguay, Venezuela, en Vietnam.

Argentinië gebruikte verscheidene Exocet-raketten, waaronder de MM38 en AM39, om Britse zeestrijdkrachten aan te vallen in de Falklandoorlog. In mei 1982 troffen Exocets het Britse koopvaardijschip de Atlantic Conveyor en brachten de HMS Sheffield tot zinken, waarbij 32 Britse slachtoffers vielen. 12 In juni vuurde Argentinië nog een raket af op de HMS Glamorgan, waarbij het schip werd beschadigd.

In 1987, tijdens de Iran-Irak oorlog, lanceerden Irakese straaljagers twee AM39 raketten op het Amerikaanse fregat de USS Stark, waarbij 28 Amerikaanse marinemensen omkwamen.13