In 1798, terwijl Philadelphia dienst deed als hoofdstad van de Verenigde Staten, lokten een nieuwe federale belasting en de Alien and Sedition Acts verzet uit op het platteland van Bucks, Montgomery, en Northampton Counties van Pennsylvania. De vermeende aanvoerder John Fries (1750-1818) werd tweemaal veroordeeld wegens verraad, maar kreeg van de president gratie. Naast de plaatselijke ontwrichting speelde de opstand een nationale rol door de Federalistische Partij te helpen breken en bij te dragen aan de eerste (en enige) afzetting van een rechter van het Hooggerechtshof, Samuel Chase (1741-1811).

Als reactie op de groeiende spanningen met Frankrijk en de inbeslagname van Amerikaanse schepen breidde de federalistische regering van John Adams (1735-1826) het Amerikaanse leger uit om zich voor te bereiden op een mogelijke oorlog. Om deze uitbreiding te financieren keurde het Vijfde Congres van de Verenigde Staten, bijeen in Congress Hall, op 9 juli 1798 de House Tax Law goed, die een directe belasting op land en woonhuizen oplegde. De Federalistische regering nam ook de Alien and Sedition Acts aan, een serie van vier wetten die de rechten van immigranten beknotten en critici van de Federalistische regering straften.

Gelijk aan de Whiskey Rebellion van 1791-94 verzetten Pennsylvanianen op het platteland zich tijdens de Fries Rebellion tegen federale wetgeving, wat leidde tot mobilisatie van troepen, gevangenneming en berechting wegens landverraad in Philadelphia. In dit geval maakten de House Tax en Sedition wetten veel burgers in Northampton, Montgomery en Bucks Counties woedend, vooral de Duitsers, die deze wetten als ongrondwettelijk beschouwden en bedoeld om hen van hun eigendom en vrijheid te beroven.

Verzet begint

Verzet begon in augustus 1798 op minder dan 50 mijl van Philadelphia, voornamelijk in Northampton, Montgomery, en Bucks Counties, en nam toe tot december met openbare veroordelingen van de wetten en het oprichten van vrijheidspalen. In de loop van 1798 dreigden de opstandelingen met geweld tegen de belastinginspecteurs die naar deze streken waren gestuurd, maar pleegden weinig fysiek geweld. In januari 1799 vaardigde de federale regering arrestatiebevelen uit voor het belemmeren van de aanslag van de Huisbelasting. U.S. Marshal William Nichols vertrok op 25 februari vanuit Philadelphia om de arrestatiebevelen uit te vaardigen, waarin werd geëist dat de opstandelingen in Philadelphia voor de rechter moesten verschijnen. Nichols arriveerde op 1 maart in Northampton County, nam de volgende dag twaalf mannen in hechtenis en diende de rest van zijn arrestatiebevelen in de volgende drie dagen uit. Op 6 maart trok hij zich terug in zijn nieuwe hoofdkwartier en tijdelijke gevangenis voor zijn gevangenen, de Sun Inn in Bethlehem.

De volgende dag trokken bijna vierhonderd gewapende verzetsstrijders Bethlehem binnen in een poging de gevangenen te bevrijden. Als de hoogste militieofficier die aanwezig was, nam John Fries het bevel over de mannen op zich. Toen zij de Sun Inn bereikten, begon Fries te onderhandelen met Nichols. Terwijl de onderhandelingen zich tot laat in de dag voortsleepten, werd de onrustige menigte steeds ongeruster. Nichols stemde uiteindelijk in met de vrijlating van de gevangenen om de menigte tot bedaren te brengen en ook om zijn plaatsvervangers te beschermen. Als reactie op deze gebeurtenis vaardigde president Adams vanuit Philadelphia een proclamatie uit waarin hij alle opstandelingen opriep zich vóór 18 maart 1799 vreedzaam terug te trekken. De opstandelingen gaven op 18 maart gehoor aan Adams’ proclamatie, maar op dat moment had Adams het leger al in beweging gebracht.

Op 22 maart drukte de Philadelphia Aurora een bericht af van de minister van Oorlog James McHenry (1753-1816) waarin hij de militie van Pennsylvania opriep zich te verzamelen om de opstand neer te slaan. In hetzelfde nummer bekritiseerde de Aurora-redacteur William Duane (1760-1835) de regering Adams scherp vanwege het gebruik van militair geweld, een gewaagde zet toen de Sedition Act van kracht was. De troepen verlieten Philadelphia op 4 april om de opstand de kop in te drukken en ondervonden weinig weerstand toen ze Northampton County binnenmarcheerden. Zij arresteerden onmiddellijk eenendertig opstandelingen, waaronder John Fries, en keerden op 20 april terug naar Philadelphia.

Fries en twee anderen staan terecht

Fries en twee anderen stonden terecht volgens de uitgebreide definitie van landverraad die de advocaat van Philadelphia, William Rawle (1759-1836), tijdens de processen tegen de Whiskey Rebellion naar voren had gebracht. Rawle, de hoofdaanklager in het proces, had in 1795 betoogd dat het samenspannen om een federale wet te verijdelen of zich ertegen te verzetten gelijk stond aan het voeren van oorlog tegen de Verenigde Staten en daarom een daad van verraad was. Het proces tegen Fries begon op 30 april 1799 in het U.S. District Court for the District of Pennsylvania, dat zetelde in het stadhuis (later bekend als Old City Hall, Fifth and Chestnut Streets). De jury veroordeelde Fries op 9 mei wegens verraad en hij werd ter dood veroordeeld, maar op 17 mei werd het proces nietig verklaard toen bleek dat een jurylid voor het begin van het proces de wens had geuit Fries te zien hangen.

Het tweede proces begon op 16 april 1800, met rechter Richard Peters (1744-1828) en rechter Samuel Chase van het Hooggerechtshof als voorzitter. Om het proces te bespoedigen gaf rechter Chase een juridische verklaring uit waarin hij de uitgebreide definitie van verraad verdedigde. Het Huis van Afgevaardigden noemde in 1804 Chase’s verklaring en zijn optreden tijdens dit proces bij de artikelen van beschuldiging, waarvan de Senaat hem vrijsprak.

Fries werd op 25 april 1800 opnieuw schuldig bevonden aan hoogverraad en op 23 mei veroordeeld tot de galg. President Adams verleende op 21 mei presidentieel gratie aan Fries en de twee andere mannen die wegens verraad waren veroordeeld. Dit pardon was de laatste druppel in een zich ontwikkelend geschil tussen Adams en Alexander Hamilton (1755-1804), die aan collega’s schreef dat het pardon het “meest onverklaarbare deel van het gedrag van de heer Adams” was. Toen deze brief werd gepubliceerd, veroorzaakte hij een scheuring in de Federalistische Partij, wat de Democratisch-Republikein Thomas Jefferson (1743-1826) hielp om President Adams te verslaan bij de verkiezingen van 1800. Meer in het algemeen moedigden de harde Federalistische vervolging van de Friese opstandelingen en de handhaving van de Alien and Sedition Acts de Duitsers uit Pennsylvania en andere kiezers aan om hun loyaliteit te verleggen naar de Democratisch-Republikeinen.

Patrick Grubbs is gevorderd doctorandus aan de Lehigh University en schrijft momenteel aan zijn dissertatie getiteld “Bringing Order to the State: Hoe orde zegevierde in Pennsylvania.” Hij is ook sinds 2009 werkzaam aan het Northampton Community College in Bethlehem, Pennsylvania, en doceert daar sinds 2011 Pennsylvania History.

Copyright 2015, Rutgers University.

Related Reading

Collections

Plaatsen om te bezoeken