Malapportionment is een veelgebruikt instrument van electorale manipulatie in zowel autoritaire als democratische landen. Hoewel de invloed ervan op de verkiezings- en beleidsuitkomsten veel wetenschappelijke aandacht heeft gekregen, is de invloed van ongelijke verdeling op verkiezingsdeelname verwaarloosd. Dit komt gedeeltelijk doordat het moeilijk is het effect van ongelijke verdeling op verkiezingsdeelname te isoleren van dat van andere factoren. Voor zover ik weet, is deze studie de eerste die het effect van ongelijke verdeling op verkiezingsdeelname onderzoekt. Ik vermijd dit methodologische probleem door gebruik te maken van de unieke kenmerken van de Japanse kieswetten voor het Hogerhuis. Op basis van een originele dataset over de Japanse verkiezingen voor het Hogerhuis en met gebruikmaking van een differences-in-differences design, tonen mijn resultaten aan dat malapportionment de opkomst verhoogt (met gemiddeld 2,9 procentpunten en tot 8,0 procentpunten). Deze studie draagt daarom bij aan de literatuur over kieswetten en politieke participatie door sterk bewijs te leveren voor het effect van malapportionment op kiezersopkomst en te laten zien dat sommige vormen van electorale manipulatie de kiezersopkomst kunnen verhogen.