Ohara is een oud boerendorp ten noorden van Kyoto, beroemd om zijn landelijke schoonheid en de historische en spirituele betekenis van zijn vele tempels. Michael Lambe neemt ons mee op een uitgebreide tour langs de belangrijkste bezienswaardigheden van dit gebied.

Het dorp Ohara – image © Michael Lambe

Ohara is veel dingen: een landelijk toevluchtsoord, een toeristische hotspot, een oud oefenterrein van spirituele muziek, en het laatste toevluchtsoord en rustplaats van degenen die door de geschiedenis werden overtroffen. Ooit werd Ohara door de inwoners van Kyoto beschouwd als een afgelegen buitenpost in de noord-oostelijke heuvels. Vandaag de dag kun je er met de bus vanuit het stadscentrum in een uur zijn – als het verkeer goed is. En de vermaarde schoonheid van de tuinen trekt veel verkeer aan. In de lente trekken de stedelingen naar Ohara om kersenbloesems, hortensia’s en azalea’s te bekijken. In de herfst stroomt de menigte toe om de herfstbladeren te bewonderen.

Ik bezocht het buiten het seizoen en genoot van een meer serene sfeer. Maar in elk seizoen kan ik garanderen dat de mensen in Ohara erg vriendelijk zijn. Natuurlijk, Japanse mensen in het algemeen hebben een welverdiende reputatie voor beleefdheid en gastvrijheid. Maar in Ohara leek iedereen die ik sprak zo graag te willen helpen, en zo oprecht beleefd dat ik me afvroeg: Zit er iets in de lucht van dit land? Ik heb Ohara in één dag bezocht, maar de volgende keer denk ik dat ik misschien blijf overnachten, en mijn tijd neem in dit lieflijke valleistadje.

Oriëntatie

Kruis hier vanaf Ohara Bus Station – afbeelding © Michael Lambe

De meeste toeristen bezoeken Ohara met de bus. Bij aankomst verlaat u het busstation aan de linkerkant en vindt u een verkeerslicht. Steek hier over en ga verder in dezelfde oostelijke richting, u ziet een noedelrestaurant aan uw linkerhand.

Doorgaan in oostelijke richting met dit noedelrestaurant aan uw linkerhand. – image © Michael Lambe

Nauwelijks zult u een glooiend pad volgen met aan uw rechterhand de Ro-gawa rivier die naar beneden borrelt en verschillende voedsel- en souvenirwinkels langs de weg. Uiteindelijk zult u aan uw linkerhand een trap vinden die naar de Sanzen-in Tempel leidt, maar voorlopig blijft u oostwaarts het bos in gaan en de rivier volgen. Die leidt u naar de Raigo-in Tempel.

Raigo-in Tempel & Otonashi Watervallen

De ingang van Raigo-in – afbeelding © Michael Lambe

Er werd hier oorspronkelijk in de 9e eeuw een tempel opgericht door de monnik Ennin, die uit China een soort boeddhistisch gezang meebracht dat “shomyo” heette. De oorspronkelijke tempel raakte in verval, maar in 1109 werd hij door een andere monnik, Ryonin, herbouwd en opnieuw gewijd aan deze unieke spirituele muziek. Het is indrukwekkend om te bedenken dat op deze geïsoleerde plek op het platteland monniken nog steeds elk weekend boeddhistische geschriften reciteren, net zoals ze dat al meer dan duizend jaar doen. U kunt een CD van deze muziek kopen bij de receptie van de tempel.

De grote hal van Raigo-in – image © Michael Lambe

Door de poort naar binnen, 400 yen betalen bij de receptie voor u, en dan de trap naar rechts nemen. Deze leiden naar een klokkentoren en daarachter de grote zaal, waarin drie beelden van Boeddha zijn verankerd. De tuin rond de grote zaal is beplant met azaleastruiken die in het voorjaar tot hun recht komen, maar in elk seizoen is dit een mooie plek om te stoppen, te zitten en te luisteren naar de wind in de bomen.

Raigo-in wordt aan de zuidkant begrensd door de rivier Ro-gawa en aan de noordflank door de rivier Ritsu-gawa. Bij het verlaten van Raigo-in, gaat u links en dan nog eens links rond de buitenkant van de tempel om bij de Ritsu-gawa te komen. Volg ongeveer tien minuten een pad door het bos aan de oever van de Ritsu-rivier en u komt uiteindelijk bij de Otonashi-taki-watervallen. De legende vertelt dat de monnik Ryonin hier zo perfect zijn soetra’s chantte dat het geluid van de waterval samensmolt met zijn stem en hij het geluid van vallend water niet meer kon horen. Daarom kreeg de waterval de naam “Otonashi-taki”, wat “Geen Geluid Watervallen” betekent.

De Otonashi-watervallen – afbeelding © Michael Lambe

Raigo-in Tempel is open van 9:00-17:00 uur en de entree is 400 yen.

Sanzen-in Tempel

De ingang van Sanzen-in – afbeelding © Michael Lambe

Keer terug langs de weg die u kwam naar de trappen aan uw rechterhand die naar de Sanzen-in Tempel leiden. Deze tempel is de grote attractie in Ohara. Omzoomd door imposante stenen muren, ligt binnen de poort een betoverend tempelcomplex van theekamers, zalen en tuinen.

Sanzen-in werd aan het eind van de 8e eeuw gesticht door de monnik Saicho. Saicho is een grote naam in de Japanse religieuze geschiedenis, want hij was de stichter van de Tendai boeddhistische sekte en hij stichtte ook het enorme en machtige Enryaku-ji tempelcomplex op de berg Hiei. De meeste tempels in Ohara zijn Tendai tempels en zij onderwijzen dezelfde eerbied voor de Lotus Sutra en de nadruk op verlossing voor iedereen.

Na betaling van uw 700 yen bij de receptie komt u in de Kyakuden, een gastenkamer waar u kunt zitten, thee kunt drinken en de Shuheki-en tuin kunt bekijken. Deze tuin heeft een vijver met karpers, een stenen lantaarn en veel rijk groen.

Geniet van het uitzicht vanuit de Kyakuden – afbeelding © Michael Lambe

Over de Kyakuden ligt de Shinden Hall, waar boeddhistische beelden staan en die uitkijkt op de Yusei-en tuin. Daal hier af en maak een wandeling.

De Yusei-en tuin – afbeelding © Michael Lambe

De tuin is bedekt met een diep tapijt van mos, en gezegend met een overvloed aan hortensia’s, kersenbomen, esdoorns en hoog oprijzende ceders. Deze botanische overvloed maakt Sanzen-in een populaire plek zowel in de lente als in de herfst.

De Amida Hall in de Yusei-en tuin. – image © Michael Lambe

Hier en daar in de tuin staan amusante beelden van een onstuimig karakter – image © Michael Lambe

Wandel vrij door de tuin. Bij de Konjiki Fudo-do Hall vindt u een theesalon, waar u even kunt uitrusten en een gratis kopje thee kunt krijgen.

De theesalon van onderen gezien – image © Michael Lambe

Een paar treden verder staat de Kannon-do Hall. Hier staat een gouden beeld van Kannon, de boeddhistische godin van de barmhartigheid. Naast deze hal staan honderden miniatuurbeeldjes van Kannon, geschonken door pelgrims die haar genade zochten.

Kannon, de godin van de barmhartigheid. – image © Michael Lambe

Miniatuurbeelden van Kannon geschonken door pelgrims. – image © Michael Lambe

Een beekje stroomt door het tempelterrein – image © Michael Lambe

De openingstijden voor Sanzen-in zijn:
Maart – oktober: 9:00 – 17:00
November: 8:30 – 17:00
December – februari: 9:00 – 16:00
De toegang is 700 yen.

Graven van de keizer

Het graf van de gepensioneerde keizer Go-Toba – afbeelding © Michael Lambe

Aan het eind van Sanzen-in gaat u noordwaarts. Rechts ziet u gedenktekens voor twee verslagen keizers, Go-Toba en zijn zoon Juntoku. In het begin van de 13e eeuw was de gepensioneerde keizer Go-Toba verontwaardigd over de toenemende macht van de krijgersklasse en probeerde hij de invloed van de adel te herstellen. In 1221 leidde hij, samen met zijn zoon Juntoku, de regerende vorst, een opstand tegen de regering van het shogunaat van Kamakura. De troepen van de twee keizers werden grondig verslagen, en zij werden gedwongen hun leven te beëindigen in ballingschap, ver weg van de keizerlijke hoofdstad waarvan zij hielden. Liefhebbers van poëzie en geschiedenis kunnen hun respect betuigen bij hun graven, want Go-Toba en Juntoku zijn ook de auteurs van de gedichten 99 en 100 in de klassieke Hyakunin Isshu of “100 gedichten” poëziebloemlezing. In het bijzonder het laatste gedicht van Keizer Juntoku, spreekt van een weemoedig verlangen naar vervlogen tijden…

het oude paleis
met varens die aan de dakrand hangen –
hoezeer ik ook verlang
naar
zijn vergane glorie
dat verlangen zal niet ophouden

Jikko-in Tempel

De ingang van Jikko-in – image © Michael Lambe

Direct tegenover de graftombes van de keizers ligt de kleine tempel van Jikko-in. De entree is 700 yen met thee en een snoepje, of 500 yen zonder. Bij de receptie kunt u een klein Engelstalig pamflet krijgen, waarin de geschiedenis van de tempel en de symboliek van de tuin wordt uitgelegd.

Bekijk de tuin vanuit de theesalon – image © Michael Lambe

Het is een rustige plek en minder populair dan zijn naaste buur, Sanzen-in, en dus misschien goed als u even weg wilt van de drukte.

Een eenvoudig kopje thee. – image © Michael Lambe

Openingstijden:
Maart – november: 9:00 – 16:30
December – februari: 9:00 – 16:00

Shorin-in Tempel

De hoofdzaal van Shorin-in – afbeelding © Michael Lambe

Het duurt niet lang om deze tempel te bezoeken, maar het kost slechts 300 yen om binnen te komen, en het gouden beeld van Amida Boeddha dat in de hoofdzaal wordt gehouden is spectaculair.

Het standbeeld van Amida Boeddha – afbeelding © Michael Lambe

Openingstijden: 9:00 – 16:30

Hosen-in

De ingang van Hosen-in – image © Michael Lambe

Dit is een mooie tempel en zeker een bezoek waard, ondanks de nogal forse entreeprijs. Zittend in een tatami matten kamer wordt u thee en een ongewoon lekker snoepje geserveerd, terwijl u de tuin aanschouwt. Deze tuin wordt gedomineerd door een enorme 700 jaar oude pijnboom.

Bezichtiging van de tuin van Hosen-in – afbeelding © Michael Lambe

Kijk naar de dikke stam en de hoge takken en u kunt niet anders dan een diep gevoel van respect voelen. In een hoek van dezelfde kamer staat een “suikinkutsu”, een grote ingegraven aarden kruik gevuld met stenen die een natuurlijk muziekinstrument vormt. Leg uw oor op een van de bamboepijpen en u hoort in het samenspel van water op steen een lieflijk muzikaal geluid.

De suikinkutsu – afbeelding © Michael Lambe

Van de plafonds van de buitenste gangen van de Hosen-in wordt gezegd dat er balken in zijn verwerkt die afkomstig zijn van het ontmantelde kasteel van Fushimi. Met bloed besmeurde houten planken uit de tijd van de belegering van het kasteel werden verspreid over de tempels van Kyoto, zodat gebeden en soetra’s gezongen door de monniken de zielen van de krijgers zouden verlichten.

Entree: 800 yen (inclusief thee en een snoepje)
Openingstijden: 9:00 – 16:30

Lunch bij Ippuku Chaya

Souvenir- en noedelwinkel Ippuku Chaya – afbeelding © Michael Lambe

Terug naar de voet van de trappen die naar Sanzen-in leidden. Daar, bovenaan het hellende pad dat u vanaf het busstation volgde, is een souvenirkraampje en noedelwinkel genaamd Ippuku Chaya. Dit is een geweldige plek om te lunchen. Ik heb hier een grote dampende kom “Ippuku” soba noedels gegeten met knapperige verse Ohara groenten (Ohara is beroemd om zijn groenten).

Ippuku Noodles – image © Michael Lambe

Zelf zou me dat slechts 800 yen hebben gekost, maar ik koos voor de 1100 yen set, en kreeg er deze heerlijke rijstballen bij.

Probably the prettiest rice balls I have ever seen. – image © Michael Lambe

Het was allemaal super lekker, mooi gepresenteerd, waar voor je geld en geserveerd door een heel lief oud vrouwtje. Wat wil je nog meer?

De lunch is klaar en het is tijd om terug te gaan naar het busstation. Er is nog één tempel te bezoeken, maar die ligt een beetje ver van de rest…

Jakko-in Tempel

De Jakko-in Tempel vinden is een beetje een uitdaging. Eerst moet u vertrouwd raken met de tekens voor de naam van de tempel, want de meeste wegwijzers zijn alleen in het Japans geschreven. Hier zijn ze: 寂光院. De naam betekent “Tempel van het Eenzame Licht”. U ziet deze tekens op borden in het busstation die u de weg wijzen naar de achteringang.

Herinner je deze tekens: 寂光院 – afbeelding © Michael Lambe

Volg de borden aan de achterkant van het busstation – afbeelding © Michael Lambe

De weg leidt dan langs Ohara Riverside Café Kirin.

Ohara Riverside Café Kirin – image © Michael Lambe

En dan gaat de weg over een kleine brug.

En dan volgt de weg een meanderend westelijk pad door een landelijk landschap. Kijk uit naar borden met de letters 寂光院 en dan moet het goed komen.

Over de brug… – image © Michael Lambe

Part of the joy is in the journey – image © Michael Lambe

Na ongeveer 20 minuten, als u onderweg niet stopt om te veel foto’s te maken, komt u bij deze ingang.

De ingang van Jakkoin – image © Michael Lambe

Ga naar binnen en betaal uw 600 yen en u krijgt een Engelstalig pamflet en een plattegrond van het terrein. Om de informatie op het pamflet samen te vatten: Jakko-in is echt oud. Het werd als klooster gesticht in 594 door prins Shotoku ter ere van de nagedachtenis van zijn overleden vader. Neem dat feit in u op en ga dan deze trappen op.

De trappen van Jakkoin – image © Michael Lambe

Ten slotte is er bovenaan de trappen de Grote Zaal met een nogal opvallend standbeeld van Jizo, de boeddhistische beschermheilige van kinderen en reizigers. Jammer genoeg is dit geen origineel beeld, want in 2000 werd het terrein door brand verwoest, waarbij veel van het eigendom ernstig werd beschadigd. Het originele verbrande beeld is nu ondergebracht in een depot, maar ik denk dat ze prachtig werk hebben geleverd met de replica die het heeft vervangen.

Links van het Jizo-standbeeld staat een standbeeld van de derde abdis van het klooster, Kenreimon-in. Zij was een van de laatste overlevenden van de keizerlijke clan Taira, die in de Genpei-oorlog (1180-1185) werd weggevaagd. Na de vernietiging en de nederlaag van haar familie trok zij zich terug in een leven van bezinning en gebed hier in Jakko-in. De laatste scène van het epische verhaal van de Heike beschrijft een bezoek aan haar toevluchtsoord door de gepensioneerde keizer Go-Shirakawa. Aan hem vertelt ze hoe haar familie in een grote zeeslag werd verslagen en hoe haar zoon, de zesjarige keizerskind Antoku, stierf terwijl hij in de armen van zijn grootmoeder in zee dook. Kenreimon-in probeerde ook zichzelf in de golven te werpen, maar werd eruit getrokken door een grijphaak die haar bij haar haren greep. Omdat zij er niet in geslaagd was met haar zoon en moeder te sterven, schoor zij zich kaal, legde geloften af en wijdde de rest van haar leven aan het bidden voor hun zielen. Voor haar moet het kleurrijke beeld van Jizo, beschermer van kinderen, een speciale betekenis hebben gehad.

De tuin bij Jakko-in met de overblijfselen van de duizend jaar oude pijnboom. – image © Michael Lambe

In de tuin buiten de grote zaal staan de overblijfselen van een duizend jaar oude dennenboom die in de tijd van Kenreimon-in stond. Helaas is hij niet meer in leven, omdat hij te zwaar beschadigd werd bij de brand in 2000. Er is ook een klein museum op het terrein, met manuscripten, kunst en artefacten uit de antieke oudheid. Helaas is de informatie over deze tentoonstellingen niet in het Engels beschikbaar. Wel heb ik een kort Engels gesprek gehad met de receptioniste van het museum, die me vertelde in november terug te komen: “De esdoorns zijn dan erg mooi!”

Trappen ten oosten van Jakko-in leiden de berg op naar de tombe van Kenreimon-in – afbeelding © Michael Lambe

De tombe van Kenreimon-in – afbeelding © Michael Lambe

Toegang: 600 yen
Openingstijden:
Maart – november: 9:00 – 17:00
December – februari: 9:00 – 16:30

Toegang

Als u naar Ohara gaat, gaat u waarschijnlijk met de bus. U kunt Kyoto Bus 16 nemen vanaf een halte bij Shijo-Kawaramachi en Kyoto Bus 17 bij het Kyoto Station. Beide bussen gaan naar Ohara via Demachiyanagi Station, maar ze doen er wel een tijdje over. Ik koos ervoor om de trein te nemen op de Keihan Main Line naar Demachiyanagi en vanaf daar een bus te nemen, maar vanaf daar duurde het nog steeds 40 minuten voordat ik bij de Ohara busterminal was. In Demachiyanagi, kunt u een van deze bussen nemen bij bushalte “C”, die ten zuidwesten van het treinstation ligt.

Bushalte C bij Demachiyanagi Station – image © Michael Lambe

U zou ook kunnen investeren in een Ohara / Yase One Day Ticket. Dit kost 1500 yen (750 yen voor kinderen) en dekt reizen per trein op de Keihan Line en uw busreis. Het dekt ook reizen op de Eiden Line van Demachiyanagi naar het dorp Yase, mocht je daar ook heen willen, maar voor mij leek dat een beetje een omweg van de belangrijkste attractie.

De Ohara / Yase One Day Ticket – image © Michael Lambe

Naast je trein- en bustarief geeft de One Day Ticket je ook recht op een aantal kortingen in Ohara. Als u uw entreegeld betaalt bij de tempels daar, houdt u uw ticket omhoog met een hoopvolle uitdrukking op uw gezicht, en u zou een of andere vorm van korting moeten krijgen. Deze korting varieert van tempel tot tempel; het kan hier 10% korting op de entreeprijs zijn, of een iets goedkoper kopje groene thee in poedervorm daar… Het loopt wel aardig op als u van plan bent om alle tempels van Ohara te bezoeken, want er zijn er meerdere, en als u alle entreeprijzen bij elkaar optelt zijn ze niet goedkoop! Het kaartje is te koop op alle Keihan Main Line treinstations.

Wanneer te gaan

Ohara is het meest beroemd om zijn herfstkleuren, en november is de beste tijd om deze te zien. Wees echter gewaarschuwd dat de mensenmassa’s die in deze tijd van het jaar naar deze populaire bestemming trekken, de neiging hebben afbreuk te doen aan het vredige, contemplatieve genot van deze tempeltuinen. Bezoek Ohara vooral niet in het weekend of op feestdagen, want dan zijn de bussen ook overvol. Als u Ohara toch bezoekt op het hoogtepunt van het herfstseizoen, dan is het waarschijnlijk het beste om uw bus aan het begin van de route te nemen (bij Kyoto Station of Shijo-Kawaramachi) om er zeker van te zijn dat u een zitplaats heeft voor die lange reis.

Over Michael Lambe
Michael Lambe is de auteur van de Deep Kyoto blog en hoofdredacteur van de Deep Kyoto: Wandelingen bloemlezing. Tekst en originele foto’s zijn allemaal van Michael Lambe.

Kyoto District Kaart

Klik op een Kyoto-district voor gedetailleerde info over attracties, plaatsen om te eten en accommodatie