Op 17 maart sloot Cal Performances de Zellerbach Hall en annuleerde het de rest van zijn seizoen. Maart en april zijn gewoonlijk twee van de drukste maanden van het uitvoeringsschema, maar vanwege COVID-19, of het nieuwe coronavirus, moesten drastische veranderingen worden doorgevoerd.
In een interview met The Daily Californian reflecteerde Jeremy Geffen, de uitvoerend en artistiek directeur van Cal Performances, op de impact van COVID-19 op de uitvoerende kunsten en hoe de gemeenschap veerkrachtig blijft.
Geffen beschreef hoe de impact van COVID-19 velen heeft gedwongen om te confronteren hoe kwetsbaar het bestaan is op zowel individueel als organisatorisch niveau. Hij besprak ook het belang van verbonden blijven en troost vinden in de gemeenschap.
Een van de manieren waarop Cal Performances zijn publiek bereikt, is via een afspeellijstreeks van YouTube-video’s getiteld “Now, More Than Ever.”
Geffen stelt de playlists zelf samen, waarbij hij streeft naar diepgang en variatie.
“Ik wil een variëteit … die verder gaat dan wat Cal Performances traditioneel heeft gepresenteerd,” zei Geffen over de playlist-serie. “Maar op een manier die het eclecticisme vertegenwoordigt dat het kenmerk is van een Cal Performances-publiekslid.”
Geffen heeft sterk het gevoel dat hij niet met één publiek werkt, maar met vele, curerend voor een veelzijdige gemeenschap.
Volgens Geffen wil deze gemeenschap “aangetrokken worden tot dingen die goed zijn, die van hoge kwaliteit zijn en niet gemakkelijk onder één label vallen.”
De playlists zelf verzetten zich ook tegen een label. Ze zijn een mix van artiesten en voorstellingen van vroeger en nu, opkomend en gevestigd, intiem en groots. Welk woord is er om een compilatie te homogeniseren die Mozart, jazzlegende Nina Simone, dansgezelschappen als Alvin Ailey en balletten als Tsjaikovski’s “De Notenkraker” omarmt?
“Uit de reacties van het publiek blijkt dat het effect van dit ene gebaar, dat klein maar heel oprecht is, onze verwachtingen heeft overtroffen,” zei Geffen. “Het is echt hartverwarmend geweest om de troost, de normaliteit, de schoonheid en de vreugde te zien die de podiumkunsten, zelfs in deze minder-dan-ideale vorm van levering, kunnen brengen aan het leven van mensen op een moment waarop ze het echt nodig hebben.”
Geffen ziet “Now, More Than Ever” als een project dat in de pas loopt met een veel grotere beweging die zich in de podiumkunsten voordoet in de nasleep van de COVID-19-uitbraak.
“Op dit moment is er zo’n verlangen om te delen, dat instellingen van alle groottes het op zich hebben genomen om hun publiek de hand te reiken als een geschenk, om in principe te binden over onze gedeelde menselijkheid,” drukte Geffen uit.
Deze “geschenken” nemen vele vormen aan, variërend van Geffen’s gecureerde afspeellijsten tot grote dansgezelschappen zoals Alvin Ailey die tijdelijk opnames van voorstellingen zoals “Revelations” beschikbaar stellen aan het publiek.
Geffen ziet deze als momenten van altruïsme, maar hij maakt zich ook zorgen dat ze een precedent scheppen voor de toekomst.
“Op dit moment worden al deze optredens gratis geleverd. Nu is iets op YouTube gratis omdat het er is voor het publiek,” zei Geffen. “Wanneer je bij een groep als Alvin Ailey komt, of bij een groot symfonieorkest of operagezelschap, is dat niet zo.”
Geffen smeekt het publiek na te denken over de arbeid en de financiële middelen die in een voorstelling gaan zitten.
Geffen legt uit: “De realiteit is dat iedereen die voor die camera optreedt, evenals de mensen die die camera’s bedienen en de organisaties die de structuur bieden waaronder de voorstellingen kunnen plaatsvinden, allemaal geld kosten. Het levensonderhoud van mensen hangt hiervan af.”
De technologie heeft de podiumkunsten toegankelijk gemaakt, maar heeft ook de financiële realiteit erachter verdoezeld.
“Het is gemakkelijk om voor lief te nemen, omdat zo veel van ons huidige medialandschap de indruk wekt gratis te zijn,” zei Geffen. “Maar er is veel investering nodig om tot gratis te komen.”
Wanneer de sluitingen als gevolg van COVID-19 uiteindelijk worden opgeheven, vreest Geffen dat het publiek zich zal blijven wenden tot digitale media en terughoudend zal blijven over het ondersteunen van organisaties die afhankelijk zijn van grote bijeenkomsten om hun bottom line te halen.
“Het is eigenlijk geen vervanging voor de live-ervaring,” drong Geffen aan. “Er is een idealisme, een altruïsme in dat moment (van live performance) dat niet wordt gerepliceerd in ons dagelijks bestaan.”
Dit spreekt tot de grotere rol die kunst volgens Geffen speelt op individueel, gemeenschaps- en transnationaal niveau, evenals de rol die het zal spelen in ons herstel van COVID-19.
Voor Geffen lijkt het onwaarschijnlijk dat er een “normaal” op ons wacht aan de andere kant van deze pandemie. In feite, misschien was er nooit een normaal om mee te beginnen.
“Ik heb het gevoel dat de status quo een illusie is,” zei Geffen. “Het is iets dat we achteraf uitvinden, in plaats van een feitelijke uitdrukking van het moment.”
De toekomst die Geffen zich voorstelt is er een die ogenschijnlijk wordt gekenmerkt door verdriet en schuldgevoelens van overlevenden, maar ook door diepe vreugde in de daad van het leven.
“Decennia lang, eeuwenlang na dit alles, zullen we ons wenden tot de kunstwerken die in deze tijd zijn geproduceerd als de documenten van de werkelijke ervaring van het hebben meegemaakt,” zei Geffen.
Geffen gelooft dat het lezen over de geschiedenis in een leerboek één ding is, maar verduidelijkte: “Het is iets heel anders om een weerspiegeling van dat moment te voelen op een niet-didactische, emotioneel directe soort manier.”
Dat is wat de artistieke ervaring te bieden heeft. Het is een diepgaande verklaring van veerkracht, niet alleen omdat het ons in staat stelt om vooruit te kijken naar betere tijden, maar ook omdat het ons in staat zal stellen om terug te kijken.
Dit artikel maakt deel uit van een serie waarin lokale kunstenaars en kunstorganisaties bespreken hoe sluitingen als gevolg van de COVID-19-uitbraak hen beïnvloeden.
Contact Blue Fay op .