De Nationale Vereniging van Gekleurde Mensen (NAACP) werd geboren op 12 februari 1909, op de honderdste verjaardag van Abraham Lincoln. Zij werd opgericht door een kleine groep van 60 blanke en zwarte activisten die geschokt waren door een rassenoproer dat het jaar daarvoor was uitgebroken in Springfield, Illinois – de stad waar Lincoln zijn beroep als advocaat had uitgeoefend.

Zij vaardigden wat zij noemden “The Call” uit, een oproep aan burgerrechtenactivisten om bijeen te komen en een organisatie te vormen die zou strijden voor zwarte burger- en politieke rechten en een einde aan rassendiscriminatie. Onder de oprichters waren Ida Wells-Barnett, W.E.B. Du Bois, Henry Moscowitz, Mary White Ovington, Oswald Garrison Villiard en William English Walling.

Dr. Du Bois, een op Harvard opgeleide zwarte geleerde die toen aan de Universiteit van Atlanta doceerde, werd gevraagd om redacteur te worden van de publicatie van de organisatie. Doorheen zijn geschiedenis was THE CRISIS de stem van de NAACP. Het doel van de NAACP was te strijden voor integratie en tegen discriminatie op alle gebieden van het Amerikaanse leven. De NAACP vocht de segregatie in de federale regering aan, maakte het publiek bewust van de alomtegenwoordigheid en wreedheid van het lynchen, protesteerde tegen de release van THE BIRTH OF A NATION, een opruiende speelfilm waarin zwarten in een kwaad daglicht werden gesteld en de Ku Klux Klan werd geprezen, en pleitte voor het beëindigen van discriminatie op het gebied van huisvesting, onderwijs, werkgelegenheid, stemmen en vervoer.
James Weldon Johnson was de eerste zwarte voorzitter van de organisatie. Walter White stond aan het hoofd van de NAACP van de jaren 1930 tot de jaren 1950. In 1934 plande de NAACP, onder leiding van hoofdadvocaat Charles Houston, een aanval op de segregatie in de federale rechtbanken en behaalde verschillende belangrijke overwinningen. In 1939 werd het NAACP Legal Defense and Education Fund onafhankelijk van de NAACP opgericht om als haar juridische arm op te treden. De NAACP vocht de wettigheid aan van het volledig blanke lager onderwijs, segregatie in het hoger onderwijs, en gesegregeerd interstatelijk busvervoer. Zij behaalde overwinningen in alle drie de zaken: In 1944 verklaarde het Hof de blanke voorverkiezing ongrondwettig; in 1946 verbood het de segregatie in het interstatelijk busvervoer; en in 1954 oordeelde het Hof dat segregatie in het openbaar onderwijs in strijd was met de grondwet. Tijdens de burgerrechtenbeweging organiseerde de NAACP kiezersregistraties en sit-ins in het Zuiden en begon zij rechtszaken voor de rechtbank. De huidige voorzitter is Kweisi Mfume.
— Richard Wormser