De meest zuidelijke 809 mi / 1,302 km van de Continental Divide Trail (CDT) beslaat de stats van New Mexico. New Mexico kan (enigszins accuraat) worden omschreven als het “woestijngedeelte” van de trail en de gehele New Mexico CDT ligt boven de 1.220 m en meer dan 75% ligt boven de 1.830 m (waarbij het hoogste punt zich bevindt bij de grens tussen New Mexico en Carolorado).
Notabele delen van New Mexico? De Bootheel, het Gila National Forest (dat eigenlijk een alternatieve route is), de San Pedro Parks Wilderness, de Ignacio Chavez Special Management Area, El Malpais National Monument, en de Chama River Canyon Wilderness.
De foto’s hieronder staan in chronologische/geografische volgorde van zuid naar noord, en als je echt van foto’s van New Mexico houdt kun je ook de volgende berichten bekijken:
Continental Divide Trail In Photos: The Bootheel
Continental Divide Trail In Photos: New Mexico Water Sources
Continental Divide Trail In Foto’s: The Gila
Crazy Cook Monument in de late namiddag. De ochtenden zijn het beste voor foto’s met het monument.
Een foto van drie dudes die niet meer bestaan op het zuidelijkste punt van de Continental Divide Trail.
De eerste pauze van de trail in een willekeurig en kreupel bouwwerk.
De eerste (en hopelijk niet de laatste) zonsondergang van de trail.
De sterren in het New Mexico Bootheel zijn spectaculair. Moge u het geluk hebben vele maanloze nachten te beleven.
Loop gewoon zo recht mogelijk en hoop dat u niet op slangen stapt.
Het pad in New Mexico is wat u er zelf van maakt.
Het zou niets worden als het niet vol vitamines zat.
Vuile wegen vormen heel vaak de Continental Divide Trail in New Mexico. Of deze wegen in de toekomst de trail blijven, wie zal het zeggen? Als u dit in de toekomst leest, doe ons dan een plezier en laat het ons weten in de commentaren.
Geen zorgen, uiteindelijk is de trail niet langer een eindeloze tocht door een eindeloze woestijn.
Als u de Continental Divide Trail wandelt en u kiest ervoor om niet de Gila River Alternate te nemen, dan zou ik graag uw (waarschijnlijk volstrekt ontoereikende) reden horen waarom.
Van dingen afspringen en zwemmen – twee uitstekende activiteiten die je tijdens de Gila River Alternate kunt beoefenen en die geen hiken zijn.
De trail kruist de Gila River letterlijk honderden (ik ga zeggen honderdsten) keren.
Het hoogtepunt van de staat hier.
Kamperen in de Gila lijkt meer op wat de meeste mensen als kamperen beschouwen en minder op wat kamperen op een thru-hike gewoonlijk is.
Wanneer je besluit te kamperen bij de volgende waterbron, maar het is er druk, dus besluit je verder te lopen en uiteindelijk wandel je tot na zonsondergang.
Gila Cliff Dwellings National Monument in de Gila Wilderness.
Ik vraag me af of dit allemaal groen wordt op een bepaald moment in het jaar. Als dat zo is, is het vast prachtig.
Het begin van een lang stuk pad zonder water.
Het pad is de weg en de weg is het pad.
Dit was kort voordat we bijna recht in een bosbrand liepen. Zie je wel? Er zijn voordelen als je in de woestijn bent waar niets te verbranden valt.
Als je een wild paard in New Mexico kunt temmen, mag je er legaal de rest van de weg naar Canada op rijden.
Reserve, New Mexico – waar nu barvoedsel wordt geserveerd.
Die keer dat we een hond adopteerden voor het stuk tussen Reserve en Pie Town.
Stubing the dog ended up being an excellent hiking companion.
“You had great weather” zeggen mensen als ze al mijn foto’s doorbladeren. Nee, ik hou er gewoon niet van mijn camera mee te nemen als het regent of sneeuwt. Op deze foto sneeuwt het inderdaad.
De zon, een weg en wat woestijnachtig spul – alles wat je maar kunt verwachten in New Mexico.
De top van Mount Taylor – een waardige alternatieve CDT-route.
Dingen die je veel doet op de Continental Divide Trail in New Mexico: over wegen lopen.
Ik noem het, “Boom”.
Misschien wel de groenste plek op de hele New Mexico CDT.
New Mexico is niet alleen maar woestijn.
Maar laten we eerlijk zijn, veel ervan is woestijn.
Slapen in de modder om de regen af te weren.
Wanneer de droge zandwoestijn plaats maakt voor meer rotsachtige woestijn.
Het soort uitzicht dat foto’s (althans mijn foto’s) echt geen recht kunnen doen.
De aarde wordt wat roder naarmate je dichter bij Ghost Ranch komt (waarschijnlijk door al dat bloed in de grond).
En veel ervan is echte woestijn, zoals de woestijn uit het Oude Westen.
De heuvels ten noorden van Ghost Ranch (een vreemde/interessante plek op een van de vele New Mexico CDT-uitwijkplaatsen).
als je je waterfles in je hand draagt, telt deze niet mee voor je pakgewicht.
Nieuw-Mexico was de enige plek op de route waar we besneeuwd raakten (en ja, dat gebeurde meer dan eens).
Een blik op wat we nog veel meer kunnen verwachten als we over een paar dagen Colorado bereiken.
Een zeldzame DUBBELE CDT-markering; erg blij dat die er is, want het pad ligt nog steeds onder de sneeuw verborgen.
Bij het naderen van de grens tussen New Mexico en Colorado worden we begroet door de sneeuwgoden.
Het zeldzame “echte pad” dat we in Noord-New Mexico hebben gevonden.