Chronic idiopathic pain syndrome is een veel voorkomende, invaliderende en kostbare aandoening. Er wordt verondersteld dat het van psychologische oorsprong is, maar er kunnen zowel cerebrale als perifere fysiologische mechanismen bij betrokken zijn. Het wordt vaak geassocieerd met depressie. De beoordeling en behandeling moeten multifactorieel zijn, d.w.z. medisch, psychosociaal en psychiatrisch.

Een grondige eerste medische beoordeling is van cruciaal belang om eventuele organische factoren die bijdragen tot de ziekte te identificeren en het vertrouwen van de patiënt te winnen. Het is ook essentieel om een psychosociale en psychiatrische beoordeling uit te voeren om de rol van psychologische en sociaal-economische factoren te evalueren en vast te stellen of er sprake is van een diagnosticeerbare psychiatrische stoornis. Dit laatste is het meest waarschijnlijk een depressieve, angstige of somatoforme stoornis.

Als de medische beoordeling geen plausibele organische verklaring voor de pijn van de patiënt oplevert, moet dit hem of haar duidelijk worden verteld. De patiënt moet worden verteld dat het doel van de behandeling niet is om de pijn te genezen, maar om hem/haar te helpen beter te functioneren en zijn/haar gevoel van controle over de pijn en het leven in het algemeen te verbeteren. Het soort behandeling dat de meeste kans van slagen heeft om dit doel te bereiken, is een behandeling die multifactorieel en veelomvattend is in plaats van gericht op slechts één behandelingsmodaliteit.