Paarden met blauwe ogen zijn een ongewoon verschijnsel. Vanwege hun unieke karakter worden ze beschouwd als een mysterieus, en soms verdacht, kenmerk, met vele verhalen over hun oorsprong en betekenis.

Blauwe ogen ontstaan door pigmentatie, of beter gezegd, het gebrek daaraan. Melanine aanwezig in de iris van normale paarden is wat de bruine kleur creëert. Door hun ongewone genetische opmaak, hebben blauwogige paarden geen melanine in hun oog, wat de lichtere, ongepigmenteerde tint veroorzaakt.

In sommige gevallen kunnen paarden mispare ogen hebben, waarbij de ene bruin is en de andere blauw. Een paard kan ook parti-kleurige irissen hebben, met een opvallend mengsel van blauw en bruin aanwezig. Deze zijn zeer zeldzaam, en de American Quarter Horse Association registreert er slechts een handvol per jaar.

Double-dilutes, zoals cremellos en perlinos, hebben altijd lichtblauwe ogen als gevolg van de aanwezigheid van het creme-gen. De verdunningsgenen werken als een “whitewash” over de onderliggende vachtkleur. Een donkere basisvacht wordt gebleekt tot een bleke crème en de donkerbruine iris vervaagt tot lichtblauw.

Blauwe ogen kunnen bij bijna alle paardenrassen voorkomen, hoewel American Paints, Appaloosas, Quarter Horses, Gypsy Cobs, Miniaturen en Tennessee Walking Horses de meest waarschijnlijke dragers zijn. De lichter getinte ogen zijn echter plotseling opgedoken bij normaal bruinogige rassen zoals Arabieren en Volbloeden.

In de loop der jaren zijn er veel verschillende termen voor blauwe ogen ontwikkeld. Enkele veel voorkomende zijn ‘glas oog’, ‘maan oog’, ‘China eye’, ‘muur oog’ of ‘nacht oog’.

Volklore is vol verhalen van blauwogige paarden, sommige zeggen dat de marker een positief teken, anderen als een indicator van een gevaarlijk dier. Oude wijven verhalen vertellen dat blauwe ogen een zeker teken zijn van een griezelig temperament en zwakte. Andere legenden vertellen over blondharige paarden als dragers van grote wijsheid.

Het gangbare geloof dat blauwogige paarden vatbaar zijn voor slechtziendheid en blindheid is echter duidelijk onwaar. Net zoals mensen met blauwe ogen net zo goed kunnen zien als mensen met bruine ogen bij mensen, zo wordt ook het zicht van paarden niet beïnvloed door iriskleur.

Het idee zou gedeeltelijk te wijten kunnen zijn aan onjuiste associatie een aandoening genaamd Corneal Edema. Als een paard per ongeluk zijn gezicht stoot of het oog op een andere manier geïrriteerd raakt, kan het oppervlak van het hoornvlies beschadigd raken. Als gevolg daarvan kan het oog een blauwachtige tint aannemen en kan het gezichtsvermogen worden aangetast. Dit ziet er echter heel anders uit en is van een andere aard dan paarden die met blauwe irissen worden geboren. Oedeem is pijnlijk en moet onmiddellijk behandeld worden.