Baton Rouge rapper Samuel “Mista Cain” Nicholas werd vrijdagavond niet schuldig bevonden in de 2012 schietpartij dood van een 18-jarige man en het verwonden van een andere man op College Drive in de buurt van de Interstate 10.
Een jury van East Baton Rouge Parish veroordeelde echter de beschuldigde dader, Chattley Chesterfield, 21, en een medeplichtige, Essence Dyson, 24, elk van tweedegraads moord en zware mishandeling.
De zaak betreft de moord op Jordan Key en poging tot tweedegraads moord bij het neerschieten van een 19-jarige man die de auto bestuurde waarin Key een passagier was.
Procureur Dana Cummings betoogde eerder vrijdag aan de East Baton Rouge Parish jury dat Nicholas, Chesterfield en Dyson – allemaal leden van wat Cummings de “Cain Music Mafia” noemde – op 30 juni 2012 op een “jachtexpeditie” waren, en hun prooi was de 18-jarige Key.
“Ze waren hem aan het stalken,” zei ze.
Nicholas’ advocaat, Tommy Damico, noemde de vervolging van Nicholas een “heksenjacht” en zei dat de rapper het doelwit van die jacht was. Damico betoogde dat de aanklagers een tunnelvisie hadden als het op de rapper aankwam.
“Ze willen zo graag achter een genoemde rapper aan,” vertelde hij de jury.
Cummings noemde die beschuldiging ongerijmd.
“Waarom in de wereld zou het Openbaar Ministerie Samuel Nicholas vervolgen als hij niet schuldig is? Dat zouden we niet doen,” drong ze bij de jury aan. “Dit gaat niet over rap. Het gaat over een groep mensen die bij elkaar zijn gekomen om geweld te plegen, om een 18 jarige in het achterhoofd te schieten.” De schietpartij vond plaats rond 02:30 uur
De maand voordat Key werd vermoord, sprak een jury in East Baton Rouge Torence Hatch, de rapartiest die toen bekend stond als Lil Boosie, vrij in een vermeende moord-voor-huur in Baton Rouge in 2009. De beschuldigde trekker, Michael “Marlo Mike” Louding, werd schuldig bevonden en zit een levenslange gevangenisstraf uit.
Cummings voerde vrijdag aan dat Nicholas, terwijl hij op de achterbank zat van een auto bestuurd door Michael Francois, Chesterfield een pistool overhandigde en tegen hem zei: “Ga met je move.” Chesterfield, de passagier voorin, stapte uit de auto bij een verkeerslicht, liep naar de auto waarin Key op de achterbank zat en schoot hem neer, zei ze. De bestuurder van die auto raakte gewond.
Chesterfield’s advocaat, Gail Ray, noemde de schietpartij zelfverdediging, bewerend dat Key op een bepaald moment in het verleden op Chesterfield had geschoten, waardoor Chesterfield voor zijn leven vreesde.
“Dat is geen zelfverdediging,” betoogde Cummings. “Hij (Key) verdiende het niet om vermoord te worden terwijl hij in een auto bij een stoplicht zat.”
Key had wel een pistool op het moment van de schietpartij, merkte ze op.
Cummings zei dat Dyson, die in een apart voertuig reed, Chesterfield en Nicholas enkele minuten voor de schietpartij telefonisch waarschuwde dat Key in de buurt was van de IHOP en Wal-Mart op College Drive.
Dyson zat direct achter de auto waarin Key zat op het moment van de schietpartij, zei de aanklager.
Dyson’s advocaat, Harry Daniels, beschuldigde Cummings ervan dat hij Dyson probeerde te veroordelen door schuld door associatie.
“Cain Music Mafia! Cain Music Mafia! Ze probeert je gewoon bang te maken,” betoogde hij.
Het moordwapen werd gevonden in een auto die Francois, Chesterfield en Nicholas dumpten, zei Cummings, en DNA van Chesterfield en Nicholas werd ontdekt op het wapen.
Damico betwistte de DNA-claim van Cummings.
Francois, die niet werd vervolgd in de zaak als onderdeel van een deal met de aanklagers, getuigde tijdens het proces. Cummings zei dat zijn medewerking hielp de stukjes van de moordpuzzel bij elkaar te leggen en het mogelijk maakte anderen voor het gerecht te brengen.
Damico noemde Francois een oplichter en zei dat de veroordeelde misdadiger “de deal van de eeuw kreeg.”
“Hij loog en verzon een verhaal en lichtte een deal op,” zei Damico. “Ze laten een opdrachtgever om af te moorden.”
Ray bestempelde Francois als een “pathologische leugenaar.”
“Ik zou iemand geen parkeerbon geven op basis van zo’n getuigenis,” zei ze, verwijzend naar de verschillende versies die hij de politie vertelde.
Cummings erkende dat Francois niet altijd de waarheid vertelde, maar zei dat hij geen reden had om te liegen over Nicholas’ vermeende deelname aan de misdaad.
“Als hij over iemand gaat liegen, waarom zou hij dan liegen over het hoofd van deze groep?” vroeg ze aan de jury.