Voormalig Red Sox outfielder Jimmy Piersall, bekend om zijn kleurrijke capriolen zowel op als buiten de diamant, is zaterdag overleden in een zorginstelling in Wheaton, Ill., de club kondigde het zondag aan. Hij was 87.
Een lid van de Red Sox Hall of Fame, Piersall bracht acht van zijn 17 Major League-seizoenen door in Boston, waar hij in 931 wedstrijden voor de ploeg uitkwam. Hij won twee Gold Glove Awards in 1958 en ’61 als de primaire center fielder naast Jackie Jensen en Ted Williams.
“Ted Williams zei dat was de grootste center fielder die hij ooit zag,” legendarische White Sox omroeper Hawk Harrelson vertelde MLB.com.
Piersall werd in 1954 en ’56 gekozen in het American League All-Star team en verdiende ook de Thomas A. Yawkey Award als Boston’s Meest Waardevolle Speler in ’56 nadat hij de Majors aanvoerde in dubbelspel (40).
Geboren op 14 november 1929, in Waterbury, Conn, Piersall groeide op als Red Sox fan en kreeg de kans om voor zijn favoriete club te spelen toen hij op 18-jarige leeftijd bij het team tekende. Hij leidde zijn middelbare school basketbalteam naar het New England Basketbal Kampioenschap in ’47 en scoorde 29 punten in de titelwedstrijd in de Boston Garden.
In 1952 had Piersall een mentale inzinking die bijna een einde maakte aan zijn carrière. Hij vocht gedurende zijn hele carrière tegen psychische aandoeningen en schreef een autobiografie, Fear Strikes Out, die in ’55 werd gepubliceerd. Twee jaar later werd er een film van gemaakt, die bijdroeg aan de bewustwording van geestelijke gezondheidsproblemen.
“Jimmy had wat problemen,” zei Harrelson. “Soms ging hij over de rand. Maar hij was iets. zei dat hij nooit bang was voor een muur, en terug in die dagen, ze hadden niet veel gewatteerde muren. De meeste waren van beton. Als je ze raakte, zou je gewond raken. Maar Ted zei dat hij nooit wegliep van een muur.”
Piersall is recordhouder van de Red Sox voor de meeste hits in een wedstrijd van negen innings, hij sloeg 6-uit-6 tegen de St. Louis Browns op 10 juni 1953. Hij werd beschouwd als een van de beste verdedigende spelers van zijn tijd en werd in 2010 gekozen in de Red Sox Hall of Fame.
Piersall sloeg .272 met 104 homeruns en 591 RBI’s in de loop van zijn loopbaan terwijl hij speelde voor de Cleveland Indians, Washington Senators, New York Mets en Los Angeles en California Angels, naast de Red Sox.
Heel gedenkwaardig was dat hij in juni 1963, toen hij voor de Mets speelde, zijn 100e home run sloeg en de honken achterstevoren omcirkelde.
“Hij was zeer gepassioneerd over alles wat hij deed,” zei White Sox radio-analist Darrin Jackson over Piersall. “Obviously, he was a little loco to go with it.”
Na zijn loopbaan als speler kwam Piersall bij het White Sox omroepteam naast Harry Caray en werkte later als Minor League outfield instructeur voor de Cubs. Hij speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van verschillende opmerkelijke big leaguers, en in 2012 werd hij opgenomen in de Chicagoland Sports Hall of Fame.
“Het advies dat hij me gaf was: ‘Doe het op je eigen manier. Luister naar niemand,” zei Jackson. Wees jezelf en zend uit op de manier waarop je wilt uitzenden. Hij gaf me altijd advies, of het nu als buitenvelder of als omroeper was. Zo is Jimmy. Hij was wie hij was. Maar hij zei een aantal gekke dingen tegen sommige van de fans toen we aan het werk waren en was niet bang om te zeggen wat hij voelde.”
Piersall wordt overleefd door zijn vrouw, Jan, en zijn negen kinderen, evenals zijn vele kleinkinderen en achterkleinkinderen.