Abstract

Melatonine wordt gesynthetiseerd door de pijnappelklier volgens een circadiaan patroon, waarbij de niveaus verhoogd zijn tijdens de uren van duisternis. Het patroon van de melatonine-afscheiding evolueert gedurende het hele leven en bereikt zijn hoogste waarden tussen de leeftijd van 1 en 3 jaar, tussen 15 en 20 jaar daalt het met 80%. In de daaropvolgende decennia neemt het niveau ervan matig af tot de leeftijd van 70-90 jaar. Het is juist deze daling van de melatoninespiegel, die samenvalt met het gezonde verouderingsproces, die veel onderzoekers ertoe heeft gebracht na te denken over de mogelijke effecten van melatonine als stof die het verouderingsproces kan vertragen of ouderdomsaandoeningen kan verlichten. De meest in het oog springende onderzoekgebieden van de laatste jaren zijn: de effecten van melatonine als antioxidant en als circadiane regulator, en/of leeftijdsafhankelijke variaties in de slaap/waakcyclus. Wetenschappelijke resultaten hebben de antioxiderende capaciteit van melatonine in alle bestudeerde experimentele modellen aangetoond. Als slaapregulerend hormoon is aangetoond dat het doeltreffend is om de slaapkwaliteit te verbeteren, op voorwaarde dat slapeloosheid in verband wordt gebracht met een verminderde nachtelijke melatonineproductie.