Sharing is caring!

• Share
• Tweet
• Pin

Muay Thai staat bekend als de kunst van 8 ledematen. Maar heeft u wel eens gehoord van de zogenaamde “kunst van 9 ledematen”? Het verwijst naar Lethwei, een van de meest brute vechtsporten op de planeet. Het is niet zo populair als Muay Thai op de internationale scène, althans nog niet. Lethwei wereldkampioen, Dave Leduc heeft zich de laatste jaren sterk gemaakt voor Lethwei als de “meest effectieve vechtkunst ter wereld”.

Als je nog nooit van de sport hebt gehoord, maak je dan klaar om getroffen te worden met de duizelingwekkende waarheid over Lethwei, de belangrijkste slagkunst van Myanmar. We zullen kijken naar de geschiedenis van de sport, de vergelijking met Muay Thai en de groei / toekomst van de sport door Dave Leduc, die is de grootste voorstander van de sport.

Wat is Lethwei?

Lethwei (Birmaans: လက်ဝှေ့ wat boksen betekent) is een staande vechtsport uit Myanmar. Het deelt zijn wortels met andere Zuidoost-Aziatische vechtsporten zoals Muay Boran (oude vorm van Muay Thai), Muay Lao (Laos), en Pradal Serey (Cambodja).

Muay Thai staat bekend als de kunst van 8 ledematen omdat het gebruik maakt van de handen (2x), ellebogen (2x), knieën (2x), en schenen/voeten (2x).

Naast de 8 ledematen die in Muay Thai worden gebruikt, voegt Lethwei nog een wapen toe dat zowel brutaal als effectief is. Daarom noemen ze het de kunst van 9 ledematen.

Dat wapen is het hoofd, want Lethwei staat het gebruik van kopstoten toe in gevechten. De aanwezigheid van kopstoten is een absolute spelwisselaar voor vechtsporten. Het is de reden waarom veel fans en voorstanders Lethwei beschouwen als een van de meest effectieve en praktische krijgskunsten. Het is ook extreem woest.

Zij zeggen dat dit is wat Lethwei een voorsprong geeft op andere vechtsporten als een effectieve zelfverdedigingstechniek. Straatgevechten of andere situaties in het echte leven volgen geen regels, dus je kunt absoluut gebruik maken van dit extra wapen.

Anders dan de kopstoot, heeft Lethwei een paar andere verschillen in vergelijking met de meer wereldwijd erkende sport van Muay Thai. Maar voordat we dieper ingaan op de sport, laten we eerst kijken naar het begin ervan.

Een korte geschiedenis van Lethwei

Zoals bij Muay Thai vond Lethwei zijn oorsprong op het slagveld. De soldaten van het oude Myanmar ontwikkelden een methode om van hand tot hand te vechten. Ze gebruikten het wanneer ze zonder wapens kwamen te zitten tijdens een oorlog.

De geschiedenis ervan kan worden teruggevoerd tot ongeveer duizend jaar in het verleden, waar de vroegst bekende optekening van de kunst werd gemaakt. Dit was de tijd dat het Pyu Keizerrijk het land regeerde en de vroege versie van Lethwei werd gebruikt door de krijgers van het land. Het was vooral nuttig voor oorlogen en gevechten tegen de krijgers van de buurlanden.

Zelfs in die vroege dagen, werd Lethwei gebruikt voor inhoud en toernooien. Vechters droegen hennep gewikkeld rond hun handen wanneer ze streden, veel op dezelfde manier als Muay Thai touwen. Er waren geen stadions in die tijd, dus zandbakken dienden in plaats daarvan als gevechtslocaties.

Als u zich afvraagt hoe de regels in die tijd waren, nou er zouden heel weinig regels zijn geweest die in die tijd werden gehandhaafd. Er was maar één manier voor vechters om te winnen en dat was hun tegenstander knock-out slaan. De overwinnaar was de laatste man die overeind bleef.

De kunst behield deze indeling eeuwenlang zonder noemenswaardige ontwikkeling. De eerste veranderingen begonnen zich pas in het midden van de 20e eeuw te manifesteren.

Modernisering van Lethwei

Lethwei werd op het pad van modernisering gebracht door Kyar Ba Nyein (Birmaans: ကျား ဘငြိမ်း). Hij was een bokser die Myanmar (dat toen Birma heette) vertegenwoordigde op de Olympische Spelen van 1952.

Kyar Ba Nyein was verantwoordelijk voor de invoering van een meer georganiseerde en moderne regelset voor Lethwei. De regelset die hij introduceerde is waar het hedendaagse Lethwei grotendeels op is gebaseerd.

Geïnspireerd door zijn carrière in het moderne boksen, stelde Kyar Ba Nyein de regels en voorschriften op in 1953. Hij begon vervolgens met het introduceren en promoten van de nieuw opgestelde regels in staten rond het toenmalige Birma, in dorpen waar zich prominente Lethwei vechtgemeenschappen bevonden.

Kyar Ba Nyein bracht ook strijders uit afgelegen gebieden in de Mon en Karen staten (nabij Thailand) naar de grote steden Mandalay en Yangon (toen Rangoon). Hij trainde hen met moderne methoden en organiseerde vervolgens Lethwei-wedstrijden in heel Birma met de strijders.

1962 Militaire staatsgreep

Myanmar werd in 1948 onafhankelijk van het Britse bewind. Na een militaire staatsgreep in 1962 veranderde het land van het op een na rijkste Zuidoost-Aziatische land in een van de meest verarmde landen ter wereld.

Tot de vele negatieve gevolgen behoorde het economische bankroet van het land, dat van invloed was op de groei en wereldwijde bekendheid van Lethwei. Er was weinig financiële stimulans als Lethwei vechter. Dit in vergelijking met Muay Thai, dat voor velen op het Thaise platteland een uitweg uit de armoede was.

De populariteit van Muay Thai groeide exponentieel, vooral tijdens het gouden tijdperk van de jaren ’80 en ’90, toen de economische boom van Thailand een overvloed aan talenten aantrok. Lethwei daarentegen bleef een obscure vechtsport voor een groot deel van de 20e eeuw.

Pas rond de millenniumwisseling maakte Lethwei een grote sprong naar internationale erkenning. Dat was toen een aantal kickboksers uit de VS Lethwei-beoefenaars uitdaagden. Het liep niet goed af voor de Amerikanen, want elk van hen werd weggevaagd door knock-out in de allereerste ronde.

Een tweede internationale uitwisseling werd gehouden in 2004. Deze keer kwamen 4 Japanse vechters opdagen om de Birmese Lethwei vechters uit te dagen in hun spel, op hun bodem. Mixed martial artist Akitoshi Tamura schreef geschiedenis als de eerste buitenlander die een Myanmarese bokser in Lethwei versloeg. Hij sloeg Aye Bo Sein knock-out met een knie in het gezicht van de Birmese vechter.

De Amerikaanse Muay Thai vechter, Cyrus Washington maakte zijn Lethwei debuut in 2010. Hij is opmerkelijk voor zijn trilogie gevechten met Lethwei held, Tun Tun Min tussen 2014 en 2015. Washington won de eerste met een overtuigende KO voordat hij de daaropvolgende twee verloor.

Van alle buitenlandse uitstapjes naar Lethwei liet en laat Dave Leduc nog steeds de meest impactvolle indruk achter op de sport.

Dave Leduc

Heden ten dage is Lethwei internationaal gezien op zijn populairst. De belangstelling onder zowel fans als beoefenaars groeit, vooral sinds het afgelopen decennium.

De vaandeldrager voor het promoten van de kunst is -zonder enige twijfel- de huidige WLC Lethwei wereldkampioen Dave Leduc. Leduc, een Canadees, is aantoonbaar de meest herkenbare Lethwei vechter op de planeet.

Hij was de eerste buitenlander die ooit een Lethwei titel won in Myanmar, en hij wordt beschouwd als een big deal in de sport. Die geschiedenis makende prestatie heeft ook gediend om deuren te openen voor anderen die interesse hebben in het nastreven van Lethwei.

Dave Leduc begon met het trainen in vechtsporten op 17-jarige leeftijd onder zijn kung fu “sifu” (een Chinese term voor meester), Patrick Marcil. De Canadees bouwde zijn basis op met het leren van Sanshou (Chinees: 散手), een Chinese kickboks vechtsport die zich later ontwikkelde tot Sanda voor gebruik in het leger.

Na een korte amateurtijd en een glansloze professionele carrière in de M.M.A., begon Leduc aan een driejarige Muay Thai achtervolging. Hij was gebaseerd uit Tiger Muay Thai in Phuket voor het grootste deel van deze periode, het verzamelen van 15 overwinningen voor zijn 16-gevechten record.

Leduc’s Muay Thai run is niet om over naar huis te schrijven, want hij vocht in de stadions van Phuket tegen laaggeplaatste vechters en amateur vakantiegangers. De enige noemenswaardige tegenstander die Leduc heeft gehad in zijn Muay Thai carrière is Jake Lund, een WBC wereldkampioen (2019). Leduc nam de L in die bout.

Dave Leduc in Lethwei

Hoe dan ook, in Lethwei, is Dave Leduc erin geslaagd om te schitteren in een sport alsof hij ervoor gemaakt is. Hij maakte zijn Lethwei debuut op 21 augustus 2016.

Leduc veroverde in datzelfde jaar zijn eerste Lethwei titel tegen de Lethwei held van Myanmar, Tun Tun Min. Het paar had elkaar eerder ontmoet in Yangon’s Thein Pyu Stadium dat eindigde in een gelijkspel.

Hun tweede ontmoeting zou de loop van Leduc’s carrière en de toekomst van de sport veranderen. Ondanks het feit dat hij werd gevloerd en een 8 kreeg in de tweede ronde, kwam de Canadees terug in de derde ronde om de favoriet te verslaan.

Tun Tun Min’s zeurende knieprobleem werd verergerd toen zijn been werd gegrepen en hij op de grond werd gegooid door Leduc. Alles was verloren toen de geblesseerde knie hem dwong het gevecht te staken.

Het tweetal kruiste elkaar in 2018 nog een keer voor hoofdstuk drie van de trilogie. Na vijf intense rondes was geen van beide partijen in staat om het af te maken en werd het gevecht volgens de Lethwei-regels remise verklaard. Leduc wist zijn wereldtitel te behouden in wat door fans werd beschouwd als het “gevecht van het decennium”.

Leduc tekende in 2019 een exclusief contract met de World Lethwei Championship (WLC). WLC is momenteel de grootste promotie in Lethwei ter wereld. Door Leduc’s endorsement en betrokkenheid blijft Lethwei groeien via WLC, dat wordt uitgezonden op UFC Fight Pass.

Leduc verscheen eind 2019 ook op de immens populaire Joe Rogan Experience podcast. Dit was een enorme exposure voor Leduc en Lethwei, het vergaren van een nieuw legioen westerse fans. Veel van deze nieuwe fans pakten geleidelijk de training in de sport op.

Lethwei en Muay Thai: Gelijkenis & Verschil

In een vergelijking van kop tot kop (woordspeling), zijn Muay Thai en Lethwei gelijk en verschillend tegelijk.

Muay Thai wordt algemeen beschouwd als de meest brute staande vechtsport ter wereld, maar Lethwei gaat nog een stapje verder.

De een is de kunst van 8 ledematen en de ander is de kunst van 9 ledematen. Ze worden vaak vergeleken en het kan gewoon niet worden ontgaan.

Lethwei beoefenaars slaan met hun vuisten, ellebogen, knieën, en schenen/voeten net als Muay Thai. Clinchen speelt een sleutelrol in beide sporten. Dit stelt de vechters in staat om een breed scala aan wapens tot hun beschikking te hebben.

Het meest in het oog springende verschil tussen Lethwei en Muay Thai is het gebruik van kopstoten in de eerste. Het is een verwoestend wapen om te hebben voor een gevecht en ook voor zelfverdediging.

Lethwei heeft ook minder beperkende regels voor het worstelen en staat takedown technieken toe, zoals de suplex. Deze worstel/greepbewegingen kunnen snel de impasse en inactiviteit in Muay Thai clinching neutraliseren.

Lethwei Yay & Lekkha Moun

Lethwei Yay is het pre-fight dansritueel van Lethwei zoals Wai Kru dat is voor Muay Thai. Birmese boksers voeren het soms uit als een overwinningsdans.

De Lethwei Yay is minder uitgebreid dan de Wai Kru. Het bestaat meestal uit een reeks snelle Lethwei bewegingen.

De Lekkha Moun is een gebaar dat wordt gemaakt door met de eigen arm naar de tegenstander te slaan. Boksers maken het gebaar om hun tegenstander uit te dagen met moed en respect voor een gevecht. Het bootst de vleugelflapperende actie van een vechtende haan na.

Dit gebaar wordt gedaan door 3 keer te klappen met de rechterhandpalm naar het driehoekige gat dat gevormd wordt tijdens het buigen van de linkerarm. De klappende hand moet in de vorm van een kopje zijn, terwijl de linkerhand onder de rechter oksel moet worden geplaatst.

Hoe gevaarlijk is Lethwei

Lethwei is een gevaarlijke sport. Velen beschouwen Muay Thai als de dodelijkste vechtsport, maar Lethwei is nog wreder.

Muay Thai en Lethwei hebben vergelijkbare historische wortels. Terwijl Muay Thai het kopstoten beperkte toen het zich ontwikkelde tot een moderne sport, behield Lethwei het kopstoten. De kopstoot is een venijnig wapen dat het best gebruikt kan worden in gevechten op korte en middellange afstand.

Het is gemakkelijk op te zetten en snel uit te voeren, waardoor het een ideale beweging is, vooral in de buurt of als een counter.

Er zijn echter enkele zorgen over het effect van kopstoten op zowel de aanvallende vechter als degene aan de ontvangende kant. Er is CTE (Chronic Traumatic Encephalopathy), dat is een progressieve en degeneratieve hersenziekte die het meest voorkomt bij mensen die lijden aan herhaaldelijk hersentrauma.

De regels van Lethwei dragen verder bij aan de wreedheid van de sport.

Het gevecht is nog steeds niet voorbij, zelfs niet wanneer een vechter knock-out wordt geslagen door zijn tegenstander. De neergehaalde vechter krijgt een kans van twee minuten om te herstellen en te worden gereanimeerd door zijn hoek. Dan wordt hij weer naar buiten gestuurd om te vechten tot er aan het eind van vijf ronden een winnaar uit de bus komt.

Een ander belangrijk kenmerk is de afwezigheid van handschoenen in Lethwei. In plaats daarvan dragen de vechters alleen gaaswikkels en tape. Dit zorgt voor meer actie in de gevechten en verhoogt ook de kans op knock-outs anders dan door een kopstoot.

Een vechter kan alleen winnen door knock-out volgens de traditionele regels. De meeste Lethwei promoties passen deze regel nog steeds toe. Als er geen knock-out is aan het einde, dan zal de wedstrijd worden verklaard als een gelijkspel.

Lethwei ziet in wezen af van elke vorm van puntentelling, en geeft de voorkeur aan technieken die zijn ontworpen om de tegenstander knock-out te slaan. In dit opzicht behoudt het veel van het oorspronkelijke doel van de krijgskunst voor gebruik in daadwerkelijke gevechten, waardoor het gevaarlijker is dan de meeste andere sportieve krijgskunsten.

Traditionele regels vs. moderne regels

De meeste Lethwei-promoties hanteren de zogenaamde traditionele regels (Birmaans: ရိုးရာလက်ဝှေ့ betekent: traditioneel boksen). Een winnaar wordt alleen uitgeroepen wanneer de tegenstander knock-out is of niet in staat is om verder te gaan binnen de tijdsperiode (meestal 3 tot 5 ronden).

Opgericht in 2015, introduceerde WLC scoring in Lethwei in een poging om het verder te moderniseren. Dit markeert het belangrijkste verschil tussen traditionele en moderne regels. Moderne regels zorgen ervoor dat een winnaar wordt uitgeroepen in het geval dat een bout de afstand gaat.

Drie juryleden zullen de score bepalen en de winnaar aanwijzen, net als in andere vechtsporten.

WLC verwijderde de twee minuten blessure time-out om de mogelijkheid van een gelijkspel te elimineren of te minimaliseren.

Deze gewijzigde regels gingen in tegen de tradities van Lethwei en werden in de begindagen met weerstand ontmoet door hardcore fans. Een aantal hoog aangeschreven Lethwei Burmese kampioenen werden op deze manier gekroond. Leduc heeft ook de beoordelingscriteria aanvaard omdat dit deel uitmaakt van het initiatief om Lethwei als een moderne sport vooruit te helpen.

Lethwei vs Muay Thai

We hebben nu een idee over de respectievelijke overeenkomsten en verschillen tussen Lethwei en Muay Thai. Het is tijd om de vraag te beantwoorden:

Is Lethwei beter dan Muay Thai?

De waarheid is dat het echt oneerlijk zou zijn om te proberen de twee kunsten te vergelijken en te verklaren welke beter is. Ze hebben tenslotte verschillende regels. Dan zijn er ook nog de verschillen als het gaat om hun primaire uitrusting, die bestaat uit handschoenen voor Muay Thai en gewoon gaas en tape voor Lethwei.

Gezien dezelfde hoeveelheid ervaring, zullen de Birmese bokser en Thaise vechter beter presteren in hun respectieve sport. Elke atleet zal het beste presteren onder de regels waarin hij traint en concurreert.

Er zijn een paar opmerkelijke uitwisselingen geweest tussen de twee kunstvormen. Voormalig Lethwei kampioen, Soe Lin Oo heeft gevochten en Muay Thai kampioenen als Iquezang Kor Rungthanakeat en meest recent, Pakorn PKSaenchaiGym knock-out geslagen.

Pakorn is ver over zijn hoogtepunt heen, zowel qua vaardigheden als qua lichaamsbouw op dit moment. De meervoudige kampioen is ver verwijderd van zijn dagen als top-elite. Iquezang maakte het record gelijk toen hij Ye Ta Gon (Burmees) KO-ed onder Thai Fight Kard Chuek regels.

Tun Tun Min nam deel aan verschillende Kard Chuek gevechten op Thai Fight onder Muay Thai regels. Hij won er twee tegen laaggeplaatste buitenlanders voordat hij verloor met beslissing van een hooggeplaatste Youssef Boughanem. Tun Tun Min speelde gelijk met veteraan Thaise vechter, Saiyok Punpammuang onder volledige Lethwei regels.

Taaie Lethwei vechter, Kyal Lin Aung verloor ook van Saiyok op Thai Fight Kard Chuek.

Birmese vechters klokken minder gevechten -en dus ervaring- gedurende hun carrière in vergelijking met Muay Thai vechters die gemakkelijk met pensioen gaan met 100-200 gevechten. Als je de kopstoot wegneemt, is Muay Thai technisch geavanceerder als gevolg van de competitiviteit van de sport.

Dat gezegd hebbende, deze gemengde resultaten zijn niet overtuigend en er is nooit een echte uitwisseling geweest tussen de topvechters in elke respectieve vechtsport. De omvang van de talentenpool in Lethwei is ook veel kleiner dan Muay Thai voor een nauwkeurige vergelijking.

Street Fight

Hoewel, als een zelfverdedigingskunst, kan Lethwei Muay Thai overtreffen als gevolg van de manier waarop beoefenaars trainen voor de individuele sporten. Lethwei legt de nadruk op het uitschakelen van de tegenstander, terwijl Muay Thai een meer verfijnd scoresysteem heeft aangenomen dat de voorkeur geeft aan betere techniek.

Lethwei vechters hebben waarschijnlijk een hoog(er) niveau van pijntolerantie als gevolg van de harde impact van het vechten met alleen wikkels. Dit is een groot voordeel in elk soort gevecht.

Als elke vechter vrij is om elk wapen in zijn arsenaal te gebruiken, kan de kopstoot de Muay Thai vechter overrompelen. Naar mijn mening maken Lethwei’s kopstoot en takedown technieken het veelzijdiger en effectiever in straatgevechten.

Populariteitswedstrijd

Terwijl Lethwei en Muay Thai beide zeer vergelijkbare wortels hebben, heeft Muay Thai een lange weg afgelegd als gemoderniseerde sport. Net zoals de bokssport een update is van het boksen met blote knokkels, is Muay Thai de moderne vorm van de collectieve Zuidoost-Aziatische vechtsportsfeer.

Muay Thai is gemoderniseerd als een sport voor prijsvechten terwijl de relatief archaïsche Lethwei probeert een inhaalslag te maken.

In termen van populariteit is het gemakkelijk te zien dat Muay Thai op dit moment internationaal veel populairder is. Er zijn meer beoefenaars over de hele wereld en ook meer grote toernooien. Het blijft de slagbasis van keuze voor gemengde vechtsporters in het algemeen.

Dave Leduc heeft campagne gevoerd voor meer wereldwijde erkenning voor Lethwei sinds hij aan boord kwam.

Lethwei maakt grote stappen in de laatste paar jaar en wint wat terrein, ook al is het maar een kleintje op dit moment. Haar toekomst lijkt gebonden aan en beperkt door zijn Thaise tegenhanger die blijft zien wereldwijde groei.

Een deel van de groei van Muay Thai in het afgelopen decennium is de acceptatie door de massa en de adoptie als een recreatieve fitness oefening over de hele wereld.

Er is heel wat voor nodig om gewone mensen ervan te overtuigen hoofdstoten te accepteren in padwerk of sparring. (Hersenschuddingen iemand?) Het zal een enorme uitdaging zijn voor gewone mensen om Lethwei te accepteren als een recreatieve of fitness training. Lethwei is een krijgskunst die gereserveerd is voor wedstrijden en de onverschrokken concurrenten.

Lethwei heeft in de schaduw geleefd van het succes van Muay Thai. Er is nog een inhaalslag te maken voordat het net zo bekend wordt als Muay Thai. Lethwei voorstanders zoals Dave Leduc moeten stoppen met het vergelijken van de sport met Muay Thai en zijn eigen unieke weg en identiteit vinden.

Conclusie

Lethwei is inderdaad een van de meest, zo niet de meest, brute vechtkunst ter wereld. De grote verscheidenheid aan wapens die de vechters kunnen hanteren, maken het dodelijk als vechtsport en als middel tot zelfverdediging.

Met zijn groeiende bekendheid, is het waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd voordat het een bredere internationale erkenning krijgt die het werkelijk verdient.

In mijn eigen waarneming, Dave Leduc, de koning van Lethwei, heeft de sport op het UFC-pad gebracht door de brutaliteit en geweldsaspecten op te spelen. Dit in plaats van Aziatische martial arts waarden als respect en nederigheid.

Mijn bescheiden mening is dat Leduc in staat zou kunnen zijn om een breder publiek aan te spreken door Lethwei en zichzelf in een positiever licht te portretteren.

Daarnaast heeft Leduc ervoor gekozen om zich te binden en zich te beperken tot het exclusief op WLC uitvechten van Lethwei. Hij heeft aanbiedingen om te vechten op het enorme ONE Championship afgewezen. Sommige Lethwei vechters hebben al de overstap gemaakt om te vechten op de gigantische promotie die een veel grotere fanbase heeft.

Als Lethwei vechters uiteindelijk kunnen concurreren en consequent winnen onder verenigde stand-up striking regels, zouden ze veel meer doen om de sport vooruit te helpen. Dit was wat Buakaw deed voor Muay Thai toen hij in de K-1 vocht.

De wreedheid van de sport is een tweesnijdend zwaard dat aan de ene kant, het tot een zeer effectieve slagkunst maakt, maar aan de andere kant, de groei ervan beperkt. Het zal een grote verschuiving in het paradigma voor Lethwei inhalen Muay Thai en worden aanvaard als de nummer een opvallende kunst in de wereld.

Sharing is caring!

• Share
• Tweet
• Pin