Wist je dat vrouwen met diabetes type één tweeënhalf keer zoveel kans hebben om een eetstoornis te ontwikkelen? (Ann Goebel-Fabbri Ph.D, 2008). Hoewel diabulimia nog niet is opgenomen in de DSM-5, wordt de term vrij vaak gebruikt om iemand te beschrijven die leeft met een comorbide diagnose van type 1 diabetes en een eetstoornis.
Hier zijn een paar dingen die je moet weten over deze aandoening.
Wat is Diabulimia?
Diabulimia, ook bekend als ED-DMT1 of Eating Disorder-Diabetes Mellitus Type 1, wordt gedefinieerd als het onthouden van insuline om iemands gewicht of vorm te manipuleren. In de DSM-5 is er geen aparte diagnostische code voor diabulimia, hoewel diabulimia, afhankelijk van het eetstoornisgedrag en de manipulatie van insuline, kenmerken kan vertonen van zowel anorexia als boulimia. Het kan in de DSM-5 ook worden geclassificeerd onder Other Specified Eating Disorder(OSFED).
Wat zijn de waarschuwingssignalen van diabulimia?
– Onverklaarbaar gewichtsverlies
– Vermoeidheid/ethargie
– Aanhoudende dorst of veelvuldig urineren
– Inconsistente metingen van A1C (geschat gemiddelde van suiker in iemands bloed)
– Geheimzinnigheid over diabetesbeheer
– Angsten rond “insuline insuline maakt me dik”
– vermijden van diabetesgerelateerde afspraken
– terugkerende diabetische ketoacidose
– stemmingswisselingen en veranderingen
– ongemak om in het bijzijn van anderen te testen/injecteren
– al te strenge voedingsregels
Er zijn zowel korte- als langetermijngevolgen van diabulimia.lange termijn gevolgen van diabulimia. De belangrijkste gevolgen van diabulimie houden verband met langdurig verhoogde bloedsuikerspiegels. Deze complicaties zijn ernstig en blijvend, zodat vroege opsporing van cruciaal belang is. Enkele voorbeelden van gevolgen op korte termijn zijn trage wondgenezing, vatbaarheid voor stafylokokken en andere bacteriële infecties, en verstoring van het elektrolytenevenwicht. Voorbeelden van gevolgen op lange termijn zijn retinopathie of kleine zwarte vlekjes die het gezichtsvermogen aantasten, gevoelloosheid in armen of benen en orgaanbeschadiging.
Waarom komen Type 1 Diabetes en eetstoornissen zo vaak samen voor?
– Een diagnose van een chronische ziekte, waaronder Type 1 Diabetes, kan beangstigend zijn en ongemakkelijke emoties oproepen zoals verdriet, woede, angst en bezorgdheid. Door extra stress, angst en/of depressie loopt iemand een groter risico om eetstoornissen te ontwikkelen.
– Een goede behandeling van type 1 diabetes omvat doorgaans het zorgvuldig matigen van koolhydraten en suiker. Het monitoren van de consumptie, voedingswaarden en het gewicht is aangewezen bij deze populatie, wat kan leiden tot perfectionistisch en controlerend gedrag waarvan we ook begrijpen dat het waar is bij het ontwikkelen van eetstoornissen.
– Het beheer van type 1 diabetes heeft de neiging gericht te zijn op getallen (d.w.z. bloedglucosespiegels, etiketten, portiecontrole) op een vergelijkbare manier als mensen met eetstoornissen ervaren met gewicht, calorieën en portiegrootte.
– Ten slotte ervaart iemand die zijn insuline volgens voorschrift gebruikt vaak een vorm van gewichtstoename die van invloed kan zijn op het lichaamsbeeld en ertoe kan leiden dat iemand veel moeite doet om af te vallen.
Hoe praat ik met een dierbare met diabulimia?
Als u eenmaal een zorg hebt geïdentificeerd en hebt erkend dat er sprake is van waarschuwingssignalen, is het belangrijk om uw gevoelens aan uw dierbare kenbaar te maken. Het is essentieel dat u uw zorgen op een rustige, meelevende en respectvolle manier uit. Hier zijn enkele andere tips om in gedachten te houden:
– Wees eerlijk en direct
– Vermijd oordeel
– Concentreer u op uw gevoelens door “ik”-uitspraken te gebruiken
– Wees geduldig
– Vermijd de persoon de schuld te geven
– Stel hem gerust dat hij er niet alleen voor staat
– Verwacht enige ontkenning/negatieve reacties
– Moedig hem aan hulp te zoeken
Welke soort behandeling is aangewezen voor deze populatie?
Behandeling voor diabulimia vereist een gezamenlijke aanpak van eetstoornis- EN diabetesspecialisten. Een multidisciplinair team moet bestaan uit zorgverleners zoals artsen, verpleegkundigen en een diabeteseducator, evenals een eetstoornis-team dat een therapeut en een geregistreerde diëtist omvat.
Behandeling kan medische stabilisatie omvatten, waaronder het bewaken van de bloedglucosespiegels en het beheersen van bijwerkingen als gevolg van de herintroductie van insuline en mogelijke complicaties van diabetes. Naast medisch toezicht zal het voor het individu van essentieel belang zijn om zich te concentreren op de gedachten en emoties met betrekking tot voedsel en hun lichaam. Cognitieve gedragstherapie (CGT) en Dialectische gedragstherapie (DBT) zijn behandelingsbenaderingen die succesvol zijn geweest bij de behandeling van eetstoornissen.
Als u of iemand die u liefheeft leeft met een van de bovenstaande symptomen, is er hulp beschikbaar. Neem vandaag nog contact met ons op om met een van onze vriendelijke toelatingsadviseurs te spreken.
####
Stephanie Kadis, MSW, LICSW, werkt momenteel in de klinieken in Milford en Worcester, waar PHP- en IOP-zorgniveaus worden geboden aan adolescenten en volwassenen. Stephanie behaalde haar Masters Degree in Social Work aan het Wheelock College en heeft in verschillende settings gewerkt om ondersteuning te bieden aan mensen met geestelijke gezondheidsproblemen en middelenmisbruik. Ze is gepassioneerd over het helpen van anderen en houdt er ook van om stagiaires of medewerkers die nieuw zijn in het veld te begeleiden. In haar vrije tijd brengt Stephanie graag tijd door met haar familie, gaat ze graag op reis en gaat ze graag hardlopen.